به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از پژوهشگاه فرهنگ و هنر و ارتباطات؛ گزارش «نظرسنجی تلفنی از مردم تهران درباره اقبال به سینما» در سال ۱۳۹۲ به روش پیمایش انجام شده و روش گردآوری اطلاعات در آن پرسشنامه بوده است. جامعة آماری مورد نظر اين پژوهش افراد ۱۸سال و بالاتر مناطق ۲۲گانه شهر تهران بوده است. در این پژوهش تعداد۴۰۰نفر (محاسبه از طریق فرمول کوکران) به عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. روش نمونه‌گیری در این پژوهش ترکیبی از نمونه‏‌گیری طبقه‏‌بندی متناسب (سهمیه‌‏ای) و تصادفی سیستماتیک بوده‌ ­است.

گزارش «نظرسنجی تلفنی پیرامون دیدگاه مردم در خصوص بررسي ميزان و علل اقبال مردم به سينما» در سال ۱۳۹۱ به روش پیمایش انجام شده و روش گردآوری اطلاعات در آن پرسشنامه بوده ­است. جامعه آماری مورد نظر اين پژوهش کل افراد با سواد ۱۵ سال و بالاتر مناطق ۲۲ گانه شهر تهران بوده­ا­ند. روش نمونه­گیری این پژوهش ترکیبی از نمونه‌‏گیری طبقه­بندی متناسب (سهمیه ای) و تصادفی سیستماتیک بوده‌­است. حجم نمونه در اين تحقيق برابر با ۸۱۵ نفر بوده ­است.

نتایج تحقیق گویای این مطلب است که در بین اکثریت پاسخگویان در طی یکسال (از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲) «در میزان سینما رفتن»، «مهم‌ترین دلیل برای سینما نرفتن»، «مهم‌ترین دلیل برای رفتن به سینما»، «بیشترین طریقه تماشای فیلم­‌های مورد علاقه»، «علاقه‌­مندی به فیلم­‌های کشورهای مختلف»، «پرطرف‌دارترین موضوع فیلم سینمایی»، «میزان هزینه­‌کردن برای سینما رفتن در طی یکماه» و «افرادی که پاسخگویان ترجیح می­‌دهند با آن­ها به سینما بروند» تفاوتی دیده نمی‌­شود و اکثریت پاسخگویان در این متغیرها شبیه به هم هستند.

در مهم‌ترین علت اقبال به برخی فیلم‌­ها در کشور در سال‌های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ تفاوت وجود دارد. در سال ۱۳۹۲ بیشتر پاسخگویان «تبلیغات در سطح شهر» و در سال ۱۳۹۱ «استفاده از موضوع­‌های جدید که کسی در سینما بدان نپرداخته است» را مهم‌ترین دلیل استقبال عموم مردم به برخی از فیلم‌­ها در کشور می­دانند.

در سال‌های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ در مورد بهترین کارگردان سینمای ایران تفاوت وجود دارد. در سال ۱۳۹۲ اکثریت پاسخگویان (۳/۱۹درصد از پاسخگویان) مسعود ده­نمکی و در سال ۱۳۹۱ اکثریت پاسخگویان (۸/۱۷درصد از پاسخگویان) ابراهیم حاتمی­‌کیا را به منزلة بهترین کارگردان سینمای ایران مطرح کرده‌­اند.

میزان «دوست نداشتن فضای سینما» به منزلة یکی از علل مهم به سینما نرفتن پاسخگویان از سال ۱۳۹۱ تا سال ۱۳۹۲، کمی کاهش یافته است.

میزان پاسخگویانی که به علت گذران وقت، سرگرمی، پر کردن اوقات فراغت به سینما می­روند از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲ کمی افزایش یافته است.

میزان استفادۀ پاسخگویان از دی­وی­دی و رایانه از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲ کمی افزایش یافته است.

از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲ میزان علاقه­‌مندی به فیلم­‌های سینمایی با موضوع اکشن، پلیسی و حادثه‌­ای کاهش یافته است.

در مورد تمایل پاسخگویان به «رفتن به سینما» یا «انجام فعالیت­های دیگر»، نتایج تحقیق حاکی از این بوده است که در سال ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ اکثریت پاسخگویان در تعطیلات آخر هفته «­ديدن اقوام و آشنايان»، «تماشاي تلويزيون يا ماهواره»، «ورزش کردن»، «استراحت کردن» و «استفاده از اینترنت» را به سینما رفتن ترجیح می‌دهند. بنابراین در سال ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ تفاوتی در ترجیحات پاسخگویان به انجام این فعالیت­‌ها و رفتن به سینما وجود ندارد و در هر دو سال پاسخگویان انجام این فعالیت­‌ها را به رفتن سینما ترجیح می‌دهند.

در سال ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ اکثریت پاسخگویان در تعطیلات آخر هفته «استفاده از بازي‌هاي رايانه‌اي» را به سینما رفتن ترجیح می‌­دهند. بنابراین در سال ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ تفاوتی در ترجیحات پاسخگویان به استفاده از بازي‌هاي رايانه‌اي و سینما رفتن وجود ندارد و در هر دو سال پاسخگویان رفتن به سینما را به استفاده از بازي‌هاي رايانه‌اي ترجیح می‌­دهند.

در سال ۱۳۹۲ ‌بیشتر پاسخگویان سینما رفتن را به «مطالعه کتاب و مجله» ترجیح می­‌دهند. اما در سال ۱۳۹۱ ‌بیشتر پاسخگویان «مطالعه کتاب و مجله» را به سینما رفتن ترجیح می­‌دهند.

با مقایسه دو تحقیق مزبور، در مورد میزان موافقت با هریک از جملات که درباره سینما در جامعه شنیده می‌شود این نتایج به دست آمد: در طی یکسال (از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲) موافقت با این جملات «با همين قيمت فعلی بليط اگر تعداد و كيفيت سالن‌های سینماهای تهران افزايش پيدا كند، استقبال مردم تهران از سینما بسیار بیشتر می­‌شود»، «بیشتر فیلم‌سازان علاقه شخصی خودشان را در فیلم­‌هایشان مطرح می­‌کنند تا اينكه به مسائل اصلی جامعه بپردازند»، «با نمايش فيلم‌هاي خارجي جديد در سينما موافق­‌اند» و «بخشي از بدنه‌ سينماي ايران شامل (بازيگران، كارگردان‌ها و...) دارای مشکلات اخلاقي هستند» به میزان کمی افزایش یافته است. در این مدت (از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲) میزان موافقت با جمله «این روزها هزینه­‌های سینما رفتن (اعم از پول بلیط، رفت و آمد، تنقلات، ..) خارج از توانایی مالی است» کمی کاهش یافته است و میزان موافقت با جمله «بسیاری از مردم کمتر به سینما می­‌روند چون اعتقاد دارند اين فيلم‌ها در آينده‌ نزديك از طريق شبكه نمايش خانگي و تلويزيون به نمايش در خواهد آمد» تغییری نکرده است.