هایدگر در برابر یاسپرس

با توجه به اهمیت یافتن مفهوم غربزدگی در تناسب با تحولات سیاسی و اجتماعی دهه ۱۳۵۰ و در نهایت انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ بارها به احمد فردید نیز توجه شد، به ویژه که شاگردان فردید کوشیدند اندیشه‌های پیچیده فلسفی او را در تلائم با حوادث روزگار تبیین کنند، اما محمود هومن که بیشتر کسوت یک استاد فلسفه را داشت تا فیلسوفی نظریه‌پرداز که می‌کوشد آینده را پیشگویی کند، از نظرها پنهان و کمتر به آثارش توجه شد.

کیخایی: لویناس معنای زندگی را در اخلاق مرگ جست‌جو می‌کند

کیخایی در نشست «آیا مرگ ممکن است؟ نگاهی به نقد لویناس برهایدگر» گفت: به اعتقاد لویناس، اگر در زندگی معنایی هست به دلیل فکر کردن به بعد اجتماعی مرگ است. در واقع بعد اجتماعی و اخلاقی در مرگ حفظ می‌شود چون مرگ پایان من نیست و زمان‌مندی که زندگی من را شکل می‌دهد با مرگ تمام نمی‌شود.

کیخایی: معنای زندگی در نظر لویناس به بعد اجتماعی و اخلاق مرگ است

کیخایی در نشست «آیا مرگ ممکن است؟ نگاهی به نقد لویناس برهایدگر» گفت: به اعتقاد لویناس، اگر در زندگی معنایی هست به دلیل فکر کردن به بعد اجتماعی مرگ است. در واقع بعد اجتماعی و اخلاقی در مرگ حفظ می‌شود چون مرگ پایان من نیست و زمان‌مندی که زندگی من را شکل می‌دهد با مرگ تمام نمی‌شود.

هایدگر مارکسیست/ به مناسبت ۴ مهرماه سالروز تولد فیلسوف

نخستین ترجمه فارسی از آثار هایدگر یعنی کتاب «فلسفه چیست؟» در سال 1367 توسط نشر تندر منتشر شد. در شناسه این کتاب نام مترجم مجید مددی درج شده است. مددی دکترای فلسفه سیاسی از انگلستان داشت و تا آخرین لحظات عمر خود مارکسیست بود. مددی هرچند که در نقادی از هایدگر کوتاهی نکرد و در مقدمه مفصل خود بر ترجمه‌اش از کتاب «هایدگر» پل استراترن سخت به هایدگر و فلسفه‌اش تاخت، اما یکی از ابزارهای تفسیرش از آرا آلتوسر در ترجمه کتاب «علم و ایدئولوژی» اندیشه هایدگر است.

فیلسوفان بزرگ از دامن هایدگر بیرون آمده‌اند

مجتبی گلستانی معتقد است: اگر بخواهیم در تاریخ فلسفه به تعداد انگشتان یک دست فیلسوفانی را انتخاب کنیم که عظمت داشته‌اند، می‌توانیم در کنار افلاطون، ارسطو، کانت و هگل، از هایدگر هم نام ببریم. مروز هایدگر به یک فیلسوف کلاسیک تبدیل شده است. فیلسوفان بزرگی از دامن او بیرون آمده‌اند.

با هایدگر در درآمد به متافیزیک

نشست هفتگی شهر کتاب سه‌شنبه سوم مهر به نقد و بررسی کتاب «درآمد به متافیزیک» اختصاص دارد.

نشست «آیا مرگ ممکن است؟» برگزار می شود

نشست «آیا مرگ ممکن است؟» با سخنرانی آیدین کیخایی برگزار می شود.

هایدگر یک اندیشه بی‌پایان است

درسگفتارهای کتاب «درآمد به متافیزیک»، در اوج فعالیت‌های سیاسی هایدگر بعد از استعفایش از ریاست دانشگاه فرایبورگ ارایه شده است و به یک معنا نشان‌گر تجدید نظری در رویه‌های سیاسی او هم هست. برخی آن را سیاسی‌ترین اثر هایدگر می‌دانند.

بررسی مفهوم پدیدار در کتاب هستی و زمان مارتین هایدگر

پدیدارشناسی علم مطالعه پدیدارهاست. این واژه توسط کریستین ولف اوسط قرن ۱۸ استفاده شده است. بعد کانت بین پدیدار و نئومن تمایز قائل می شود.

هایدگر اندیشه را یک عمل و تجربه می داند/ همگی دچار فقر تفکریم

هایدگر به ما می گوید که ما اندیشه نمی کنیم، او صراحتاً می گوید حتی آنان که به صورت تخصصی فکر می کنند، یعنی سر و کارشان با فلسفه است و دانش، آنان نیز نمی اندیشند، و همگی دچار فقر تفکریم.

هستی و زبان در اندیشه هایدگر

طالب جابری

هدف ضمنی این نوشتار نشان دادن این حقیقت است که هنوز هم می‌توان حیرت کرد.

انتخاب‌های یگانه احمد فردید

مهدی اسحاقیان، روزنامه‌نگار پیشکسوت به مناسبت سالگرد درگذشت سیداحمد فردید در یادداشتی نوشته است: آنچه که از تاریخمندی هایدگر و فردید باید بیاموزیم این است که تنها راه برون رفت از وضعیت متصلب معاصر این است که به سرچشمه بازگردیم و با بازخوانی و بازیابی آن امکان دیگری را برای نجات هستی تاریخی خود برگزینیم.

ناکام موفق/ احمد فردید و فلسفه در گفت‌وگو با منوچهر آشتیانی

فردید برنامه وسیع و عمیقی داشت مبنی بر اینکه فلسفه در ایران باید از بنیاد دگرگون شود. او چیزی شبیه سهروردی می‌گفت. سخنش در فرم تفکر ایرانشهری بود. یعنی می‌گفت ایرانشهر جدیدی باید ساخته شود و فلسفه جدیدی ایجاد شود. تاکید داشت آنچه می‌گویم به‌کلی با آنچه الان در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود، به کلی فرق دارد

تفهّم ما عینیّت هستی ما و هستی ما همان تفهّم ماست

انسان بودن به معنای هستی در جهان، به معنای مشارکت عینی و عملی در بسترهای فرهنگی و اجتماعی و تاریخی است. به عبارت دیگر، تفهّم، شیوه‌ای برای هستی انسان است، تا شیوه‌ای برای معرفت و دانستن.

جایگاه لوگوس و زبان در اندیشه هایدگر

هر اندازه تفکر در آرای فلسفی، ماهیت خاص خود را بیشتر بازیافته است، همان اندازه نیز لوگوس از میتوس، باور و ادراک حسی متمایز گشته است.

جایگاه لوگوس و زبان در اندیشه هایدگر

هر اندازه تفکر در آرای فلسفی، ماهیت خاص خود را بیشتر بازیافته است، همان اندازه نیز لوگوس از میتوس، باور و ادراک حسی متمایز گشته است.

دستگاه‌های متافیزیکی‌ محصول تاریخ‌اند/ در باب کتاب هایدگر و مسیحیت

«هایدگر و مسیحیت» ماحصل سخنرانی‌های مک‌کواری به دعوت گروه الاهیات دانشگاه آکسفورد است که در سال‌های 1993- 1994 ایراد شد.

اصل همه اصول/ در باب آخرین نوشته‌های هایدگر

متن زیر گزارشی است از از کتاب «اصل بنیاد» از آخرین نوشته‌های هایدگر.

«وجود» یونانی هایدگر

جان مک‌کواری در کتاب هایدگر و مسیحیت - که شهاب‌الدین عباسی آن را ترجمه و به تازگی منتشر کرده است - می‌کوشد مشابهات و مناسباتی میان تفکر هایدگر و تعالیم مسیحیت بیابد. او به خوبی آگاه است که در این راه باید با احتیاط و دست‌به‌عصا گام بردارد زیرا چه‌بسا چیزی به دست نیاورد و دست خالی برگردد، یا دستاوردی خطا و غلط و دور از واقع داشته باشد.

موضوع اصلی اندیشه‌های هایدگر هنوز هم «هستی» است

کتاب «اصل بنیاد» متن درسگفتاری مهم و تاثیرگذار است که مارتین هایدگر آن را در نیم سال ۱۹۵۶ـ۱۹۵۵ در دانشگاه فرایبورگ ارائه کرده است و از آخرین نوشته‌های او محسوب می‌شود. پس از چند دهه تفکر فلسفی، موضوع اصلی اندیشه‌های هایدگر هنوز هم «هستی» است.

دوری و نزدیکی «هایدگر» و «دین» به روایت مک‌کواری

کتاب «هایدگر و مسیحیت» که «بنگاه ترجمه و نشر پارسه» آن را منتشر کرده، مشتمل بر سخنرانی‌های «جان مک‌کواری» برای روشن کردن نسبت اندیشه هایدگر و اندیشه دینی است.

افاداتی به فلسفه؛ طریقی نامتعارف از تفکر/ دومین اثر بزرگ هایدگر

افاداتی به فلسفه (درباره رخداد)، اثری است که از آن به عنوان دومین اثر بزرگ هایدگر یاد می شود. هایدگر در این اثر طریقی یکسره نامتعارف از تفکر را به نمایش می‌گذارد.

هایدگر، عینیت را توهم فرهنگ مدرن می داند/ انسان، ابژه نیست

هایدگر معتقد است مسئلۀ پیش روی بشر این نیست که چطور خودش را برای خودش تبیین کند، بلکه این است که چطور به درستی انسان باشد، انسان سوژه است نه ابژه.

پند حکیمانه در برابر نثر مسجع/ دستاورد مناقشه هایدگری-پوپری

جدال هایدگریان انقلابی مسلمان با پوپریان انقلابی مسلمان اکنون بعد از نزدیک به سی سال انباشت خاصی نداشته است. ما ناگزیریم تا راهی دیگر بیابیم.

چرا تفکر هایدگر مستعد تفسیرهای سیاسی است؟

اندیشه هایدگر، نظر به بنیادی بودن آن، تا اطلاع ثانوی که عهدی دیگری با هستی بیابیم، تاریخ مصرف ندارد، از این منظر، می توان مدعی شد که فلسفه او، دست کم تاکنون، سیاسی ترین اندیشه ممکن است.