امیرعلی نجومیان؛

تحلیل انتقادی گفتمان

لاکلا و موف بیشتر از پارادوکس یا گره‎گاه‎های گفتمانی یاد می‎کنند: فضاهایی که گفتمان‎ها با یکدیگر در تقابل، ارتباط و پیوند قرار می‎گیرند. به گمان این دو، ما باید در متن نخست دال‌های کلیدی که هژمونی معنایی ایجاد می‌کنند را پیدا کنیم و سپس بر اساس دال‌هایی که به طور هم‌عرض دلالت‌های جایگزین را پیشنهاد می‌کنند متن را واسازی کنیم. این زنجیرۀ دال‌های جایگزین کشمکش‌های معنایی، سیالیت متن و نقاطی را که دلالت مسلط و هژمونیک در معرض خطر قرار می‌گیرد نمایان می‌سازند.