فلسفه تطبیقی

۱۴۰۴-۰۲-۲۲ ۰۸:۴۰

آیا فلسفه اسلامی به پایان خود رسیده است؟

مجموعه آثار رضا داوری اردکانی، سه جلد نخست، که به فلسفه اسلامی اختصاص دارد، توسط انتشارات نقد فرهنگ، در سال ۱۴۰۴ منتشر شد

۱۴۰۱-۰۲-۲۷ ۱۲:۱۱

فلسفه تطبیقی درگفتگو با دکتر مهدی دهباشی

وایتهد به اصالت کثرت واقعی معتقد است که در آن هر حادثه‌ای برآیند منحصر به‌فرد مجموع تأثیراتی است که به او رسیده، یعنی وحدت لاحقی است که از کثرت سابق شکل یافته است. در صورتی که صدرا اصالت را به وحدت می‌دهد و کثرت را از شئون وحدت حقه حقیقیه می‌داند.

۱۳۹۹-۰۹-۰۱ ۱۳:۰۰

یادداشتی از شهناز شایان‌فر؛ دو چهره ثابت و سیال فلسفه اسلامی

دانشیار گروه فلسفه دانشگاه الزهرا (س) در یادداشتی نوشت: اهتمام جدی و سیستمی به فلسفه تطبیقی می‌تواند در شنیدن تپش نبض زمان در فلسفه اسلامی سهم بزرگی داشته باشد.

۱۳۹۷/۰۸/۲۷

فلسفه و رویارویی دو سنت فلسفی در گفت‌وگو با حمید طالب‌زاده؛

فلسفه با حیرت آغاز می‌شود

فلسفه، ژرف‌اندیشی مضبوط و مستدل است، فلسفه معاصرت اندیشیده شده و معاصرت جمیع شؤون زندگانی بشر را دربرمی‌گیرد، علم، فرهنگ، اخلاق، هنر، تعلیم و تربیت، نظامات خانوادگی و اجتماعی، مناسبات بین‌المللی و... همگی زیر مفهوم معاصرت با یکدیگر مرتبط می‌شود. فلسفه آیینه‌ای است که معاصرت را در ساحتی معقول منعکس می‌کند و آدمی را به خودش نمایان می‌کند.

۱۳۹۶-۱۲-۲۱ ۱۱:۴۶

نقدی بر کتاب شریعتی و هایدگر (۲)؛

زهری در رگ و پی اندیشیدن فلسفی ایرانی

میری و یاران او که دستیابی به مقام تأمل را به این سادگی ممکن می‎دانند، نه تنها عامل گشودن مسیر نیستند بلکه همچون سدی در برابر مسیر فلسفه‎ورزی و دامن زدن به بحران‎های ایران معاصر عمل می‎کنند و همچون زهری در رگ و پی اندیشیدن فلسفی ایرانی و از عوامل دست‌اول گسست از مبانی هویت ملی و تاریخی و فلسفی تلقی می‎شوند. دست ‎یافتن به مقام تأمل علی‎رغم تمام دشواری‎ها و سنگلاخ‎هایی که در مسیر آن وجود دارد، درعین‌حال نمی‎تواند ناظر به نقادی از این جریان‎ها نباشد تا به‌تدریج این علف‎های هرز از زمین اندیشیدن فلسفی ایران پاک شوند.

۱۳۹۶-۱۲-۱۹ ۱۲:۲۱

نقدی بر کتاب شریعتی و هایدگر (۱)؛

فلسفه تطبیقی در افق سوفیست‎ دورۀ جدید

سید جواد میری به خود اجازه داده است که بی‎مبنا و بی‎ربط و بدون طرح پرسشی جدی، «مارتین ‎هایدگر را در برابر علی ‎شریعتی قرار دهد و با اِعمال سلیقه و پرسش‎هایی که هیچ عمقی ندارند نشان دهد که علی‎ شریعتی درهرصورت از هایدگر قرائت داشته است». بنابراین، در شرایطی که سنت زمان کُند را سپری می‎کند و مفاهیم صیقل‎نیافته با شرایط عصر هیچ‌گونه همخوانی‎ای ندارند، ظهور پژوهش‎های تطبیقی ازاین‌دست همچون آبی زهرآلود به تباهی نظام ‎اندیشگی ایران دامن می‎زند.

۱۳۹۵-۰۲-۰۷ ۱۶:۰۰

پایگاه اطلاع رسانی فرهنگ امروز

کل اخبار:9