بحثی درباره روش‌مندی آکادمیک در مصاحبه‌های پروژۀ «تاریخ شفاهی عصر پهلوی دوم»؛

ضرورت تخصص‌گرایی دانشگاهی در پژوهش‌های تاریخ شفاهی

چون کار این پروژه، مصاحبه و گفت‌وگوی فعال و مؤثر در باب احوال و زندگانی مصاحبه‌شوندگان و افراد پیرامون و احوال آن‌ها و اوضاع ایران معاصر (تاریخ شفاهی) است، بنابراین طبیعی است که پرسش‌های مصاحبه‌گر، نقش اصلی را در روند گفت‌وگو و بازگویی قضایا و احوال افراد و شخصیت‌ها و حوادث و پدیده‌ها ایفا‌ می‌کند و این پرسش‌ها هستند که چگونگی بروز و خروج یادمانده‌ها و تحلیل‌ها و ذهنیت‌های مصاحبه‌شوندگان را رقم‌ می‌زنند.