به گزارش فرهنگ امروز به نقل از روزنامه شرق: برای بررسی موضوع پناهندگان سوری و عراقی در وهله نخست باید این مسئله را از درون کشورها بررسی کرد زیرا مجموعه فرایندهایی به دلیل منازعات داخلی یا درگیری‌های بین کشورها منجر به این می‌شود که شهروندان یک کشور پناهندگی را بر ماندن در کشورشان ترجیح دهند. اما در کنار این موضوع، آنچه امروز با آن مواجه هستیم، سیاست و برخوردی دوگانه با موضوع پناهندگان در کشورهای غربی است. بسیاری از کشورهای اروپایی، هم به‌موجب قوانینشان و هم براساس کنوانسیون‌های بین‌المللی که به آن گردن نهاده‌اند باید آمادگی پذیرش پناه‌جویان را داشته باشند اما امروز می‌بینیم مسائل اقتصادی و نظایر آن مستمسکی شده است برای سخت‌گرفتن بر پذیرش پناه‌جویان. این مستمسک، هم وضعیت پناه‌جویانی را که به کشوری وارد شده‌اند سخت کرده است و هم سیل پناه‌جویان غیرقانونی را راه انداخته که بسیاری از آنها نیز در راه دچار فجایعی می‌شوند که اخبار آن را می‌بینیم و می‌شنویم. در چنین شرایطی می‌توان این سؤال را مطرح کرد که چرا کشورهایی که داعیه‌دار حقوق‌بشر هستند سیاستی دوگانه را پیش گرفته‌اند؟ شاهد هستیم وقتی مسائلی مثل تغییر قدرت در یک کشور اتفاق می‌افتد و مردمی از دست حکمرانان خود ناراضی هستند، کشورهای مدافع حقوق‌بشر وارد می‌شوند و اقداماتی در حمایت از معترضان به انجام می‌رسانند اما وقتی با موضوعی مثل پناهندگی روبه‌رو می‌شوند، مسائل اقتصادی بهانه می‌شود. واقعیت این است که باید در این زمینه به یک نقطه تعادل رسید. نباید انتظار داشت که همه کشورها پناهنده‌ها را بپذیرند اما می‌توان انتظار داشت همان کشورهایی که در سایر مسائل حقوق‌بشر ورود پیدا می‌کنند، در این مسئله انسانی نیز وارد شوند و از حقوق اولیه انسانی در این زمینه حمایت کنند، نه سکوت.