به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از مهر؛ بهرام امیر احمدیان درمورد اینکه اگر بخواهیم فیلترینگ را یک نوع برخورد با تهاجم فرهنگی بدانیم آسیب های آن چیست، آسیب شناسی این نوع برخورد چه نکاتی را یادآوری می کند، گفت: اصولاً بدلیل اینکه در ساختار دولت یک استراتژی فرهنگی معینی نداریم تا همه فعالیت ها طبق یک برنامه عمل شود ناهماهنگی هایی به وجود می آید. از اینرو لازم است بیش از هر چیزی در شورای عالی انقلاب فرهنگی با نظرخواهی از اندیشمندان و جامعه شناسان از جمله از انجمن جامعه شناسی و انجمن علوم سیاسی افراد بنشینند و تفکر کنند که آیا فیلترینگ باشد یا نباشد معایب و مزایای بودن و نبودن آن چیست.

این محقق و پژوهشگر مسائل فرهنگی یادآور شد: برای مثال در زمینه مبارزه با شبکه های ماهواره ای عده ای معتقدند اقداماتی که برای فیلترینگ در شبکه های ماهواره ای صورت می گیرد عوارض سوء دارد.

استاد دانشگاه تهران تصریح کرد: فیلترینگ هم مثل همین موضوع است. چنانچه داریم «الانسان حريص علي ما منع»یعنی انسان از هر چیزی که منع می شود بیشتر حریص می شود. برای مثال وقتی سایتی فیلتر شد از فیلتر شکن برای دستیابی به آن استفاده می کند.

این نویسنده و محقق عنوان کرد: آموزش بهتر و در یک چارچوب معین برنامه ریزی شده بسیار مؤثرتر از فیلترینگ است، زیرا جلوی امواج ماهواره ای و فضای مجازی را نمی شود گرفت. گذشته بر اینها مردم به خارج از کشور سفر می کنند و از آن کشورها الگو می گیرند و یا با تلفن با اقوام و آشنایان خود در خارج از کشور در تماسند و نمی شود جلوی تعاملات فرهنگی را گرفت. البته هجمه فرهنگی وجود دارد اما فرهنگ سلاح ندارد که با آن تهاجم کند.

این محقق و پژوهشگر مسائل فرهنگی بیان داشت: اگر یک استراژی معین فرهنگی برای کشور در طی برنامه های پنج ساله تدوین کنیم و بر اساس آن بین نهادهای فرهنگی هماهنگی برقرار شود می شود اقدامات مؤثرتری برای جلوگیری از هجمه فرهنگی صورت داد. الان در مورد فعالیت های فرهنگی با چند صدایی در کشور و اقدامات متشتت و پراکنده و موازی کاری روبرو هستیم. تدوین یک استراتژی معین می تواند جلوی ناهماهنگی های موجود را بگیرد. اینکه الان هرکسی خودش را صاحب این حوزه می داند و به دیگران اجازه ورود نمی دهد یا اینکه کار دیگران را نمی پذیرد و خود شخصاً اقدام می کند.

این محقق و پژوهشگر مسائل فرهنگی در مورد اینکه دیر فهمیدن و دیر جنبیدن در مقابل پدیده های فرهنگی مهاجم چه خسارت هایی را در پی دارد هم یادآور شد: جهانی شدن غیر قابل انکار است و آن بدون در نظر گرفتن فضای مجازی مقوله ای بسیار انتزاعی می شود. از اینرو خواه ناخواه دسترسی به شاهراه های اطلاعاتی و اینترنت برای همه امکان پذیر است و نمی شود جلوی آن را گرفت فقط کاری که می شود کرد همانطور که گفتم تدوین یک استراتژی فرهنگی معین است که در آن چگونگی بهره برداری از این امکانات به افراد آموزش داده شود. بستن فضا و مرزهای کشور روی پدیده های نوین فرهنگی بیهوده است ولی آشنا ساختن جوانان با مضرات این ابزارها و نحوه استفاده بهینه از آنها می تواند اقدام مؤثری برای کاهش آسیب های آنها باشد.

استاد دانشگاه تهران تصریح کرد: گرفتن جلوی این وسایل کار هزینه بر و زمان بری می خواهد. گذشته بر اینکه منع افراد از آن، آنها را بیشتر برای استفاده حریص تر می کند. باید نیازهای نسل جدید را پاسخ گفت. شاید اگر اول انقلاب بود می شد جلوی این تهاجم را گرفت ولی الان سی و اندی سال می گذرد و نسل جوان ما با فضای مجازی انس گرفته است. کنترل همه جوانان نشدنی است.باید صدا و سیما با برنامه های به روز نیازهای جوانان را پاسخ دهد.اگر این نیازها پاسخ داده نشود از راه های نادرست به رفع نیازشان روی می آورند. تغییر استراتژی رسانه های صوتی و تصویری در کشور الزامی است که این مسئله هم باز به تدوین همان استراتژی فرهنگی معینی که گفتم بر می گردد.