شناسهٔ خبر: 39386 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

تجربه سمپوزیوم قابل مقایسه با دانشگاه نیست

جلال عبدی، حامد جمشیدی، سارا تهرانی‌نیا، فاطمه صفری و صدیقه شوندی از هنرمندان دانشجوی هفتمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران از حضور در این رویداد هنری می‌گویند.

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از هنرآنلاین؛ به نقل از روابط عمومی سازمان زیباسازی شهر تهران؛ یکی از نکات قابل توجه سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران حضور دانشجویان در این رقابت است که باعث شده این رویداد هنری جنبه آموزشی پر رنگی داشته باشد. بر همین اساس نظرات تنی چند از دانشجویان که در هفتمین سمپوزیوم مجسمه سازی تهران به ارائه اثر پرداختند را در ادامه می‌رور می‌کنیم.

در سمپوزیوم تهران کار با تجهیزات مجسمه سازی را یاد گرفتیم

جلال عبدی مجسمه ساز جوانی که در بخش دانشجویی هفتمین سمپوزویم بین‌المللی مجسه سازی تهران اثر خود را ارائه کرد، گفت: امیدواریم در سال‌های آتی دانشجویان نیشابوری بیشتری در سمپوزیوم تهران حضور پیدا کنند.

عبدی که دانشجوی ترم ۶ مجسمه‌سازی دانشگاه نیشابور است، با اشاره به اینکه در کشور تنها سه دانشگاه، رشته مجسمه‌سازی را آموزش می‌دهند، اظهار داشت: در کشور تنها دانشگاه تهران، دانشگاه نیشابور و دانشکده هنر به آموزش مجسمه سازی می‌پردازند و تعداد دانشجویان شرکت‌کننده در سمپوزیوم بسیار محدود است. از طرف دیگر در نیشابور دانشجویان مجسمه‌ساز توانمندی حضور دارند به همین دلیل معتقدم برای حضور دانشجویان در این سمپوزیوم بهتر است برای نیشابور سهمیه‌ای در نظر گرفته شود تا دانشجویان این دانشگاه هم از این فرصت بهره‌مند شوند.

وی که پیش از این در سمپوزیوم مجسمه سازی تبریز شرکت کرده است، اظهار داشت: در سمپوزیوم تبریز تجربه نسبی به دست آوردم اما تجربه‌ای که هفتمین سمپوزیوم مجسمه سازی تهران کسب کردم قابل قیاس با سایر سمپوزیوم‌ها نیست. به رغم اینکه در دانشگاه به صورت بسیار محدود کار با ابزار و تجهیزات مجسمه‌سازی را یاد می‌گیریم در روزهای اولی که در این سمپوزیوم حضور پیدا کردیم با شک و تردید دست به تجهیزات می‌زدیم اما کار با این تجهیزات را به سرعت یاد گرفتیم.

عبدی با اشاره به اینکه در دوره‌های بعدی سمپوزیوم تهران هم شرکت خواهد کرد، یادآور شد: به طور حتم در دوره‌های بعدی هم طرح‌هایم را ارسال می‌کنم و امیدوارم که برای بخش اصلی پذیرفته شوم تا دانشجویان بیشتری هم در این رویداد حضور پیدا کنند.

این مجسمه ساز جوان ابراز امیدواری کرد که در این سمپوزیوم نماینده خوبی برای دانشگاه نیشابور بوده باشد.

۱۰ روز کار در سمپوزیوم معادل یک سال حضور در دانشگاه است

حامد جمشیدی مجسمه ساز جوانی که در بخش دانشجویی هفتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه سازی تهران شرکت داشت، گفت: ۱۰ روز کار در سمپوزیوم مجسمه‌سازی معادل یک سال حضور بی‌وقفه و مطالعه در دانشگاه است.

جمشیدی سال سوم رشته مجسمه سازی دانشگاه تهران است. او که امسال برای اولین بار در سمپوزیوم تهران شرکت کرده است، در این باره گفت: حضور در سمپوزیوم بخش آموزشی ویژه‌ای را برای دانشجو به همراه دارد که در فضای دانشگاه آنرا به دست نمی‌آورد.

وی در این باره ادامه داد: فرقی نمی‌کند که دانشجو به عنوان دستیار کار کند یا دانشجو، در هر موقعیتی که در این محیط فعال شویم با متریال‌ها و ابزار‌ها به خوبی آشنا می‌شویم و سطح یادگیری و تجربیاتمان افزایش پیدا می‌کند به طوری که بی‌اغراق ۱۰ روز کار در این سمپوزیوم آورده‌ای برای دانشجو به همراه دارد که یک سال حضور در دانشگاه آنرا ندارد. این نکته‌ای است که برخی از اساتید دانشگاه هم بر آن تأکید دارند.

جمشیدی با اشاره به ابعاد آموزشی سمپوزیوم اظهار داشت: همین دوستی‌های میان دانشجویان و هنرمندان، مثل یک کارگاه آموزشی فشرده است که برای دانشجویان بار علمی زیادی به همراه دارد. ما در اینجا نحوه کار با مجسمه، نوع نگاه حرفه‌ای به مجسمه سازی و... را می‌آموزیم، چیزی که در دانشگاه یاد نمی‌گیریم.

وی با تأکید بر اینکه "ما هنرمند نیستیم و تنها دانشجو هستیم" ادامه داد: من خودم را هنرمند نمی‌دانم من تنها دانشجویی هستم که از این فرصت برای یادگیری بیشتر در رشته مجسمه سازی استفاده کردم و اولین مجسمه سنگی بزرگ زندگی‌ام را می‌سازم و این اصلا برایم موفقیت کمی نیست.

این دانشجو درباره مجسمه‌ای که در این سمپوزیوم می‌سازد نیز گفت: این مجسمه یک کره است که پارچه روی آن افتاده و به داخل کره کشیده می‌شود. یک بخش کره بافت دارد و بخش دیگری که پارچه روی آن افتاده صیغلی است و تضاد خوبی ایجاد می‌کند.

سمپوزیوم تجربه‌ای متفاوت برای دانشجویان است

سارا تهرانی نیا هنرمند شرکت‌کننده در بخش دانشجویی سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه سازی تهران معتقد است؛ تجربه‌ای که در محیط سمپوزیوم به دست آورده قابل قیاس با تجربه ۴ ساله دانشگاه نیست.

تهرانی نیا که دانشجوی رشته مجسمه سازی در دانشگاه تهران است با اشاره به تجربه عمیقی که در این سمپوزیوم به دست آورده است اظهار داشت: به طور حتم دریافتی که از هنر مجسمه سازی در این سمپوزیوم به دست آوردم قابل قیاس با دروس دانشگاهی نیست. سمپوزیوم فرصتی است برای دانشجویان که مجسمه‌ای در ابعاد و با متریال واقعی بسازند. این در حالی است که تمام تجربیات ما در دانشگاه به ساخت ماکت محدود می‌شود.

وی در این باره ادامه داد: در دانشگاه هر ترم چندین پروژه را در کنار دروس تئوری باید دنبال کنیم به همین دلیل تجربه زیادی به دست نمی‌آوریم این در حالی است که در این سمپوزیوم تنها روی یک متریال تمرکز می‌کنیم و با تمام ابزارآلات و تجهیزات مورد نیاز هم به طور کامل آشنا می‌شویم. به همین دلیل است که تمام دانشجویان ترجیح می‌دهند در این یک ماه در کلاس‌های دانشگاه شرکت نکنند و این تجربه را از دست ندهند.

تهرانی نیا همچنین با اشاره به کمک هنرمندان با تجربه به دانشجویان گفت: از طرف دیگر در این سمپوزیوم می‌توانیم از نزدیک کار هنرمندان با تجربه داخلی و بین‌المللی را مشاهده کنیم. به علاوه در هر مرحله از کار هم که با مشکل روبرو شویم سایر هنرمندان با روی باز ما را راهنمایی می‌کنند. حتی اعضای شورای انتخاب آثار هم وقتی از کنار غرفه‌هایمان می‌گذرند هر نکته‌ای که لازم باشد را گوشزد می‌کنند که بسیار هم مفید است.

این هنرمند امیدوار است که هر سال یک متریال متفاوت برای ساخت مجسمه انتخاب شود تا بتواند با حضور در این سمپوزیوم بر تجربه‌های خود نسبت به متریال‌های مختلف اضافه کند.

او که در ساخت مجسمه‌اش سعی کرده موج آب را نمایش دهد، خاطرنشان کرد: برخی بازدیدکنندگان کارم را شبیه دلفین می‌بینند و از اینکه این دریافت بی‌ارتباط با حس درونی خودم نسبت به این مجسمه نیست واقعا خوشحال می‌شوم.

حضور دائمی مربیان در سمپوزیوم برای دانشجویان مفید بود

فاطمه صفری، مجسمه سازی که در بخش دانشجویی هفتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران شرکت کرده، گفت: یکی از ویژگی‌هایی که بخش دانشجویی این دوره سمپوزیوم داشت حضور مستمر ۲ مربی در کنار دانشجویان است.

صفری که برای اولین بار در این سمپوزیوم شرکت کرده است، اظهار داشت: یکی از اتفاقات خوبی که امسال در بخش دانشجویی افتاد حضور دائمی ۲ مربی به نام‌های مجید حقیقی و حمزه حیدری بود که با صبرو متانت دانشجویان را راهنمایی می‌کردند.

وی ادامه داد: در هر مرحله‌ای که دانشجویان با مشکل روبرو می‌شدند این ۲ مربی به گونه‌ای راهنمایی می‌کردند که مشکل به طور کل برطرف می‌شد؛ از طرف دیگر صرفا مسیر ساخت مجسمه را به دانشجویان نشان می‌دادند و دست به مجسمه نمی‌زدند این کار باعث یادگیری بیشتر دانشجویان می‌شد.

صفری شکل سنگ‌هایی که امسال برای بخش دانشجویی انتخاب شده است را هم تفاوت دیگر این سمپوزیوم با دوره‌های قبل دانست و گفت: در دوره‌های قبل از مجسمه‌های مستطیل شکل استفاده می‌شد و من به همین دلیل در هیچ دوره‌ای شرکت نکردم این در حالی است که امسال از سنگ‌های مربع استفاده کردند به همین دلیل تصمیم گرفتم طرحی در قالب این طرح ارائه دهم.

این دانشجو همچنین افزود: پیش از این تنها با متریال‌های سبک مانند پارچه کار کرده بودم و امسال برای اولین بار چنین تجربه سنگینی را پشت سر گذاشتم هرچند که ابتدای کار خیلی‌ها می‌گفتند نمی‌شود اما خوشحالم که خیلی بهتر از آن چیزی که تصور می‌کردم کارم پیش رفت.

صفری درمورد طرحش نیز گفت: ایده‌ای که سمپوزیوم هفتم ارائه کردم بر اساس فرم گیاهان است و‌‌ همان طور که تصور می‌کردم کار شکل گرفت.

بخش آموزشی سمپوزیوم بسیار عمیق است

صدیقه شوندی هنرمند مجسمه سازی که در بخش دانشجویی هفتمین سمپوزیوم بین المللی مجسمه سازی تهران حضور داشت، گفت:‌ای کاش مانند دوره‌های قبل هر کدام از دانشجویان در کنار هنرمندان بخش اصلی فعالیت می‌کردند.

شوندی، دانشجوی مجسمه‌سازی که برای دومین بار در سمپوزیوم بین‌المللی تهران شرکت کرده است، اظهار داشت: سال گذشته به عنوان دستیار در سمپوزیوم بین‌المللی تهران فعالیت کردم و به عنوان دستیار برای اولین بار ابزارآلات را به دست گرفتم و کار با ابزار مجسمه‌سازی را یاد گرفتم.

وی ادامه داد: سال گذشته حتی نمی‌دانستم کار را از کجا باید آغاز کنم و از چه قسمتی روی سنگ برش بزنم اما ابعاد آموزشی کار در سمپوزیوم آنقدر عمیق بود که با تمام این بخش‌ها به خوبی آشنا شدم. هنرمندی هم که در کنارش مشغول به کار بودم در تمام مراحل کار مرا پیش برد.

این هنرمند که برای اولین بار به طور مستقل مجسمه می‌سازد، اظهار داشت: امسال برای اولین بار مجسمه‌ای در ابعاد واقعی می‌سازم و از این بابت خوشحالم. خوشبختانه در کنار دانشجویان ۲ مربی به طور ثابت حضور دارند و در تمام مراحل کار ما را یاری می‌کنند. بنابراین بیشتر دانشجویان مجسمه‌هایی ساختند که فرا‌تر از تصوراتشان است.

شوندی همچنین با اشاره به اینکه در دوره‌های قبل هر دانشجو در کنار یکی از هنرمندان بخش اصلی قرار می‌گرفت، گفت:‌ای کاش امسال هم مانند دوره‌های قبل دانشجویان در کنار هنرمندان بخش اصلی قرار می‌گرفتند با این کار دانشجویان همزمان دریافت بیشتری از این سمپوزیوم داشتند.

این مجسمه ساز جوان درباره ایده‌اش هم گفت: عنوان مجسمه‌ام "رویا‌هایم را درآغوش بگیر" است. من در تمام این سال‌ها برای حفظ آرزو‌هایم تلاش بسیاری کردم بنابراین قصد دارم مجموعه‌ای در این زمینه بسازم.

لازم به یادآوری است نمایشگاه آثار خلق شده در هفتمین سمپوزیوم مجسمه سازی تهران تا پایان آبان ماه در محوطه برج میلاد برپاست و عموم علاقمندان می‌تواند به صورت رایگان همه روزه با حضور در سایت سمپوزیوم از این مجسمه‌ها دیدن کنند.
 

نظر شما