روایت زمان ازدست‌رفته/ نقدی بر «کوچه ابرهای گمشده» نوشته کورش اسدی

زمان روایت «کوچه ابرهای گمشده» از یک لحظه رخوت سپیده‌دمان پاییزی شروع می‌شود و تا دم‌دمای صبح روز بعد استمرار می‌یابد. استرخایی در تن شهر و تن راوی و تن روز.