به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ محسن ناصریان که تا کنون چند اثر نقاشی دیواری را در تهران اجرا کرده، درباره‌ی مشکلات عمده‌ی هنرمندان در این عرصه، معتقد است که اصل موضوع در حال تکوین و تصحیح است، اما گاهی این مسأله دستخوش اتفاقاتی می‌شود.

او به میزان آزادی عمل این هنرمندان اشاره کرد و گفت: به‌جز موارد خاص برای مکان‌های خاص، سوژه و موضوعی به هنرمند القا نمی‌شود و خود هنرمندان طرح‌های‌شان را پیشنهاد می‌کنند. آزادی عمل در بخش طراحی تقریبا صد درصد است، ولی در مرحله‌ی اجرا نظارت وجود دارد که اجتناب‌ناپذیر است.

این هنرمند همچنین اظهار کرد: هزینه‌ی کارهای شهری اغلب برعهده‌ی سازمان زیباسازی است، البته گاهی کارهایی از طرف دیگر ارگان‌ها پیشنهاد می‌شود که قاعدتا هزینه‌ی آن نیز توسط همان ارگان یا به‌صورت مشترک با سازمان زیباسازی پرداخت می‌شود. به علاوه، کارهایی هم توسط بخش خصوصی اجرا می‌شود.

ناصریان ادامه داد: شورای هنری که معمولا شامل هنرمندان تجسمی است، بر طرح‌ها نظارت دارد و تأیید و تصویب طرح‌های پیشنهادی برعهده‌ی آن‌هاست. اعضای این شورا معمولا پس از یک تا دو سال تغییر می‌کنند و چون از جنس خود هنرمندان هستند، معمولا مشکلی پیش نمی‌آید، مگر این‌که طرح، قابل دفاع نباشد.

این هنرمند به سابقه‌ی فعالیت خود در زمینه‌ی نقاشی دیواری اشاره کرد و گفت: مدت 15 سال است که این حرفه را چه به‌صورت کار و اجرا و چه به‌عنوان تدریس همین رشته در دانشگاه دنبال می‌کنم.

ناصریان توضیح داد: اجرای کاشی موزاییک در ضلع شمالی پارک «گفت‌وگو»، اجرای طرحی در زیرگذر ستاری، تقاطع کاشانی (هر دو مسیر شمال به جنوب و برعکس)، بتن برجسته به مساحت 400 مترمربع در مدرس شمال نرسیده به الهیه، بتن برجسته زیرگذر سبلان همراه کاشی (در هر دو مسیر شمال و جنوب به مساحت 2500 مترمربع)، اجرا و طراحی چهره شهید مدرس (بزرگ‌ترین پرتره اجراشده در تهران) به ابعاد پنج متر در سه متر و همچنین اجرای نقش برجسته تپه‌های سرزمین من در اتوبان کردستان، از جمله کارهای من در سطح شهر تهران به‌شمار می‌روند. متریال آثار متفاوت است، از بتن و کاشی تا فلز و دیگر متریال‌های مورد استفاده در فضای شهر.

این مدرس رشته‌ی نقاشی به تأثیر این هنر بر افزایش سواد بصری جامعه اشاره و اظهار کرد: با توجه به این‌که آثار عرضه‌شده در دید عموم قرار دارند، در بحث فرهنگی بسیار تأثیرگذارند. اگر به موضوع آموزش‌های فرهنگی به مفهوم سیاسی و عقیدتی آن نگاه نکنیم، در بحث رشد سواد بصری و سخت‌گیری عمومی در اتفاقات بصری مرتبط با جامعه نیز موثر خواهد بود.

ناصریان همچنین گفت: روند نقاشی دیواری در ایران در حال تکامل است. احساس شخصی من این است که روبه جلو و در حال پیشرفت و کم شدن خطاها در حرکتیم. این هنر به واسطه‌ی پیشرفت تکنولوژی، فنی‌تر و به‌دلیل شناخت مواد جدید و تکنولوژی‌های امروزی، حرفه‌ای‌تر شده است.

او اضافه کرد: وسعت زیاد کارها به تکنیکال شدن و تولید وابسته است و پیشرفت تکنولوژی‌ سبب شده، برخی کارها که قبلا انجام آن‌ها غیرممکن یا حداقل مشکل بود، اجرایی شوند.