قصبه

نوری بیلگه جیلان

جیلان در همه فیلم‌هایش ترس جداافتادگی و عقیم ماندن در روابط شخصی و اجتماعی انسان‌ها را به نمایش می‌گذارد. شخصیت‌های او گویی در بحرانی اگزیستانسیالیستی در مواجهه با جهان بیرون مدام در حال دست و پنجه نرم کردن با شکست‌هایشان هستند و بدون آنکه آگاهی‌ای از خود و شرایطشان داشته باشند در عین تلاش برای زیست بهتر همواره گیج و مبهوت و سرخورده به دور خود می‌چرخند.