به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛  نمودار اشتغال نموداری است با شیبی منفی. آنقدر جزئی که همه ارگان بایست گوشه ای از آن را گرفته تا برای حل آن بتوان به نتیجه ای رسید. تلاش اصلی تمام دولت ها حول آن می چرخد چرا که حل این مشکل که وجه معضل به خود گرفته کلید بسیاری از مسائل در جوامع است.شغل مناسب و درخور سواد و توانایی های هر فرد جامعه را به تعالی می رساند. افزایش تعداد دانشجویان در یک کشور، دانشجویانی که بدون هیچ آموزش مناسب مهارتی فقط به تحصیل تئوری در دانشگاه ها مشغول بوده و پس از فارغ التحصیلی هیچ حرفی در زمینه مهارتی ندارند، موجب افزایش بیکاری و بسیاری از ناهنجاری ها می شود. بیکاری است که سن ازدواج را بالا می برد و بیکاری است که فقر تولید می کند و بزه را افزایش می دهد. 
در این بین سازمان ملی جوانان که چند سالی است به سازمان ورزش و جوانان مبدل شده است تا چه حد می تواند نیاز به اشتغال در جوانان را ارضا کند؟ آیا اساسا دروس دانشگاهی با مشاغل امروزی جامعه هم خوانی دارند؟ وضعیت اشتغال بیش از ۵۰ درصد فارغ التحصیل و درحال تحصیل در کشور چه خواهد شد؟ 
سال های دورتر داشتن یک مدرک برای جوان جویای کار نه تنها یک شغل مناسب بلکه حقوق و مزایای کافی به همراه داشت اما امروزه مدرک از کارشناسی به کارشناسی ارشد و از کارشناسی ارشد به دکتری ارتقا می باید و جوان که دیگر سن جوانیش نیز گذشته است شغل مناسبی پیدا نکرده است. مشکل کجاست؟ پاسخ به این پرسش را شاید بتوان در نظام آموزشی کشور جستجو کرد. نظامی که از نامش پیداست «آموزشی » است و تمرکز این آموزش نیز به دلایلی روی مسائل تئوری بوده و در بعد «کاربردی» و «کارآفرینی» نتوانسته موفق شود و یا حداقل در دهه اخیر نبوده است. وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی چندی پیش از اضافه شدن ۵ نفر به افراد جویای کار در دقیقه خبر داد. آماری که سایه سنگین نبود اشتغال در کشور را به خوبی بر چهره جوانان این مرز و بوم نشان میدهد.
**مهم ترین مساله جوانان؛ اشتغال
عبدالمهدی نصیرزاده، مدیر کل تربیت بدنی دانشگاه پیام نور کشور در ارتباط با مشکل اساسی جوانان که همان اشتغال است، به خبرنگار اجتماعی روزنامه «ابتکار» می گوید: برای جوانان، مهمترین مسئله، اشتغال آن ها است. اشتغال کلید واژه ای است که روی نقاط ضعف جوامع دست می گذارد و به تخریب آن می پردازد. موردی که بارها و بارها در دانشگاه ها مطرح شده، این را می دانیم که سیستم دانشگاهی فعلی نمی تواند مطالبه های دانشجویان را تامین کند و از طرفی دانشجویان نیز نمی توانند در برطرف کردن نیازهای دانشگاهی پاسخ گو شوند. 
نصیرزاده با بیان اینکه اشتغال به طور مستقیم روی پدیده ازدواج نیز تاثیرگذار است، می افزاید: نه تنها ازدواج بلکه نبود شغل در جامعه به افزایش بزه منجر می شود و بسیاری دیگر از امور جامعه را تحت الشعاع قرار می دهد. شاید اگر مشکل اشتغال در جامعه حل کنیم بسیاری از مسائل اجتماعی و اقتصادی حل شود. وی در ارتباط سیستم دانشگاهی تا به امروز، می گوید: دانشگاه ها باید به سمت کارآفرینی پیش روند؛ هرچند در گذشته دانشگاه ها سه نسل را دنبال می کردند؛ نسل اول دانشگاه هایی آموزش محور که فقط در آن به افراد آموزش داده می شد، بدون هیچ مهارتی که در فرد القا شود. 
نسل دوم دانشگاه هایی بودند که پژوهش محور بوده و در نسل سوم که باید به سمت آن حرکت کرد، همان دانشگاه ها با دید «کارآفرین» است. اگر به شخصی پس از گذراندن دوره ای ۴ ساله مدرک کارشناسی و بعد از آن با گذراندن دو سال دیگر مدرک کارشناسی ارشد داده می شود، باید دید چه مهارت کاربردی در فرد به وجود آمده است؟ که در سیستم فعلی پاسخ هیچ است.معضل نبود اشتغال برای فارغ التحصیلان دانشگاهی و عدم پذیرش آن ها در بازار کار تا حدی پیش رفته است که در دهه حاضر کشور در پذیرش نیروی کار ساده و بدتر از آن در مورد اشتغال نیروهای تحصیل کرده نیز دچار مشکل است. 
حالا وضعیت به جایی رسیده که از حدود ۱۱.۵ میلیون نفر جمعیت دارای تحصیلات عالی در کشور، بیش از نیمی از آن ها ( ۶ میلیون نفر) غیرفعال هستند. به گزارش مهر، وزارت کار در تازه ترین گزارش خود درباره وضعیت اشتغال و بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی اعلام کرد: امروزه منطبق نبودن رشته های تحصیلی با نیاز بازار کار یکی از مشکلاتی است که گریبان بسیاری از دانش آموختگان دانشگاهی را گرفته است. نگاه کسب درآمد دانشگاه ها از پذیرش دانشجو و فرار از پذیرش هرگونه مسئولیت درباره اشتغال نیز به افزایش بیکاری دامن زده است.
**سرفصل ها نیازها را برطرف نمی کند
نصیرزاده، عضو هیئت رئیسه فدراسیون ورزش های دانشگاهی در ادامه گفت وگو با خبرنگار اجتماعی روزنامه ابتکار چند متغیر را در این زمینه متاثر دانسته و می افزاید: برخی مسائل از جمله اقتصادی و اجتماعی و حتی سیاسی، مشکلاتی مانند تحریم ها و تغییرات نوسانی ارز به شدت در کاهش کارآفرینی تاثیرگذار است. علاوه بر این گزاره های محیطی عنوان شده، برخی مسائل تحصیلی نیز در ارتباط با کارآفرین نقش دارند که به طور مثال می توان به اشکالاتی در سرفصل های کتب دانشگاهی اشاره کرد. وی ادامه می دهد: سرفصل های کتاب های دانشگاهی نمی توانند نیاز های جامعه را برطرف کنند. 
شاید در ده تا بیست سال پیش که این متون تدوین شد، می توانست نیازهای روز آن جامعه را برطرف کند اما در حال حاضر نیاز به متون و سرفصل هایی در کتاب های دانشگاهی است که بر اساس نیاز های روز تدوین شود. مدیر کل تربیت بدنی دانشگاه پیام نور کشور از دیگر موارد تاثیرگذار در کارآفرینی را آموزش مهارت های کاربردی می داند و می گوید: مهارت های کاربردی یعنی از لحاظ عملی و تجربی به خوبی به افراد آموزش ارائه شود که در عمل چنین موردی در دانشگاه ها دیده نمی شود. متاسفانه در کشور افراد متخصصی داریم که در تئوری بسیار موفق ولی در امر کاربردی و عملی نمی توانند در توسعه کشور شرکت کنند. 
وی راه حل اساسی را نیاز در بازنگری در نظام آموزش عالی کشور دانست و افزود: دولت ها در سال های اخیر پایگاه هایی را راه اندازی کرده تا بتواند به حل این مشکل بپردازد، به طور مثال دانشگاه سماء و یا دانشگاه جامع علمی کاربردی توانسته اند به سمت کارآفرینی حرکت کنند و به طور جزئی تسهیل دهنده این امر شوند اما اصلا کافی نیست. 
**ادغامی عجولانه
سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان که در سال ۱۳۸۹ در دولت دهم به وزارت ورزش و جوانان تقلیل یافت، در حدود ۵ سال فعالیت خود به گفته بسیاری از کارشناسان نتوانسته مشکلات روز جوانان را کاهش دهد و بیشتر در امر ورزش تمرکز کرده است. هرچند بارها و بارها در ارتباط با بودجه کم این وزارت بحث شده است اما به راه حلی مشترک برای توسعه این وزارت به سمت جوانان صورت نگرفته است. این مشکلات از ایجاد اشتغال را شامل میشود تا ازدواج و مشکلات مربوط به سربازی و سایر نیازهای یک جوان ایرانی. 
نصیرزاده می گوید: طبق آمار ارائه شده توسط مرکز آمار ایران در سال ۸۸ در ایران بیش از ۳ میلیون جوان با مدرک کارشناسی جویای کار زندگی می کند. اگر بتوانیم مشکل اشتغال را حل کنیم، سن ازدواج در کنار آن کاهش پیدا می کند. مسئله ازدواج و جوانان یک مسئله فراسازمانی است و ارگان خاصی نمیتواند از حل آن برآید. 
در گذشته سازمان ملی جوانان تا حدودی با نگاه تخصصی به حل مشکل جوانان می پرداخت که در اقدامی عجولانه و بی مطالعه این سازمان با سازمان تربیت بدنی ادغام شد؛ که این ادغامی بسیار اشتباه تلقی می شود، چرا که مسائل مربوط به ورزش بر مشکلات جوانان سایه انداخت و روز به روز باعث کمرنگ شدن جوانان شد. نصیرزاده ادامه می دهدکه بودجه وزارت ورزش و جوانان، به استناد حرف گودرزی، وزیر ورزش و جوانان در سال ۹۳ بالغ بر ۶۰۰ میلیارد تومان بوده است. 
به گفته رستمی، معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان، فقط ۳۰ درصد تمرکز وزارت در سال گذشته روی جوانان بوده و باقی صرف امور ورزشی شده است. با توجه به آمار ارائه شده یعنی کمتر از ۲۰۰ میلیارد در سل ۹۳ به جوانان اختصاص داده شده است. با نگاهی به دانشجویان در حال تحصیل که به زودی زود وارد بازار کار می شوند و بهتر است بگوییم می خواهند وارد بازار کار شوند، اگر گوشه ای از دغدغه وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی و همچنین وزارت ورزش و جوانان معضل بیکاری شود، شاید شاهد کاهش ناهنجاری هایی ازین دست در جامعه باشیم.