سینما و رسانه
گفت‌وگو با علیرضا رئیسیان در مورد سینمای شاعرانه؛
سینمای شاعرانه محدود به فرم‌های کلاسیک نیست
منتقد ما اصلاً درکی از سینمای شاعرانه ندارد. چطور ممکن است چنین سیستمی تلاش‌های فردی را ببیند و آن را نقد کند؟ در سینمای جهان، کسی نمی‌آید مثلاً در نقد آثار تارکوفسکی، برگمان یا آنتونیونی، الفاظ رکیک به کار برد. ژیژک راجع‌به کیشلوفسکی حرف می‌زند، نه یک منتقد جوان و تازه‌کار.
-
۱ ماه قبل
احمد ضابطی جهرمی (۲)؛
نظریه پردازان مونتاژ؛ کولشوف، ورتوف، آیزنشتاین
آیزنشتاین خودش را در موقعیت یک دانشمند و یا یک پژوهشگر علوم تجربی می‌دید که به دنبال یافتن پاسخی برای این سؤالات است: اگر فلاسفه و اندیشمندان دیالکتیک معتقدند که اصل هستی بر فرایند دیالکتیک استوار است، پس چرا فیلم نباشد؟ چگونه می‌توان دیالکتیک را به هنر، به‌ویژه به سینما، تعمیم داد و اصول آن را در فیلم پیاده کرد؟
-
۱ ماه قبل
احمد ضابطی جهرمی (۱)؛
مونتاژ: جنبشی تاریخی در فرم سینمایی
مطابق نظریۀ گدار، مونتاژ تنها آن کاری را در زمان می‌کند که میزانسن در مکان انجام می‌دهد. این دو، اصولی برای سازمان دادن به‌شمار می‌آیند و ادعای «واقع‌گرایانه‌تر» بودن میزانسن (یا مکان) از مونتاژ (یا زمان) بی‌منطق است. مونتاژ را می‌توان در درون نما نیز ارائه داد و همین‌طور با مونتاژ می‌توان میزانسن را نیز صورت داد.
-
۱ ماه قبل
نگاهی زیرچشمی به نمایش و نمایشنامه «فرشته تاریخ»؛
رؤیای یک مرد مشتاق *
نمایش «فرشته تاریخ» آنچه را که با تواضع فراوان هدیه می‌کند، یک لذت تراژیک است؛ مسیری که شخصیت در آن به پیش می‌رود تا به تراژیک‌ترین لحظۀ خود یعنی گذر از زیستن به خاطر نفس زیستن برسد. بنیامین در واپسین لحظات هرآنچه را در ذهن دارد دستاویزی می‌کند برای گذر از رنج حادث شده؛ اما دستاویزها به سستی و لطافت خیال از چنگ او می‌گریزند. این امر ساده می‌تواند تراژدی شخصی بنیامین باشد.
-
۲ ماه قبل
معرفی و نقد فیلم افشاگر از منظر اخلاق رسانه‌ای؛
چگونه روزنامه‌نگاری تحقیقی می‌تواند جلوی فساد، جرایم سازمان‌یافته و پنهان‌کاری سیستماتیک را بگیرد؟
اسپات‌لایت فیلمی دربارۀ جایگاه ارزشمند روزنامه‌نگاری تحقیقی است و خدمتی است که این‌گونه روزنامه‌نگاری می‌تواند برای آگاهی‌بخشی و جلوگیری از فساد، جرایم سازمان‌یافته و پنهان‌کاری سیستماتیک داشته باشد. تحقیقات بلنددامنۀ روزنامه‌نگاری تحقیقی این امکان را فراهم می‌کند که یک ماجرای غیراخلاقی را به یک حادثه و فرد خاطی تقلیل ندهد و ریشه و سازمان فساد را کشف کند.
-
۲ ماه قبل
سینما چه تصویری از پرولتاریا به دست می‌دهد؟
کارگران کارخانه را ترک می‌کنند
اگر شمایل‌نگاری سینما را با نقاشی مسیحی مقایسه کنیم، کارگر مخلوقی نادر همچون یک قدیس است. سینما کارگران را در صورت‌های دیگری نیز نشان می‌دهد؛ یعنی به عنصر کارگری حاضر در دیگر صور زندگی متوسل می‌شود. وقتی فیلم‌های آمریکایی از قدرت یا وابستگی اقتصادی حرف می‌زنند، اغلب این را با توسل به نمونۀ گنگسترهای خرد و کلان ترسیم می‌کنند و در واقع آن‌ها را به سناریوی کارگران و کارفرمایان ترجیح می‌دهند.