به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ محمد اسماعیل حاجی‌علیان از پایان تالیف ۳ اثر داستانی تازه از خود خبر داد و گفت: رمانی را با عنوان «نیست در جهان» به پایان برده‌ام که داستانش به نوعی راوی درگیری تاریخی ایران با مدرنیته است. داستان این رمان با چنین بستری از سال ۱۳۰۰ شمسی شروع و در سال ۱۳۹۴ پایان می‌پذیرد.
وی ادامه داد: در این رمان، شخصیت اصلی فردی است به نام آراز که یک ترکمن است. داستان با مرگ همسر وی با نام «نیست در جهان» شروع و در ادامه با بازگشت به گذشته از کودکی وی روایت شروع و تا پیری و مرگ وی ادامه می‌یابد. در واقع این رمان با مرگ همسر راوی شروع و با رسیدن راوی به همسرش با مرگ ادامه می‌یابد.
وی در همین زمینه گفت: به باور من رمان بدون وجود دغدغه‌های اجتماعی در شخصیت‌هایش تنها یک داستان بلند است. کشمکش‌های اجتماعی و بررسی جامعه در لوای اثر است که یک داستان بلند را مبدل به رمان می‌کند. من در این رمان با باور به این مساله سعی کردم در لوای قصه فرآیند تحقق مدیرنیته در ایران را در یک برهه تاریخی مورد توجه قرار دهم.
این نویسنده در ادامه با اشاره به نگارش رمان دیگری با عنوان «دختری با روسری سرخ» نیز گفت: این رمان نیز به شکلی تاریخی در برهه زمانی ۱۳۵۰ تا ۱۳۸۰ رخ می‌دهد. من در این اثر و در بک بازه زمان سعی کردم تاثیر باورهای عامه خرافی را در ذهن افراد جامعه بررسی کنم. در این رمان شخصیت اصلی فردی است که در کودکی در پی مواجهه با دختری با روسری سرخ دچار حادثه‌ای می‌شود که تا پایان زندگی هر بار که دختری با روسری سرخ می‌بیند، آن رویداد برایش بازسازی می‌شود.
حاجی علیان در ادامه از تالیف مجموعه داستان «ساعت رنگی» خبر داد و گفت: این کتاب دربرگیرنده ۱۰تریلوژی است که در مجموع ۳۰ داستان کوتاه را شکل می‌هد.
وی در توضیح علت نوشتن چنین آثاری گفت: من تجربه مواجهه، دیدن و خوانش نمایشنامه‌های سه پرده‌ای را دارم. آنها را که می‌خواندم ذهنیت و دغدغه و لذتی از کنکاش را به من داد که به نوشتن تریلوژی‌ها ترغیبم کرد. البته هر کدام از این سه گانه‌ها دارای ماهیتی مستقل است ولی در یک جمله کوتاه می‌توانم بگویم که این داستان‌ها حاصل کل کلی است که با خودم داشته‌ام.
این نویسنده در پایان گفت: دو کتاب «۳۱ روز و پنج انگشت» و «مقام گورخانه من» به مدت دو سال است که در دست انتشار توسط سوره مهر است و کماکان تکلیف آن روشن نیست.
نظر شما