به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از فارس؛ این قطعه توسط بیژن کامکار بر روی اشعار نیما یوشیج خوانده شده که توسط گروه کامکارها اجرا شده است.

هوشنگ کامکار که  دوستی دیرینه با محمد رضا لطفی داشت درباره این قطعه گفت: در اسفند ماه سال گذشته، در لحظه دیدارم در بیمارستان پارس، لطفی  زیر لب به من چنین گفت: هوشنگ میدانی که من چقدر برای موسیقی ایران فعال بودم و اکنون چند ماه است که در تخت بیمارستانها در سکوت دراز کشیده ام؟

وی افزود: من تحت تاثیر این دیدار قرار گرفتم و تصمیم گرفتم که به یاد قطعه زیبای داروگ او دوباره شعری از نیما یوشیج را انتخاب کنم و سعی کردم خاطره روزهای جوانیم را با او در استفاده کردن موتیوف‌هایی از آثار بیاد ماندنیش در بافت ارکستر به عنوان ( تم یاد آور) نشان دهم. امیدوارم که این قطعه پاسداشتی باشد از طرف خانواده کامکارها.