به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛  گروه تاریخ علوم دانشگاه هاروارد و گروه فلسفه، دانشگاه بوستون روزهای  ۲۹  و ۳۰  آوریل ۲۰۱۸ کنفرانس «گریز از آینده: بینش فلسفه، تاریخ، و علم، فن آوری و جامعه » را برگزار می‌کند.

آینده پژوهی که بعد از جنگ جهانی دوم به عنوان زمینه جدیدی ظهور کرد، روش های مختلفی برای پیش‌گویی، پیش‌نگری، پیش بینی، کنترل، تصور و شکل دهی آینده ارائه می‌دهد. این روش‌ها عبارتند از: استخراج روند، مدل پیش بینی، برنامه ریزی سناریو، دلفی و وایلد کارت‌ها یا شگفتی سازهای اجتناب ناپذیر و..

هدف این سمپوزیوم، جمع آوری فیلسوفان، مورخان و دانشمندان علوم، فن آوری و جامعه  است که عمیقا با بررسی آیندگان درگیر هستند. یک گفت و گو میان رشته‌ای که اهداف، مفاهیم و روش‌های مطالعات آینده را بازبینی و تفکر غیررسمی گرا را که در اندیشه و عملکرد اجتماعی فراگیر است، بررسی می‌کند.

از دهه ۱۹۵۰، فیلسوفان آمریکایی و اروپایی در ایجاد آینده پژوهی شرکت کردند. در ایالات متحده، آنها به پس زمینه خود در منطق، فلسفه علم و معرفت‌شناسی اعتقاد داشتند؛ در اروپا، عمدتا فلسفه سیاسی و اجتماعی، فلسفه عمل، هستی شناسی و عالم هستی را بسیج کردند. با این حال، از دهه ۸۰ تا اواخر دهه ۹۰ میلادی، فیلسوفان کمتر درگیر این زمینه بودند. مسائل فلسفی جدید، نظریه‌ها، مفاهیم و اشکال تعامل با آینده پژوهی چیست؟ تا چه حد به پیش‌گویی، پیش‌نگری، پیش بینی، مربوط است؟ معنی، ارزش تمایز بین آینده احتمالی، قابل قبول و مطلوب / نامطلوب چیست؟ چگونه فلسفه سیاسی و اجتماعی، و همچنین اخلاق، می‌تواند معیارهای هنجاری آینده پژوهی را ارزیابی کند و در ایجاد آینده پژوهی یاری برساند؟ در زمانی که نظریه‌های غیر عالیه  یا غیر ایده‌آل عدالت شتاب گرفته‌اند، نقش ایده‌آل‌های آرمانی، امیدهای اجتماعی و اتوپیایی‌ها در مفهوم هنجاری آینده پژوهی چیست؟ خطرات ناشی از عدم اطمینان، سناریوهای بدترین حالت و ناکارآمدی در نگرش پیش بینی ما نسبت به آینده آتی و تصمیم گیری‌های سیاست ما چه نقش‌هایی دارند؟ چه چارچوب‌های نظری می‌تواند فلاسفه را بسیج کند تا تفکر غیر رسمی آینده را بررسی کند؟

مورخان در چندین مورد با آینده پژوهی درگیر هستند. در ابتدا، راینهارت کوزلک مطالعه «آینده گذشته» را توسعه داد. چگونه مورخان معاصر، گزینه های آینده را که از چارچوب و بستر عوامل گذشته در زمینه‌های خاص (مانند جنگ سرد، پزشکی) دریافت کرده‌اند، بازسازی می‌کنند و تحقیق خود را در زمینه نگرش های تاریخ شناسی، روش شناختی و اجتماعی گسترده تر قرار می‌دهند؟ ارزش معرفتی و وضعیت تحصیلی متفکران در تحقیقات تاریخی نسبت به آینده پژوهی چیست و...؟

اینها بعضی از سوالاتی هستند که در جلسه علمی و بین رشته‌ای در سمپوزیوم بحث خواهند شد. سخنرانان ۲۰ دقیقه برای ارائه تحقیقات اصلی خود زمان خواهند داشت.

محورهای این همایش شامل فلسفه احتمال، فلسفه علوم اجتماعی، اخلاق کاربردی، اخلاق قانونی و فلسفه سیاسی و اجتماعی است.

برگزارکنندگان این سمینار یشار ساغایی (دانشگاه جان هاپکینز و پروژه هزاره)، روبرتو پلی (دانشگاه ترنتو)، پیتر گالیسون (دانشگاه هاروارد) و راسل پاول (دانشگاه بوستون) هستند.