به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از مهر، مهمترین محورها، دیدگاه ها، انتظارات و مطالبات رهبر معظم انقلاب اسلامی از جامعه قرآنی، متسابقین و دست اندرکاران برنامه ها، محافل و مسابقات قرآنی در آستانه فرارسیدن بزرگترین رویداد قرآنی جهان اسلام جهت بهره مندی همه علاقمندان تقدیم می شود.
تلاوت و حفظ قرآن وسیله ای برای رسیدن به حقیقت قرآن
ـ تلاوت هم یک وسیلهای است برای رسیدن به حقیقت قرآن، فرا گرفتن معارف قرآن، شکل دادن به زندگی فردی و اجتماعی در سایه قرآن؛ هدف اینهاست...اگر در جوامع بشری قرآن حاکم باشد، هم سعادت دنیا هست، هم علوّ معنوی هست. (بیانات در دیدار شرکتکنندگان در مسابقات بینالمللی قرآن کریم ۹۲)
- ما نمی خواهیم خودمان را مشغول کنیم، سرگرم کنیم به تلاوت و به قرائت قرآن و الحان قرآنی، به عنوان یک موضوع اصلی؛ این مقدمه است، این طریق است. تلاوت قرآن با صوت خوش موجب می شود که دل انسان نرم شود، خشوع پیدا کند، آماده بشود برای فهم معارف قرآنی و آیات قرآنی؛ ما به این احتیاج داریم. (بیانات در دیدار شرکتکنندگان در مسابقات بینالمللی قرآن کریم ۹۱)
- فقط به خواندن، فقط به لفاظی، فقط به الحان گوناگون نبایستی اکتفاء کرد؛ اینها را باید به چشم وسیله نگاه کرد. لحن زیبا و صدای زیبا برای قرآن لازم است، اما برای اینکه دلها خشوع پیدا کنند، نرم بشوند و به معانی قرآن برسند. (بیانات در دیدار شرکتکنندگان در مسابقات بینالمللی قرآن کریم ۹۱)
حفظ قرآن؛ تدبر در قرآن
- یکی از چیزهائی که می تواند تدبر در قرآن را به ما ارزانی بدارد، حفظ قرآن است. ما حافظ قرآن کم داریم. من قبلاً گفتم که در کشور ما حداقل باید یک میلیون نفر حافظ قرآن باشند. ما هم امیدمان بیشتر شده و به جای یک میلیون، می گوئیم انشاءاللَّه ما باید ده میلیون نفر حافظ قرآن داشته باشیم. (بیانات در دیدار قاریان، حافظان و اساتید قرآنی ۹۰)
- حفظ قرآن قدم اول است. اولاً حفظ را باید نگه داشت. بنابراین حافظ قرآن باید تلاوت کنندهی مستمر قرآن باشد؛ یعنی مرتباً بایستی قرآن را تلاوت کند؛ والّا حفظ از دست خواهد رفت. بعد بایستی این حفظ کمک کند به تدبر، که اینجور هم هست؛ حفظ حقیقتاً کمک می کند به تدبر. (بیانات در دیدار قاریان، حافظان و اساتید قرآنی ۹۰)
- البته انس با تفاسیری که مراد از آیه را تبیین می کنند، خیلی لازم است. وقتی حفظ باشد و این انس با تفسیر هم باشد و تدبر باشد، همان چیزی که انتظارش در جامعهی ما هست، پیش میآید: شکوفائی قرآنی. (بیانات در دیدار قاریان، حافظان و اساتید قرآنی ۹۰)
قرائت قرآن؛ خشوع دل
- این لحنها و آهنگها خوب است؛ اینها چیزهائی است که قرآن را در گوش و دل شیرین می کند و در نفوذ قرآن تأثیر می گذارد؛ منتها دو جور می شود این آهنگهای گوناگون را با این صداهای خوب، اداء کرد: یکی اینکه صرفاً کسی خوانندگی می کند... یک جور دیگر این است که قرآن را به نحوی بخوانند - با همین صوتها، با همین لحنها و آهنگها- که خشوع در دل ایجاد کند، دل را به یاد خدا بیندازد. (بیانات در جمع قاریان قرآن در روز اول ماه رمضان ۸۸)
ترویج قرآن با لحن خوش
- آنچه که تلاوت را ترویج می کند در جامعه... همین صدای خوش و لحن خوش است و اینها جزو این مؤلفههایی است که تلاوت را رواج می دهد در جامعه و دلها را به سمت آن مشتاق می کند. (بیانات در ضیافت انس با قرآن در اولین روز ماه رمضان ۸۹)
- باید توجه داشته باشیم هدف این نیست که این امواج صوتی در فضا به وجود بیاید و پراکنده بشود... همهی این مقدمات... برای فهم معارف قرآنی است. (بیانات در ضیافت انس با قرآن در اولین روز ماه رمضان ۸۹)
- وقتی که معنای آیه را بدانیم، آن کسی که اهل صوت و آهنگ و لحن و خواندن هست، خودِ این فهم معنای آیه، لحن را هدایت می کند. (بیانات در ضیافت انس با قرآن در اولین روز ماه رمضان ۸۹)
- جوانها بروند از استعدادشان، از حافظهشان استفاده کنند؛ بچهها را، جوانها را بکشانید به سمت حفظ قرآن. (بیانات در دیدار شرکتکنندگان در مسابقات قرآن۹۰)
امنیت روانی در پناه قرآن
- راه سلامت را، راه امنیت را، راه امنیت روانی را قرآن به روی ما باز می کند؛ راه عزت را قرآن به روی ما باز می کند... راه زندگی درست را و سبک زندگی سعادتآمیز را قرآن به روی ما باز می کند. (بیانات در دیدار شرکتکنندگان در مسابقات بینالمللی قرآن کریم ۹۲)
- دلهای ما باید قرآنی بشود. جان ما باید با قرآن انس بگیرد. اگر بتوانیم با قرآن انس بگیریم، معارف قرآن را در دل و جان خودمان نفوذ بدهیم، زندگی ما و جامعهی ما قرآنی خواهد شد؛ احتیاج به فعالیت و فشار و سیاستگذاری ندارد. اصل این است که دلمان، جانمان و معرفتمان حقیقتاً قرآنی باشد. (بیانات در دیدار قاریان قرآن ۸۹)
معارف قرآنی
- فهم معارف قرآنی هم درجاتی دارد. اولش از همین تأمل در الفاظ قرآن و ترجمهی قرآن به دست میآید... معارف قرآنی، معنایش این نیست که یک هفتتویِ رازآلودِ رمزگونهای است که دست هیچ کس به او نمی رسد... شما این آیهای را که تلاوت می کنید، به درستی معنایش را درک کنید. همین معنایی که یک عربیدان می تواند بفهمد... این که درک شد، آن وقت در تلاوت، فرصت و قدرت تدبر به انسان دست می دهد. یعنی انسان می تواند آن وقت تدبر کند. (بیانات در ضیافت انس با قرآن در اولین روز ماه رمضان ۸۹)
قرآن حیات بخش است
- قرآن مثل کتاب معمولی نیست که آدم یک بار بخواند، خیلی خوب، خواندیم و یاد گرفتیم، بعد ببندیم بگذاریم سر جایش؛ نه، این مثل آب آشامیدنی است، حیاتبخش است، همیشه مورد نیاز است، تأثیر آن تدریجی است، در طول زمان است، نهایت ندارد، هدایت او آخر ندارد. (بیانات در جمع قاریان قرآن در روز اول ماه رمضان ۸۸)
- سعی بکنیم که بهرهی ما فقط بهره فیالمجلس و بهره گوش و چشم نباشد؛ دل ما بهره ببرد. قرآن برای عمل کردن است. قرآن برای فهمیدن و اندیشیدن است. (بیانات در دیدار شرکتکنندگان مسابقات قرآن ۸۸)
درسهای قرآن، ایستادگی و عزت اسلامی برای ملتها
- نقطهی مقابل این آموزش قرآنی، آموزش استعماری است: اختلاف میان مسلمانان. یک عده، یک عدهی دیگر را تکفیر کنند، لعن کنند، خود را از آنها بری بدانند. این چیزی است که امروز استعمار می خواهد؛ برای اینکه ما با هم نباشیم. (بیانات در دیدار شرکتکنندگان در مسابقات بینالمللی قرآن کریم ۹۲)
- امروز دنیای اسلام احتیاج دارد به درسی که قرآن به ملتها داده است برای استقامت، ایستادگی، حیات طیبه و عزت اسلامی برای ملتها. درسهای قرآن در این زمینه، درسهای حیاتبخشی است. (بیانات در دیدار شرکتکنندگان در مسابقات بینالمللی قرآن کریم ۹۱)
- حرف این است که قرآن به ما آموخته است که اگر شما صبر کنید، ایستادگی کنید، جای خودتان را تغییر ندهید، جهت خودتان را تغییر ندهید، شما پیروزید؛ این درس قرآن است. (بیانات در دیدار شرکتکنندگان در مسابقات بینالمللی قرآن کریم ۹۱)
گرفتاری دنیای اسلام ناشی از دوری از قرآن است
- ضعف ما امت مسلمان، عقبماندگی ما، کجرفتاریهای ما، کجتابیهای ما در مسائل اخلاقی و زندگی، همهی اینها ناشی از دوری از قرآن است. (بیانات در دیدار قاریان، حافظان و اساتید قرآنی ۹۰)
- ملتهای مسلمان بر اثر حاکمیت طغیانگران و طاغوتها... خونشان مکیده شد؛ نه فقط خون اقتصادیشان، نه فقط منابع حیاتی و معادن زیرزمینی و نفت و امثال اینها، بلکه روحیه ایستادگیشان، مقاومتشان، طلب علوّ و عزت در دنیا هم از ملتهای مسلمان گرفته شد. (بیانات در دیدار قاریان، حافظان و اساتید قرآنی ۹۰)
- این همه در دنیای اسلام گرفتاری برای چیست؟ چرا امت اسلامی با این عظمت ضعیف است؟ چرا؟ چرا برادران مسلمان در سراسر دنیا دلهایشان و دستهایشان با هم نیست؟ چرا؟ مگر این قرآن نگفته است: «و اعتصموا بحبل اللَّه جمیعا و لاتفرّقوا»؟ مگر این قرآن نفرموده است که: «و للَّه العزّة و لرسوله و للمؤمنین»؟ چرا امت اسلامی عزتی را که شایسته اوست، امروز در دنیا ندارد؟ چرا؟ چرا ما در علم عقبیم؟ در جایگاه سیاست و تدبیر مسائل جهانی، چرا امت اسلامی عقب است؟ علت این است که به قرآن عمل نمی کنند؛ علت این است که قرآن - برخلاف ادعاهای ما - معیار و محور معرفت و عمل ما نیست. هر مقداری که به قرآن عمل کنیم، همان قدر اثرش را خواهیم دید. (بیانات در دیدار شرکتکنندگان مسابقات قرآن ۸۸)
نظر شما