شرح نگرش طبیعی در فلسفۀ ادموند هوسرل(۱)؛

جهان مُدرَکات و اعیان نامُدرَک

گسترۀ زمانی و مکانی این جهان که در نگرش طبیعی مسلم فرض می‌شود به اعیانی که مستقیماً و بالفعل در «میدان ادراک من» یافت می‌شوند محدود نمی‌شود، بلکه همچنین شامل کلیۀ اعیانی که همراه با اعیان مذکور حاضر هستند نیز می‌شود. اعیانی که اگرچه متعلق ادراک بالفعل من نیستند اما با التفات آگاهی به آن‌ها می‌توانند معروض شهود قرار گیرند.