کل اخبار:17
-
۱۳۹۹-۰۸-۱۷ ۱۶:۳۰
فلسفه در سرزمین عجایب / احسان تاجیک
هایدگر و پوپر در ایران بدون هیچ ارتباط اندیشه ورزی و فلسفی ، با هدفی سیاسی چند صباحی میهمان ناخوانده روشنفکران و فعالان سیاسی ایران بوده اند که هیچ نتیجه گیری از این حضور سرزده بدست نیامد و به نظر می رسد فایده ای برای رشد تفکر و اندیشه ورزی جامعه ایران نداشته اند.
-
۱۳۹۹-۰۷-۰۷ ۱۰:۳۱
کتابی که ادامه دهنده «هستی و زمان» است/ «کانت و مسئله متافیزیک» هایدگر خواندنی شد
«کانت و مسئله متافیزیک» معرفی مختصری بر این اثر ارزشمند فلسفی است. مارتین هایدگر با قرار دادن مسئله‌ی «هستی» در کانون تأملات فلسفی خود، روح تازه‌ای در فلسفه‌ی این قرن دمید و تمام فیلسوفان پس از خود را متأثر کرد.
-
۱۳۹۹-۰۷-۰۲ ۱۱:۰۰
ترجمه «کانت و مسئله متافیزیک» هایدگر منتشر شد/ هستی و زمان ۲
کتاب کانت و مسئله متافیزیک نوشته مارتین هایدگر با ترجمه مهدی نصر به همت انتشارات مؤسسه فرهنگی هنری پگاه روزگار نو منتشر شد.
-
۱۳۹۷-۰۶-۱۳ ۱۶:۴۰
بررسی مفهوم پدیدار در کتاب هستی و زمان مارتین هایدگر
پدیدارشناسی علم مطالعه پدیدارهاست. این واژه توسط کریستین ولف اوسط قرن ۱۸ استفاده شده است. بعد کانت بین پدیدار و نئومن تمایز قائل می شود.
-
۱۳۹۶-۱۲-۱۲ ۱۵:۱۰
فرهاد سلیمان نژاد: تلقی هایدگر از «هستی» و «زمان» فاشیستی است
فرهاد سلیمان‌نژاد، مترجم کتاب «مناقشه هایدگر» می‌گوید: آدورنو با تمسک به تمایزی که هایدگر میان هستی اصیل و نا اصیل قائل بود، سر تا پای فلسفه او را فاشیستی می‌دانست. اما اگر بپذیریم که از دید هایدگر سیطره انسان سوبژکتیو، شکاف میان سوژه و ابژه و عقلانیت محاسبه‌گر لازمه هستی نااصیل است، آنگاه چگونه می‌توان خودِ آدورنو را که در این اعتقاد با هایدگر همسوست، از اتهامی که بر هایدگر روا می‌داند مبری دانست؟!
-
۱۳۹۵-۰۷-۰۶ ۱۱:۵۸
به مناسبت (۲۶سپتامبر) صد و بیست و ششمین زادروز مارتین هایدگر؛
از «به سوی خود هایدگر» تا «با هایدگر علیه هایدگر»
برای دور شدن از هر فیلسوفی، باید تا حد ممکن به او نزدیک شد! پس نخستین گام همان نزدیک شدن به هایدگر، درگیری جدی با آثار و اندیشه‌ی او، نفس کشیدن در هوای اندیشه‌ی او و گفت‌وگوی سازنده با او برای فهم درست تفکر اوست. این همان شعار معروف پدیده شناسی است: «به سوی خود چیزها» یعنی «به سوی خود هایدگر!»
-
۱۳۹۵-۰۵-۰۲ ۱۷:۲۰
درسگفتارهای «هایدگر پس از هستی و زمان» برگزار می‌شود
موسسه مطالعاتی سیاسی- اقتصادی پرسش درسگفتارهای «هایدگر پس از هستی و زمان» را برگزار می کند
-
۱۳۹۴-۰۷-۱۴ ۰۹:۰۱
نوشتاری از شارل گینیون در باب هستی و زمان(۲)؛
اگزیستانس خودینه بر پایه‌ی «مصممیتِ پیشیجوینده»
در هستی و زمان، اگزیستانس خودینه بر پایه‌ی ایده‌ی «مصممیتِ پیشیجوینده» (anticipatory resoluteness) توصیف میگردد. هریک از دو جزء این مفهوم از خودینگی، یعنی پیشیجستن و مصممیت، در مشهود ساختن کلیت و وحدت هستی دازاین شرکت دارند.جزء نخست، یعنی پیشیجستن ... «پیشدویدن بهسوی» مرگ آشکار میسازد.... دومین جزء اگزیستانس خودینه، یعنی مصممیت، هم کلیت و هم وحدت هستی دازاین را فاش میسازد.
-
۱۳۹۴-۰۷-۱۱ ۰۹:۰۶
نوشتاری از شارل گینیون در باب هستی و زمان (۱)؛
خود شدن: نقش خودینگی در هستی و زمان
وجهی دیگر از هستی و زمان وجود دارد که ظاهراً به تصویری کاملاً متفاوت از هستی ما به‌مثابه انسان دلالت می‌کند. این چشمانداز دیگر که سپس در اگزیستانسیالیسم محوری می‌شود، بر مفهوم هایدگر از خودینگی (authenticity) به‌مثابه نحوی ممکن از هستی برای دازاین تمرکز دارد.
-
۱۳۹۴-۰۳-۳۱ ۱۶:۵۶
درس‌گفتار جدید سلیمان حشمت: مروری بر اندیشه‌های «مارتین هایدگر»
جزوۀ « هستی و زمان » درس‌گفتارى از آقای « دکتر رضا سلیمان حشمت » در باب اندیشه های مارتین هایدگر است که پس از پیاده سازى و ویرایش در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.
-
۱۳۹۴-۰۳-۰۵ ۱۲:۳۷
به مناسبت ۲۶ مه سالگرد درگذشت مارتين هايدگر؛
«ترس‌آگاهی»: اسكيزوفرنیِ هستی‌شناسیِ بنيادينِ هايدگر
آنچه هايدگر بدان انديشيده، نه بديع است و نه نبوغ‌آميز كه منوط به جعل مفاهيمی گنگ و رعب‌آور باشد. اين ابهام جنون‌آميز، خوانندگان هايدگر را بيش و پيش از آنكه به تفكر نقادانه وادارد، اغوا و مسحور می‌كند. لذا بايد به پرسش از دلايلِ غموضِ فلسفۀ هايدگر پاسخی متقن داد تا بتوان به پشتوانۀ آن، مهمل بودن حجم وسيع يكی از مهمترين «فلسفه‌های روان‌گردان» در قرن بيستم را به بحث نقادانه گذاشت.
-
۱۳۹۴/۰۱/۱۸
سیاوش جمادی/ تاثیر و نفوذ فلسفۀ هایدگر در شرق؛
تمایز مواجهه دو فرهنگ شرقی با فلسفه هایدگر: ایران و ژاپن
ژاپنی‌ها کوشیدند با اعزام کسانی به غرب تمامی فلسفه‌ی غرب را از نزدیک درک کنند و آهنگ کلی آن‌ها بیش از ستیزه‌جویی، گفت‌وگوی فرهنگی و تماس با جهان مدرن بود نه بازگشت به جهان برگشت‌ناپذیر قدیم. چیزی که شما با عنوان نقد سوبژکتیویته به هایدگر نسبت می‌دهید در ایران تعبیر شد به جهاد با نفس اماره؛ و سوبژکتیویته ترجمه شد به موضوعیت نفسانی.
-
۱۳۹۴-۰۱-۱۶ ۰۹:۰۰
نوشتاری از دیوید کوزنز هوی (۲)؛
لوازم تاریخ‌نگاری
نکته‌ی اساسی هایدگر می‌تواند این باشد که مورخ تلاش می‌کند انسان‌ها را بـفهمد و نـه ماشین‌ها را. انسان‌ها شیء نیستند و به همین دلیل ملاک‌های فهم آن‌ها با ملاک‌های شناخت اشیایی مـثل مـاشین یـک‌سان نیستند. ... بدین‌ترتیب، گزارش تاریخ‌نگارانه از انسان‌های تاریخی کدام مفهوم از حقیقت را مفروض می‌گیرد؟
-
۱۳۹۴-۰۱-۱۱ ۱۶:۳۳
نوشتاری از دیوید کوزنز هوی (۱)؛
تاریخ، تاریخی بودن و تاریخ‌نگاری در هستی و زمان
تمایلات نظری هستی و زمان شیوه‌ی تبدیل تاریخ به یک مسئله و ضرورت تشخیص آن به‌صورت امری مؤثر به شیوه‌ی تحلیل «پدیدارشناسانه» تاریخ را معین می‌کند. نـتایج این تحلیل در هستی و زمان ضرورتاً بـا نتایج کلی مقاله‌ی «ایده‌ی زمان» متضاد نیست، ولی جهت‌گیری آن‌ها متفاوت است. مقاله‌ی «ایده‌ی زمان» با تأمل بر گذشته آغاز می‌شود و استدلال می‌کند که غیریت گذشته، حـال را بـه یک آگاهی نظری مـی‌راند.
-
۱۳۹۳-۱۱-۲۱ ۱۳:۴۰
سه نحوۀ بودن-با تکنولوژی / کارل میچام
صحبت کردن از سه نحوۀ بودن-با تکنولوژی ضرورتاً به معنای وام گرفتن و اخذ مقوله‌ای از کتاب هستی و زمان مارتین هایدگر (۱۹۲۷) است، آن هم به نحوی که شایستۀ اشارۀ آشکار است. هایدگر در کتاب تأثیرگذارش سعی دارد فهم جدیدی از انسان را با در نظر گرفتن وضعیت ازلی انسان یعنی بودن-در-جهان و قرار دادن این وضعیت در معرض آنچه تحلیل وجودی می‌نامد، بسط دهد.
-
۱۳۹۳/۱۰/۱۵
پاسخ سیاوش جمادی به پرسش فرهنگ امروز؛
مسئله روش در فلسفه هایدگر
اندیشیدن (denken) همان بازاندیشیدن (dedenken) یا یادآوری است. اندیشه نمی تواند از یک حال تهی آغاز گردد چراکه همواره به محض آنکه آهنگ اندیشیدن می‌کنیم به چیزی می اندیشیم که قبلا به خاطره و حافظه‌ی ما داده شده است. این ادعای اشتیرنری که انسان می‌تواند بنیاد خود را بر هیچ نهد ادعایی گزاف است زیرا ما به محض حضور در جهان به چیزهایی متعلق می‌شویم و چیزهایی به ما تعلق می‌گیرند؛
-
۱۳۹۳-۰۷-۰۳ ۱۱:۴۷
به مناسبت (26سپتامبر) صد و بیست و پنجمین زادروز مارتین هایدگر؛
هایدگر و رازِ تولد
زادروز مارتین هایدگر بهانه‌ای شد برای بررسی مفهوم «تولد» در اندیشه‌ی هایدگر. برخلاف موتیفِ مرگ، کمتر به موتیف «تولد» در آثار او پرداخته شده است. می‌کوشیم این مطلب را با تمرکز بر کتاب هستی و زمان پیگیری کنیم و امکانات فلسفیِ آن را بسنجیم. نسبت «تولد» با برخی مفاهیم، از جمله «مرگ»، در زمینه‌ی پدیده‌شناسیِ زمانمندی (هوسرل) واشکافته می‌شود. تفسیر هایدگر از موتیف‌های تولد و مرگ در ادامه و مکملِ پدیده‌شناسی زمان نزد هوسرل است.