عاقل به کفِ سفیه، مقهور/ «شوریده شیرازی» که بود و چه کرد

شوریده در سرودن انواع شعر جد و هزل، خصوصا قصیده و غزل استاد بود. اشعارش سرشار از مضامین بکر و معانی نو و ترکیبات تازه بود. او در به‌کار بردن اصطلاحات عامیانه هم مهارت داشت. شوریده شاعری شیرین‌زبان، حکیمی خوش‌بیان، دارای اخلاقی نیک، احساساتی پاک، وطن‌پرست بلندنظر، خوش‌محضر و با حقیقت و صفا و وفا بود.