اندیشه
نگاهی به آشفتگی متفکران و هیئت حاکمۀ شوروی دربارۀ منطق صوری در نیمۀ نخست قرن بیستم(۱)؛
استالین و منطق صوری
از نظر هگل منطق صوری ایستا و نتایج آن کاذب و نادرست بود. هگل منطق را امری تاریخی و انسانی میپنداشت که در بهترین حالت باید بازتابندۀ حرکت و پویایی جهان باشد؛ از طرفی موضوع نظام منطق ارسطویی جزئیات بود، اما از نظر هگل منطق باید از کلیات شروع کند.
-
۱۰ ساعت قبل
خواندن چگونه رخ می دهد؟
خواندن فراموش کردن است
آیا خوانش یک متن واقعاً انباشتی تدریجی و همواره مثبت از کنترل و ابقای عظیم و طولانی اطلاعات و دانسته‌هاست یا بیشتر پروسه‌ای متزلزل که در هربار خواندن، قرائت قبلی را ملغی می‌کند و جانشین آن می‌شود؟ من هیچ‌وقت نمی‌توانم هیجانی که از خوانش نخست به دست آورده‌ام، دوباره بازسازی کنم.
-
۲ روز قبل
داریوش شایگان، ژاله آموزگار و جواد طباطبایی در نکوداشت بزرگ نادرزاد؛
به درد ایران مبتلا بود
نادرزاد به درد ایران مبتلا بود. دغدغه دایمی فکری‌اش سرنوشت سرزمینش بود و تصور اینکه ایران دیگر برخوردار از آن منزلت والایی نیست که طی قرون و اعصار از آن بهره‌مند بوده، به سختی رنجش می‌داد و همواره در این فکر بود که شکوفایی ایران و عظمت فرهنگ کهنسالش را از نو احیا کرد. آنچه مرا به حیرت وا می‌داشت، برخی فضایل اخلاقی او بود. از هرگونه خودنمایی بیزار بود. گویی نفس اماره‌اش را در انقیاد تواضع ذاتی‌اش کاملا مهار کرده بود.
-
۸ روز قبل
داریوش شایگان در «شب نیچه و جهان ایرانی» با حضور غلامحسین دینانی و حامد فولادوند؛
مسحور نیچه‌ام
در تفکر نیچه مفهومی وجود دارد که همواره برایم سرشار از ابهام بوده است: مفهوم «بازگشت ابدی، همان». البته من به دلیل مطالعاتم در هندشناسی و آشنایی‌ام با مفهوم «ادوار کیهانی» با ایده بازگشت ابدی بیگانه نبودم ولی مفهوم بازگشت ابدی در تفکر هندی از قانون کارما تبعیت می‌کند و مطابق با این قانون سرنوشت انسان در زندگی بعدی تعیین می‌شود.
-
۸ روز قبل
هستیشناسی هایدگر و ملاصدرا از نگاه ابراهیم کالین؛
هایدگر، ملاصدرا و راهی به‌سوی خانه
هایدگر از «راه» سخن می‌گوید، بدون آنکه از مقصد سخنی به میان آورد. او هستی را خانۀ انسان می‌داند، اما پاسخی برای مسئلۀ انسان‌محوری توتولوژیک مضمر در نظرش ندارد. ملاصدرا نیز از سفر سخن می‌گوید، اما تأکید می‌کند که هر راهی را پایانی است. او برای راه آغاز (مبدأ) و پایانی (معاد) می‌بیند و می‌گوید صرف پیمودن راه، نمی‌تواند غایت راه باشد. انسان همواره به‌سوی مقصدی در حرکت است. این مقصد نمی‌تواند ساختۀ خود انسان باشد؛ چراکه در این‌صورت، همه‌چیز به یک طرح‌ریزی خودمحورانه تبدیل خواهد شد. انسان نیازمند اتصال به واقعیتی متعال است که اگوی خودفریب نتواند قبضه‌اش کند.
-
۹ روز قبل
پاسخ کاوه بیات به پرسش‌های «فرهنگ امروز» دربارۀ چرایی ناتوانی دانشگاه در نوشتن تاریخ (۲)؛
تاریخ و ادیب مورخان
طیف متنوعی از درس تاریخ نخوانده‌ها و چند نسل از «ادیب مورخان» تا حالا و ظاهراً تا اطلاع ثانوی، بخشی از مسئولیت‌های این حوزه را بر دوش کشیده و کارهای درخور توجهی نیز انجام داده‌اند، ولی می‌دانیم که چنین تمهیداتی یا به عبارت دقیق‌تر، حسن تصادف‌هایی در درازمدت کارساز نیست و دیر یا زود فکری باید کرد.
-
۱۰ روز قبل
پاسخ کوین شیلبراک به پرسش فلسفۀ دین چیست؟
فلسفۀ دین در جهانی که روزبه‌روز کوچک‌تر می‌شود
فلسفۀ دین جهانی باید وظیفۀ خود را در مورد تأمل نقادانه، نه تنها دربارۀ همۀ دعاوی دینی و بُعد فلسفی مناسک و نهادهای دینی، بلکه همچنین در باب دستگاه مفهومی فلاسفۀ دین دریابد. این یعنی فلسفۀ دین برای کسانی که می‌خواهند فرض‌هایی را که در مورد طبیعت انسان، ارزش‌ها، دانش و یا واقعیت وجود دارد نقد کنند، خانۀ مناسبی است. می‌توان پیگیری این دسته از پرسش‌ها را «فلسفۀ مطالعات دینی» نام نهاد.
-
۱۳ روز قبل
اولریش بک؛
زیستن در جامعۀ پرمخاطرۀ جهانی
نوستالژی‌ای درون بنیادهای تفکر جامعه‌شناختی اروپا ساخته شده است که هیچ‌گاه از بین نرفته است. آیا به‌صورت تناقض‌آمیزی این نوستالژی می‌تواند به کمک نظریۀ جامعۀ پرمخاطرۀ جهانی مغلوب شود؟ هدف من یک نظریۀ غیرنوستالژیک، یک نظریۀ جدید انتقادی برای نگریستن به گذشته و آیندۀ مدرنیته است. واژگان درست برای این مفهوم نه «آرمان‌شهرگرایی» و نه «بدبینی»، بلکه «بازی» و «تزلزل» هستند.
-
۱۴ روز قبل
پیتر برگر، اراسموس معاصر؛
از نقد اتوپیا تا پیشرفت جمعی
برگر درعین‌حال رویکردی ضداتوپیایی داشت، ضد آرمان‌شهری و کوشش کرد همیشه به زمین و واقعیت‌های آن پایبند بماند؛ شاید ازآن‌روست که آمریکا را آخرین و بهترین امید بشریت می‌دانست. او مخالف سرسخت پیشرفت جمعی بود، ایده‌ای که آبشخورش به ژاکوبن‌های فرانسه بازمی‌گشت و مارکس و ویگ‌ها نیز در سراسر سدۀ نوزدهم و قرن بیستم به آن دامن می‌زدند.
-
۱۵ روز قبل
پاسخ کاوه بیات به پرسش‌های «فرهنگ امروز» دربارۀ چرایی ناتوانی دانشگاه در نوشتن تاریخ (۱)؛
مسئولیت مورخان آکادمیک بر دوش مورخان عامه‌پسند
اگر بخش تاریخ معاصر دانشگاه‌های ما به وظایف خود عمل کرده بودند، حرف اول و تأثیرگذار در حوزۀ مشروطیت را ناظم‌الاسلام کرمانی و سیداحمد کسروی نمی‌زدند ... این به‌معنای خواروخفیف دانستن این حرف‌اولی‌ها نیست؛ صحبتِ روش‌مندی است و دور داشتن حب‌وبغض‌های شخصی.
-
۱۶ روز قبل
تأثیر اجتماعی رسانه‌های جمعی از نگاه والتر بنیامین؛
رادیو بنیامین: والتر بنیامین و برنامه‌های رادیویی‌اش
گرچه بنیامین برای انجام کار در رادیو انگیزه‌های مالی نیز داشت، اما این رسانه به‌خودی‌خود نیز برای او مهم بود. او از رادیو (که در آن سال‌ها هنوز دوران کودکی‌اش را می‌گذراند) استقبال کرد و آن را «تئاتر آموزشی» نامید. رادیو برای او فقط یک محصول فرهنگی جدید نبود، بلکه بیش از آن، رادیو برای او ابزاری برای پرورش قدرت قضاوت مخاطبانش و تشویق آنها به تفکر مستقل بود.
-
۲۰ روز قبل
نگاهی به نظریۀ رمان لوکاچ؛
پژواک‌هایی صدساله
معنای به‌لحاظ ذهنی قصدشده پایه‌ای است برای کنش‌های متقابل اجتماعی. با این حال، جهان «نظریۀ رمان» با حالت مخالف امور مشخص و شناخته می‌شود؛ با «خودداری درون‌مانی معنا از ورود به حیات تجربی». کتاب «نظریۀ رمان» با قرار دادن مقوله‌ای وبری در مرکز تحلیلش، تنها به این منظور که تناقضات حل‌ناشدنی‌اش را آشکار کند، در واقع گسست لوکاچ از وبر را نشان می‌دهد؛ امری که با ناسازگاری تلخ آنها در طول جنگ جهانی اول تسریع شد.
-
۲۲ روز قبل
یادداشت فرهنگ رجایی درباره جدیدترین کتابش؛
افسونگری حافظ در باغ هویت ایرانی
واقعیت این است که متفکران، هنرمندان و دردمندان هر حوزۀ تمدنی با اندیشه و بیان‌های استوارشان بهتر از هرکس دیگر روح فرهنگی و تمدنی جامعۀ خود را درمی‌یابند و به تصویر می‌کشند؛ به همین شکل، این متفکران فکر ایرانی و ضمیر درونی ایرانیان را دریافته و در آثار خود منعکس کرده‌اند، آنان زبان گویای باغ هویت ایرانی و رودخانۀ جاری و متلاطم فرهنگ و تمدن ایرانی هستند. به زبان اسلامی‌ندوشن، «کسانی چون حافظ یا فردوسی یا مولوی یا سعدی... چکیدۀ نبوغ یک ملتند؛ یعنی حرفی که از دهان آنها برمی‌آید، نه حرف یک تن بلکه حرف یک قوم در درازای تاریخی خود است».
-
۲۳ روز قبل
گزارشی از مجموعه جلسات «تحکیم صلح و نفی افراط‌گری و خشونت‌ورزی»؛
دربارۀ صلح
برخی از اندیشمندان مانند ماکیاوللی، داروین، نیچه، کارل اشمیت، مارکس و وبر معتقدند خشونت امری تاریخی است و سیر تاریخی خشونت منجر به جنگ می‌شود. از آن طرف، کسانی بر مبنای تئوری تضاد اجتماعی می‌گویند دولت‌ها می‌توانند این میل را کنترل کنند و حتی در مواردی جنگ و انقلاب پدیده‌هایی اجتناب‌ناپذیرند که تاریخ بر اساسشان پیش می‌رود.
-
۲۴ روز قبل
بهره‌گیری از رمان در فلسفه؛
وقتی فیلسوف‌ها هوس رمان‌نویسی می‌کنند
فلسفه معمولاً خشک و بی‌روح است و بیش از آنکه با هنر سروکار داشته باشد با ریاضیات دمخور است. اما برخی از فلسفه‌ها، در رابطه با زبان، شیطنت یا حساسیت شاعرانه نشان می‌دهند. اثر بزرگ هگل، «پدیدارشناسی روح»، را می‌توان به‌عنوان رمانی مطالعه کرد که در آن شخصیت‌ها، یعنی ارواح تجسدیافته، در جهان و تاریخ گام‌به‌گام به پیش می‌روند.
-
۲۷ روز قبل
سید حسین نصر؛
اسلام، جهان اسلامی معاصر و بحران محیط‌زیست
درحال‌حاضر شماری از علمای بنام مثل مفتی سوریه، شیخ احمد کفتارو هستند که اغلب از تعالیم اسلام درخصوص محیط‌زیست سخن می‌گویند. اما اکثر علما هنوز از اهمیت و فوریت موضوع بی‌خبرند. وقتی آنها دربارۀ محیط‌زیست سخن می‌گویند، غالباً این کار سبب تحریک دولت‌ها می شود، دولت‌هایی که از مردم می‌خواهند در امر تنظیف رودخانه مجاور محل سکونتشان کوشا باشند یا پارک بغل منزلشان را کثیف نکنند.
-
۲۸ روز قبل
چگونه آین رند بر ترامپ و درۀ سیلیکون پیروز شد؛
عصر جدید آین رند
ترامپ در کتاب نخواندن شهرت دارد، او فقط در مورد سه کتاب داستانی صحبت کرده است؛ یکی از این سه کتاب، رمان سرچشمه است. ترامپ در سال گذشته در مورد این کتاب گفت که «این کتاب با کسب‌وکار، زیبایی، زندگی و عواطف درونی مرتبط است. این کتاب با هر چیزی ارتباط دارد.»
-
۲۹ روز قبل
زرتشت، فلسفه و سیاست؛
انقلاب اخلاقی زرتشت و دامنۀ نفوذ آن در تفکر جهانی
افلاطون با ابزار اخلاق زرتشتی سوژه‌ای جدید را ساخت، به همین خاطر در بین اعضای آکادمی به «مجدد زرتشت» شهره شد. این ارزش‌های جدید سوژه‌ای که از قبل به حالت تعلیق است را دچار یک تغییر نگرش بنیادین می‌کند؛ اما درست از همین جا راه افلاطون از زرتشت و یونان از ایران جدا شد. پاسخ هستی (به قول هایدگر) به تعلیق استعلایی یونانی و اخلاق نظری افلاطون، لوگوس بود؛ درصورتی‌که اخلاق امری زرتشت حکمت یا گنوس.
-
۱ ماه قبل
گفت‌وگوی فرهنگ امروز با حسین پاینده؛
تمهیداتی برای ورود به تحلیل متون ادبی
هر کسی که بخواهد به معانی ثانوی و دلالت‌شدۀ متون ادبی و هنری پی ببرد، ابتدا باید بتواند حساسیت خاصی نسبت به جزئیات این متون پیدا کند، جزئیاتی که در ظاهر بخشی از توصیف معمولی یک مکان یا ظاهر یک شخصیت است، یا صرفاً شرحی از یک رویداد به نظر می‌آید، اما وقتی که همان متن را با نگاهی تحلیلی بررسی کنیم، درمی‌یابیم که جزئیات توصیف‌ها در آن، زنجیرۀ هم‌پیوسته‌ای را تشکیل می‌دهند و به طور تلویحی معانی ناگفته یا تصریح‌نشده‌ای را به ذهن مخاطب القا می‌کنند.
-
۱ ماه قبل
سخنرانی طاهر بن جلون در افتتاحیه جشنواره بین‌المللی کتاب برلین ۲۰۱۱؛
ادبیات چه می‌تواند بکند؟
شک راه نزدیک شدن به واقعیت است. شک و تخیل. شک و ابداع. رمان چیزی نیست جز فرایند ابداع که در آن شخصیت‌ها با قلم رمان نویس به دنیا می‌آیند و می‌میرند. باورپذیری درونی رمان، با باورپذیریِ واقعیت متفاوت است. بی‌آنکه بخواهم کاملا این سخن پل سلان را تایید کنم که: «من هرگز خطی ننوشته‌ام که هیچ سروکاری با وجودم نداشته باشد»، می‌توانم این ایده را فراتر ببرم و بگویم ما از شبی می‌نویسیم که بر ما حکم می‌راند و نمایشی گاهاً ننگین و شرم‌آور را در پس خود پنهان کرده است.
-
۱ ماه قبل
شکل‌گیری و تحول تاریخ‌نگاری سلطنت‌طلبان از کودتا در گفت‌وگو با عباس سلیمی‌نمین؛
یک نزاع کاذب باعث انحراف تاریخ‌نگاری کودتا شد
جلال متینی برآن است تا در کتاب خویش، ضمن نفی «کودتا»، به تنزیه و تنظیف چهرۀ پهلوی‌ها بپردازد و مهر وابستگی و وطن‌فروشی را از پیشانی آنها پاک کند. بر این مبنا، او تلاش کرده است تا با واکاوی زندگی شخصی و سیاسی دکتر مصدق از ابتدای جوانی تا واپسین روزهای نخست‌وزیری، مجموعه‌ای از ضعف‌ها و اشتباهات ایشان را در عرصۀ رفتارهای فردی یا تصمیمات و عملکردهای سیاسی بیابد.