این نویسنده و پژوهشگر علوم اسلامی، در ادامه افزود: در دین اسلام، تاکید و اهمیت فراوانی بر علم شده است و خداوند نیز هرگاه در قرآن کریم بر اوصاف خود تاکید دارد، برای خود صفت «کریم» را انتخاب می‌کند؛ اما وقتی صحبت از علم به میان می‌‌آید از صفت «اکرم» استفاده می‌کند. با این اوصاف، کسی که با گفتار یا رفتار خود دین اسلام و مکتب اهل بیت را غیر عقلانی و غیر علمی معرفی کند، بزرگ‌ترین ظلم را به دین کرده و راه دینداری مردم خصوصا نسل جدید را بسته است.

 

وی تصریح کرد: خداوند دو حجت ظاهری و باطنی دارد، پیامبران حجت ظاهری هستند و حجت باطنی «عقل» است. ما گاهی چهره غیرعقلانی از دین ارائه می‌دهیم که متاسفانه راه دین و دینداری را بر مردم می‌بندد. ما اجازه نداریم کاری کنیم که قبح گناه بشکند و راه توبه بسته شود. مصداق این مساله، اشتباهاتی است که والدین در برخورد با خطاهای کوچک و کم‌اهمیت فرزندان مرتکب می‌شوند. گاهی والدین رفتارهای جاهلانه و کم‌اهمیت نوجوانان را به رویشان می‌آورند. این کار باعث شکسته شدن قبح گناه و بسته شدن راه توبه می‌شود.

 

 

وی با انتقاد از نوع رفتار برخی از عالمان با منکرات رایج در جامعه اسلامی گفت: گاهی برای معضلات کم‌اهمیت و فرعیات، حساسیت به خرج می‌دهیم؛ اما از نکات مهم‌تر و گناهان بزرگ‌تر غافل می‌مانیم. این که گناهان بزرگی چون ربا، دروغ، غیبت حساسیت ما را بر نمی‌انگیزند و در عوض به خرده‌گناهان اعتراض و درباره آن‌ها اظهارنظر می‌کنیم به این دلیل است که ظاهربین هستیم. متاسفانه این ظاهرسازی‌های بی‌جهت هم بیش از آن که به خاطر دغدغه‌های دینی باشد، گاهی به خاطر حفظ آبروی خودمان است.

 

زائری در پایان متذکر شد: گاهی فراموش می‌کنیم که کجا باید فریاد بزنیم و کجا باید سکوت کنیم و چشم بر خطاها ببندیم. گاهی سکوت کردن، از فریاد زدن بهتر است. از پیامبر اکرم(ص) پرسیدند: علم چیست؟ ایشان فرمودند: ساکت شدن. پرسیدند: بعد از آن؟ فرمودند: گوش دادن. پرسیدند: بعد از آن؟ فرمودند: فراگرفتن. باز پرسیدند: بعد از آن؟ فرمودند: عمل کردن. پرسیدند: بعد از آن؟ فرمودند: منتشر کردن آن.