کافی است هنرمندان، کارت صنعتگری داشته و بتوانند با چند هنرمند دیگر، یک تعاونی تشکیل دهند، پس از آن می‌توانند به اتحادیه صنایع‌دستی مراجعه کنند و آثار خود را در این غرفه‌ها به نمایش بگذارند تا هم سلیقه و نیاز مخاطب را بیشتر و بهتر دریابند هم تولیدات خود را بی‌واسطه در اختیار علاقه مندان بگذارند.

علیرضا علی‌نژادیان، سرپرستی غرفه‌های صنایع‌دستی در حافظیه شیراز را برعهده دارد. او در گفتگو با خبرنگار مهر به نقش اتحادیه صنایع‌دستی اشاره و بیان می‌کند: این اتحادیه، یک جور چتر حمایتی برای هنرمندان و صنعتگران است. به این معنی که ما فضایی را در اختیار هنرمندان گذاشته‌ایم تا درآمد مستقلی داشته باشند و آثارشان را بی‌واسطه در اختیار مخاطبان خود قرار دهند.

او در پاسخ به این که چه تعداد هنرمند، زیر نظر اتحادیه صنایع‌دستی فعالیت می‌کنند می‌گوید: تعداد زیاد است. بیشتر از ۱۵۰۰ نفر زیرنظر اتحادیه تعاونی‌های صنایع‌دستی کار می‌کنند و آثار خود را در اختیار ما می‌گذارند تا ما نمونه کارهاشان را در این غرفه‌ها به نمایش بگذاریم و این در حالی است که این تعداد هنرمند نمی‌توانند در چند غرفه محدود فعالیت کنند.

علی‌نژادیان در پاسخ به این که همه کارهای ارائه شده در غرفه‌های صنایع‌دستی به استان فارس تعلق ندارد و از سفال همدان و میبد تا دارای بافی و ترمه یزد در آن به چشم می‌خورد هم گفت: شاید اصالت کار متعلق به استان فارس نباشد اما همه این کارها در این استان تولید شده؛ برای مثال هنرمندان استان فارس هستند که دارایی بافی کرده و یا به سبک و سیاق سفال لالجین یا میبد ظروف سفالین ساخته‌اند. ضمن این که شهرهایی چون شیراز و اصفهان، شهرهای گردشگرپذیر هستند و چه اشکالی دارد اگر در این شهرها، صنایع‌دستی استان‌های دیگر کشور هم به نمایش درآید!؟

به گفته سرپرست غرفه‌های صنایع‌دستی حافطیه شیراز، تعداد صنعتگران استان فارس زیاد و فضایی که اتحادیه تعاونی‌های صنایع‌دستی می‌تواند در اختیارشان بگذارد اندک است. هنرمندان برای داشتن این فضا باید به اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان مراجعه و پس از گذراندن یک امتحان و نشان دادن نمونه کارهای خود، کارت صنعتگری دریافت کنند. از سوی دیگر چون اتحادیه تعاونی‌های صنایع‌دستی با اداره تعاون هم در ارتباط است باید چند هنرمند با هم یکی شوند و تعاونی تشکیل دهند تا بتوانند یک غرفه در حافظه یا مسجد وکیل و سرای مشیر که زیر نظر اتحادیه هستند داشته باشند.

علی نژادیان در پاسخ به این که مخاطبان از چه کارهایی بیشتر استقبال می‌کنند می‌گوید: خاستگاه خاتم، شیراز است. بنابراین از خاتم، منبت و معرق استقبال بیشتری می‌شود اما نگاه گردشگران خارجی به کلی متفاوت است. برای مثال پلاس و گلیم‌های عشایری برای خارجی‌ها جذاب است اما برای ما ممکن است جذابیت چندانی نداشته باشد.

او همچنین مطرح می‌کند که فروشگاه‌هایی که زیر نظر اتحادیه تعاونی‌های صنایع‌دستی فعالیت می‌کنند هم کیفیت و هم قیمت آثارشان تایید شده. برخی هم نشان اعتماد و نشان ملی مرغوبیت کالا دریافت کرده اند.