پایگاه اطلاع رسانی فرهنگ امروز

ترجمه بخش پایانی کتاب «مولوی: عارف ایرانی» رضا آراسته(۱)؛

مولوی و وضعیت انسان مدرن

فروم و مولوی هر دو خود را در فرآیند پویا و تکاملیِ زندگی ملاحظه کرده‌اند. آن‌ها با فروید متفاوت‌اند که انسان را چونان موجودی منفرد و ایزوله می‌بیند و سپس انسان‌های بیمارِ فرهنگ خودش را مطالعه می‌کند و آن را به انسان بماهو تعمیم می‌دهد. فلسفه‌ی مولوی و فروم خودش را مشغول انسان در حوزه‌ای مشخص نمی‌کند، بلکه انسان را برحسب غایت فرجامینش لحاظ می‌کند در نسبت با وجودش، رشد بالقوه‌اش و در این باور که «بشر همان نوعِ بشر است.»