به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ احمد آرام از تالیف رمان تازه ای با عنوان «باغ استخوان های نمور» خبر داد و گفت: داستان این رمان درباره فردی است که رمان «مسخ» را می خواند و در حین این رویداد صدایی از درون رمان بلند شده و او را به درون خود می کشد و به این شکل راوی داستان در لایه های مختلف آن گم می شود.

آرام ادامه داد: به باور شخصی من این رمان از آثار قبلی من تکنیکی تر و دارای زبانی نو تر است هر چند که فکر می کنم نویسنده نباید خودش درباره سبک نوشتاری اش اظهار نظر کند و این وظیفه منتقدان و کسانی است که رمان را می خوانند.

وی افزود: برخی از دوستان معتقد بودند که این رمان یک اثر پست مدرن است اما خودم ترجیح می دهم که این القاب به من و داستانم نچسبد. برخی از این عبارات آن قدر مستعمل و متداول شده است که ارزش واقعی خود را از دست داده است و تقریبا هر کسی هر جایی که بخواهد افاضاتی داشته باشد از آنها بهره می برد به همین خاطر من از آن ابا دارم.

این نویسنده در ادامه گفت: در  «باغ استخوان های نمور» تلاشم این بوده که با رمان برخورد تازه ای داشته باشم. برای این منظور سعی کردم به شکل کامل از فضای مجازی در نوشتن آن بهره ببرم و به کمک آن به یک دنیای تازه برسم. این شیوه باعث شده مکان هایی در رمان ظهور و بروز پیدا کنند که بسیار آسان می شود به آنها رسید و از آنها عبور کرد.

آرام با بیان اینکه رمان تازه اش گوشه چشمی به آثار ادبیات تروریستی در دنیا نیز دارد، گفت: این داستان بیشتر از هر چیز متکی است بر ذهنیت آدمی و نفوذ آن در ساخت زندگی مدرن. درواقع روایتی است از اینکه چطور ذهنیت یک فرد وارد فضای مدرن میشود و این فضا چطور او را مسخ می کند.

این نویسنده که به تازگی چاپ دوم از رمان «حلزون های پسر» او منتشر شده است، در ادامه از تالیف نمایشنامه ای با عنوان «روایت دیر هنگام یک گلوله به هنگام عبور از مغز الخاندرو گونزالس»  خبر داد و گفت: این نمایشنامه در کشور مکزیک رخ می دهد.  

به گفته آرام به دلیل فضای خاص حاکم بر جهان که به تعبیر او مبدل به یک دهکده جهانی شده است، نویسندگان دیگر نمی توانند مدعی شوند که تنها متعلق به سرزمین خاصی هستند و بر پایه همین منظق او این نمایشنامه را جغرافیایی غیر از ایران تالیف کرده است. همچنین نزدیکی فضای فرهنگی ایران و آمریکای لاتین نیز در این مساله بی تاثیر نبوده است.