درباره‌ی آلبوم «بُعد یازدهم» حافظ و شهرام ناظری؛

موسیقی اندیشۀ مولانا و نفی شرق

حافظ ناظری به‌زعم خود برای اینکه مخاطب جهانی را با اثرش همراه کند کلام ایرانی را از آواز اثر حذف کرده و فقط از تحریرهای دارای ضرب‌آهنگ تندتر از تحریر موسیقی اصیل استفاده کرده و ادعا کرده است که با این کار، آواز تبدیل به یکی از سازها در رنگ‌آمیزی اثر شده است، فارغ از اینکه با این کار هویت ایرانی را از اثر خود زدوده و برای جهانی شدن (به‌زعم خود) هویت خویش را در مرحله‌ی اول نفی کرده است.