نویسنده: نوآم چامسکی

مترجم: محمد فرخی یکتا

ناشر: انتشارات روزبهان

چاپ: ۱۳۹۲

تعداد صفحات: ۳۱۵

قیمت: ۱۱۹۰۰ تومان

گرچه از انقلاب شناختی دوم، یا همان پیدایش نظریه دستور زایشی توسط چامسکی و دیگر پژوهشگران علاقه مند به این حوزه، بیش از نیم قرن می گذرد اما همچنان برخی از اهداف و مبانی این نگرش در ابهام باقی مانده و به برداشت های نادرست دچار شده است. این کتاب به علاقه مندان یاری می دهد تا به تمایز اندیشه های سیاسی و اجتماعی چامسکی با حرفه علمی او پی ببرند.

به قول چامسکی، زبان یک نظام شناختی و اندامی از مغز انسان است و نمی توان به طور پیشینی رأی به انکار و طرد طبیعت گرایی در مطالعه زبان داد. اگر زبان نیز دستگاهی همچون سایر دستگاه های زیستی انسان است، نمی توان نقشی برای فرهنگ، جامعه یا سیاست در آن جست.

این کتاب به ۵ فصل تقسیم شده است و فصل های آن توالی و وابستگی منطقی با هم ندارند و می توان مستقیما سراغ هر یک از آن ها رفت بدون آنکه فصل های پیشین خوانده شده باشد. این کتاب در فصل اول بعضی از مفاهیم بنیادی نظریه زبانی را شرح داده و سپس در فصل دوم به مبانی فکری و فلسفی مطالعه زبان، در فصل سوم به ارتباط زبان شناسی با علوم مغز و اعصاب و چشم انداز وحدت علمی این دو حوزه می پردازد. در فصل چهارم، گفت و گویی مفصل و پرچالش میان چامسکی، بلتی و ریتزی در می گیرد که مطالبی بسیار متنوع است، به طوریکه از مسانل عمومی زبان شناختی، گذشته، حال و آینده زبان شناسی، ریزه کاری های نظریه پردازی، تکامل، تاریخ علوم، و خیلی چیزهای دیگر سخن به میان می آید. ولی محور بحث، برنامه کمینه گرا است. پرسش و پاسخ در این دیدار، گاه عمومی می شود، و گاه به موضوعات فنی و تخصصی دست می اندازد. در فصل پنجم، با شمه ای از نگرش سیاسی و اجتماعی چامسکی رو به رو می شویم. چامسکی در این فصل اجتماع و روابط بشری را چالشی مهم تلقی می کند و آن را یگانه راه بقای نسل بشر بر کره خاکی می داند.