شناسهٔ خبر: 61514 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

تحقیق ۳۰ ساله برای «شنای پروانه»/ همه ما یک «گنده‌لات» درون داریم

محمد کارت کارگردان فیلم سینمایی «شنای پروانه» در نشست رسانه‌ای این فیلم در جشنواره سی‌وهشتم فیلم فجر از «گنده‌لات» درون همه انسان‌ها گفت.

تحقیق ۳۰ ساله برای «شنای پروانه»/ همه ما یک «گنده‌لات» درون داریم

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛  نشست خبری فیلم سینمایی «شنای پروانه» به کارگردانی محمد کارت با حضور عوامل فیلم و منصور ضابطیان مجری برنامه عصر امروز یکشنبه ۱۳ بهمن ماه در پردیس سینمای ملت برگزار شد.

در ابتدای این نشست، محمد کارت گفت: پروسه ساخت این فیلم پیچیده بود، چرا که داستان فیلم متفاوت بود. شنای پروانه فیلمنامه‌ای پرفرازونشیب داشت و تحقیق برای این فیلم برای من ۳۰ سال طول کشید، چرا که من بچه همین قشر از جامعه هستم.

طناز طباطبایی بازیگر فیلم نیز در ادامه بیان کرد: وقتی فیلمنامه را خواندم ابتدا برایم سوال بود چرا من انتخاب شده‌ام، در سکانس پایانی متوجه شدم که چرا کارت این نقش را به من پیشنهاد داده است. در واقع هیچکدام از نقش‌های زنان این فیلم به اندازه پروانه برای من جذاب نبود. حتی با اینکه تنها چند سکانس در فیلم بازی کرده‌ام، من در این فیلم با چنین نقشی تنها در چند دقیقه فرصت داشتم که پروانه را به مخاطب نشان دهم. من از نقش خود بسیار راضی هستم چرا که یک ریسک بزرگ را برای رقم زد.

زنان فیلم همه قربانی شده‌اند

پانته‌آ بهرام نیز در بخش دیگری از این نشست بیان کرد: یکی از دلایلی که بازی در این نقش را پذیرفتم، تفاوت در کاراکتری بود که باید بازی می‌کردم. مساله دیگر این بود که شنای پروانه یک اثر کاملاً فمنیستی در دل یک فیلم مردانه بود، در واقع می‌توان گفت که زنان این فیلم همه به نوعی قربانی شده‌اند. در نهایت باید بگویم بی‌شک بسیاری از بازیگران زن دوست داشتند چنین نقشی را بازی کنند.

کارت در ادامه در پاسخ به خبرنگاری که زمان فیلم را طولانی دانسته و درباره احتمال کوتاه شدن آن برای اکران عمومی پرسید، بیان کرد: شاید به دلیل فراز و نشیب فیلمنامه، فیلم طولانی به نظر برسد اما با توجه به بازخوردهایی که در اکران‌های مردمی تا به امروز داشته‌ام فکر می‌کنم فیلم اصلاً از ریتم نیفتاده است.

امیر آقایی نیز درباره ایفای نقش یک گنده‌لات به نام «هاشم» گفت: روزی که محمد کارت پیشنهاد بازی در این فیلم را به من داد ابتدا خندیدم چرا که در طول سال‌ها فعالیت در سینما و تئاتر یک پرسوناژی از من در ذهن مخاطب شکل گرفته بود که خیلی اتوکشیده و روشنفکر به نظر می‌رسید. اما واقعیت این است که من هم بچه جنوب شهر هستم. نیمی از هم محلی‌های من یا زیر خاک هستند یا زیر حکم. به هر حال بعد از این همه سال بازی کردن این حق را داشتم که یک بار در یکی از فیلم‌هایم رگ گردنم بزرگ شود.

بازیگران این فیلم دنبال خودنمایی نبودند

جواد عزتی در ادامه این نشست گفت: من نقش حجت را بسیار دوست دارم و در کنار آن حضور در یک گروه حرفه‌ای کار کردن بسیار خوب بود و بازیگرانی که دنبال شوآف خود نمایی نیستند.
کارت درباره استفاده از معتادان در این فیلم توضیح داد: بعداً از سال‌ها مستند دیگر شگرد کار کردن با این قشر را بلد هستم.

آقایی درباره لهجه‌اش در فیلم تاکید کرد: این لهجه شهرستانی نیست و یک آهنگ لاتی است.

کارت در بخش دیگری از صحبت‌های خود بیان کرد: من سوژه‌های خود را از فضای مجازی پیدا نمی‌کنم، قهرمان این فیلم از دل مردم آمده است.

دوماری نیز ادامه داد: این فیلم داستان یک آدم معمولی است که در طول فیلم تبدیل به قهرمان می‌شود.

کارت نیز تاکید کرد: همه ما یک گنده‌لات درون داریم با این تفاوت که گنده‌لات درون ما قمه ندارد و با اسلحه دیگری مبارزه می‌کند. تاکید می‌کنم من یک توریست جنوب شهر نیستم و خشونتی را که جامعه مردان به زنان زخم خورده را به تصویر کشیدم که تمام زنان در آن زخم خورده‌اند.

وی بیان کرد: فیلم درباره جنوب شهر در کل کشور است، فیلمی که قرار نیست درام آن به انتقام شخصی منجر شود این فیلم روند شکل گیری یک آدم عادی به قهرمان است.

کارت در پایان گفت: ما ممانعتی برای حضور پلیس نداشتیم بلکه مساله فیلم نبود و هر وقت شخصیت‌های فیلم نیاز به پلیس داشتند پلیس حضور داشت.

نظر شما