در این مراسم که با نواختن مارش نظامی گروه موسیقی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و سرود جمهوری اسلامی ایران آغاز شد، علی قلمسیاه از عکاسان پیشکسوت، علی ربیعی وزیر کار، رفاه و امور اجتماعی، احمد مسجدجامعی رئیس شورای شهر تهران، حسین انتظامی معاون مطبوعاتی، علی مرادخانی معاون امور هنری وزارت ارشاد، عباس ملکی از همکاران حسین پرتوی در روزنامه کیهان، هاشم طالبی مدیر عکس ریاست جمهوری و سیاوش پرتوی فرزند این عکاس سخنرانی کردند.

آغاز این مراسم با مارش نظامی گروه موسیقی ارتش و سرود جمهوری اسلامی ایران همراه بود و پس از آن علی قلمسیاه از عکاسان پیشکسوت پشت تریبون قرار گرفت و در سخنانی درباره حسین پرتوی گفت: امروز به بدرقه شخصیتی گرد هم جمع شده ایم که در دوران زندگی خود هنر انسان بودن و عشق ورزیدن، دوست داشتن و  هنرِ دیدن و گزارش به تاریخ را با خود به عرصه مطبوعاتی کشور آورد و امروز او در تاریخ فرهنگی کشور ما جاودانه خواهد ماند.

قلمسیاه با ابراز همدردی با خانواده زنده‌یاد حسین پرتوی گفت: بسیاری از حاضران در این مراسم از حسین پرتوی درس مهربانی و بزرگی آموخته‌اند و او به همه کسانی که برای او و دیگران ناراحتی درست می کردند، درس مهربانی می آموخت.

این مدرس دانشگاه در ادامه گفت: او با هنر مشاهده خود و با تصاویرش تاریخ را ساخته و با عکس هایش به تاریخ گزارش داده است. پرتوی اگر چه با عکس دیدار همافران با امام (ره) شناخته شده است اما او آثار بسیاری را در این زمینه دارد.

این داور دوسالانه های عکس ایران به تأثیر عکس معروف پرتوی از دیدار همافران با امام خمینی (ره) اشاره کرد و گفت: عکس او از همافران که در تاریخ ۱۹ بهمن ماه سال ۵۷ جاودانه شد، دولت وقت را پریشان کرد و همه ارکان نظام آن زمان را متزلزل کرد و به همین دلیل برآن شدند تا آن را ساختگی و دست‌کاری شده قلمداد کنند چراکه این عکس قابلیت گزارش جدی به تاریخ را داشت.

وی افزود: ارتشی که دولت وقت آن زمان مدعی بود در دامان آنهاست، اما پرتوی با ثبت دیدار همافران با امام خمینی (ره) به جهانیان نشان داد که ارتش به مردم و به امامش پیوسته است و سرانجام این عکس منجر به پیروزی انقلاب نیز شد.

قلمسیاه عکاس پیشکسوت بازی های المپیک در دوره های مختلف در خاتمه سخنانش تصریح کرد: حسین پرتوی تا زمانی که عکس گزارش می دهد، مستند می‌کند و تاریخ می سازد، جاودانه باقی خواهد ماند.

علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز به پاس قدردانی یکی از همکارانش در سال های فعالیت مطبوعاتی خود در مراسم بدرقه پیکر حسین پرتوی حضور داشت.

ربیعی در سخنان خود گفت: شخصیت فردی و اجتماعی پرتوی برای همه ما درس آموزی دارد، شخصیت اجتماعی او را با عکس های معروفش می شناسیم. عکس هایی که نگه‌دارنده و تداوم‌دهنده لحظات مهم یک جامعه است و عکس معروف او از همافران نیز نماد ثبت یک لحظه تاریخی برای ملت ایران است.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اشاره به تاریخ ورود عکاسی به ایران گفت: اگر چه عکاسی نخستین بار برای سرگرمی وارد دربار ایران شد اما عکاسان ایرانی در دوره های بعد آن را با مردم همراه کردند و فقر، شادی و تحولات اجتماعی ایران را در دل عکس هایشان به مشاهده گذاشتند. البته ما به عکاسی ایران مثل دیگر بخش های مطبوعات ایران آن طور که باید ارج ننهاده‌ایم اما عکاسی نقش بسیار مهمی در فهم مسائل جامعه داشته است و ما امروز به احترام و پاسداشت هنر عکاسی، هنر انقلاب و عکاسی انقلاب گرد هم جمع شده ایم.

وی افزود: تأثیر یک عکس حسین پرتوی توانست شهامت و همبستگی یک ملت را افزون کند تا ملت باور کنند که می توانند پیروز شوند. این عکس تزلزلی در ساختار حکومت پهلوی انداخت و به دنیا و حامیان رژیم شاه نشان داد که امیدی به سرکوب مردم ایران نداشته باشند.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ادامه به زندگی سخت اهالی مطبوعات اشاره داشت و گفت: پرتوی هم مثل همه اهالی مطبوعات سخت زندگی کرد، ساده زیست و رنج بیماری را در ۶ سال اخیر تحمل کرد.

او به ذکر خاطراتی از دوران آشنایی اش با پرتوی پرداخت و گفت: زمانی که سردبیر کیهان بودم، چندین بار او را دیدم و گفتگو کردیم. او همیشه به فکر تحرک اجتماعی و کار جمعی بود.

ربیعی در خاتمه با تقدیر و ستایش از خانواده پرتوی برای تحمل سختی های نگهداری یک بیمار تصریح کرد: ما اهالی مطبوعات باید بیش از همیشه پشت هم باشیم به خصوص در زمانه ای که تنهایی ها فزونی یافته است.

احمد مسجدجامعی رئیس شورای شهر تهران نیز در بخش دیگری از این مراسم با ابراز تأسف از درگذشت حسین پرتوی گفت: در این مراسم چهار نسل از نویسندگان، عکاسان مطبوعات در این جا گرد هم جمع شده اند، از همکاران پرتوی در سالهای دور دهه ۴۰ تا شاگردان او در این مراسم دیده می شوند که همه به نیکی، پاکی و صداقت او اذعان دارند.

مسجدجامعی از پرتوی به عنوان مرد دلسوز برای وطن و خانوده اش یاد کرد و گفت: همه او را به عکس ارزشمند و تاریخی او می شناسند که ثبت این عکس البته اتفاقی نیست و شجاعت و توانایی و مقدمه ای از قبل تعیین شده نیاز دارد چراکه بی‌مقدمه نمی توان بخشی از تاریخ را به تصویر کشید، عکسی که ۳۰ سال است درباره آن حرف می‌زنیم و یاد و خاطره آن روز تاریخی را برای همگان زنده می کند.

وی به ارزشمندی عکس معروف حسین پرتوی هم اشاره داشت و گفت: باید مشخص شود که چرا جز این عکس که پرتوی از این اتفاق گرفته است، عکس دیگری از این رویداد وجود ندارد و باید مشخص شود که پرتوی چه اندازه با سختی و مشکلات توانسته این صحنه را عکاسی کند. او تدبیری به خرج داده بود تا عکسی که از ادای احترام نیروی هوایی ارتش نسبت به امام خمینی (ره) می گیرد، برای هیچ کس دردسرساز نشود و جان و مال آنها را به مخاطره نیاندازد و به این ترتیب توانست هم این اتفاق را در تاریخ جاودانه کند و هم به تعهدی که داشت عمل کند و امروز این عکس که مقالات بسیار درباره آن نمی تواند جایگزین آن شود، دستاوردی مهم در ثبت بخشی از تاریخ انقلاب اسلامی ماست.

وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه از خانواده پرتوی به پاس سالها تلاش و زحمت بی دریغ قدردانی کرد و گفت: از همه همسایگان خانواده پرتوی هم سپاسگزارم که اجازه دادند کوچه آنها به نام این عکاس بزرگ نامگذاری شود.

این عضو شورای شهر تهران در حضور معاون مطبوعاتی به سختی کار اهالی مطبوعات و رسانه‌ها اشاره داشت و گفت: امیدوارم که موضوع سختی کار اهالی مطبوعات و رسانه ها مورد توجه بیشتری قرار گیرد و با راه اندازی صندوقی قانونی برای رفاه حال اهالی مطبوعات تلاش شود تا راه این عزیزان همچنان پررهرو بماند.

او همچنین از مسئولان خواست تا کتابی با موضوع عکس معروف حسین پرتوی منتشر و همه خاطره های دوران انقلاب بر اساس این عکس در این کتاب گردآوری شود.

حسین انتظامی معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در سخنانی از حسین پرتوی به نیکی یاد کرد و گفت: او به هنر متعهد اعتقاد داشت و برآمده از این هنر بود که در امواج اجتماعی کشور تأثیرگذار بود.

او  همچنین از طرف وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی نیز درگذشت حسین پرتوی را تسلیت گفت و در ادامه تصریح کرد: امروز روز داغدار شدن دوربین های عکاسی است، دوربین هایی که با اندیشه‌هایی در پشت آن معنا می یابند.

در ادامه این مراسم مهدی رحیمیان بیانیه مشترک انجمن های عکاسان انقلاب و دفاع مقدس، عکاسان ایران و انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران را خواند و پس از آن علی مرادخانی معاون امور هنری وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی پشت تریبون قرار گرفت و به ذکر خاطراتی از روزهای آشنایی و دوستی با حسین پرتوی پرداخت.

مرادخانی از پرتوی به عنوان مردی مهربان دارای نگاه شفاف و زیبا به جامعه یاد کرد و گفت: او علیرغم آن که بزرگترین خدمت را به هنر انقلاب کرده بود اما هیچ ادعایی نداشت و همین بی ادعایی او را بزرگتر کرده بود.

او ابراز امیدواری کرد که مسئولان کشور تا زمانی که این افراد ارزشمند زنده هستند به آنها رسیدگی کنند و قدرشان دانسته شود تا رهروان آن ها بتوانند با آسودگی راهشان را ادامه دهند.

عباس ملکی یکی از همکاران حسین پرتوی در روزنامه کیهان سخنران بعدی این مراسم بود که به ذکر خاطراتی از زمان ثبت عکس معروف دیدار همافران با امام (ره) پرداخت.

ملکی گفت: روزی که پرتوی این عکس را گرفته بود، سراسیمه به روزنامه کیهان آمد و به سرعت در لابراتوار آن را ظهور کرد و خواست آن را چاپ کند. من خواستم در چاپ عکس به او کمک کنم و او پاسخ داد که من به همه نیروهای ارتش قول داده ام که چهره هایشان در عکسم شناخته نشود تا برایشان دردسر ایجاد نشود و به همین دلیل می خواست که خودش همه کارهای مربوط به عکس را انجام دهد. زمانی که عکسش در روزنامه چاپ شد دیگر خیالش آسوده شد.

این روزنامه نگار قدیمی به عکس های ارزشمند دیگری از پرتوی هم اشاره کرد و گفت: پرتوی عکس های ارزشمند دیگری هم داشت مثل عکس تانک ها در فرودگاه که هیچ کس موفق به ثبت آن نشده بود و پرتوی به سختی توانست آن را عکاسی کند و به روزنامه بیاورد.

ملکی به نقل از پرتوی گفت: او معتقد بود که عکس جان روزنامه است و نباید دست خالی به روزنامه بازگردیم و تحت هر شرایطی تلاش می کرد، عکاسی کند.

هاشم طالبی مدیر بخش عکس نهاد ریاست جمهوری نیز در سخنانی از حسین پرتوی به عنوان یک عکاس متعهد به نظام اسلامی و انقلاب یاد کرد و گفت: از اولین روزهای انقلاب توفیق همکاری با او را داشته ام. امروز که حسین پرتوی را بدرقه می کنیم چند مسئله باقی است که چرا فقط پیکر حسین پرتوی باید از مقابل خانه هنرمندان تشییع شود و هیچ گاه جایی در خانه هنرمندان نداشت، دوم آن که چرا تا زمانی که هنرمندان و افراد تأثیرگذار در فرهنگ و هنر انقلاب و کشورمان حضور دارند و زنده هستند، از آن ها تجلیل نمی شود و سوم آن که چرا حاصل دسترنج عکاسان کشورمان حتی یک عدد در اختیار خودشان نیست و در آرشیو رسانه ها خاک می خورد و از بین می رود.

آخرین نفری که در این مراسم سخن گفت، سیاوش پرتوی فرزند عبدالحسین پرتوی بود که البته اشک مجالش نداد و تنها در سخنان کوتاهی از همه کسانی که به این مراسم آمده اند و همه کسانی که نیامده اند تشکر کرد و سپس با چشمانی اشکبار از مادرش به پاس هفت سال زحمت شبانه روزی برای پدرش با بوسیدن او تقدیر و تشکر کرد.

در پایان این مراسم نیز پیکر عبدالحسین پرتوی با احترام نظامی به سمت قطعه نام آوران بهشت زهرا (س) تشییع شد تا برای همیشه در جوار نام‌آوران کشورمان آرام گیرد.