به گزارش فرهنگ امروز به نقل از اعتماد؛ در روزنامه اعتماد شماره ٣٩٩٢ یادنامه‌ای به مناسبت سالروز درگذشت «نیما» در سیزدهمین روز دی ماه منتشر شد که بخشی از آن به سخنان «شراگیم» تنها فرزند نیما اختصاص داشت. در آن مطلب شراگیم یوشیج (اسفندیاری) توضیحاتی درباره راه‌اندازی موزه نیما و نگهداری وسایل بنیانگذار شعر نو بیان کرده و گفته بود: «... لوازمی که من برای موزه داده بودم اکنون در آن خانه یا موزه دیده نمی‌شود مثل قرآن خطی زمان سلجوقی ١٠٦٥ که خود نیما آن را صحافی کرده بود و چندین کتاب قیمتی دیگر که اکنون در موزه نیست و توسط رییس میراث مازندران ایزدی با تبانی محمد عظیمی همکار ایشان از موزه بیرون رفته و فروخته شده است و تا زمانی که موزه به این شکل نا امن وجود دارد، من نمی‌توانم چیز دیگری دراختیار میراث فرهنگی قرار دهم...»
بعد از انتشار این مطلب، همسر مهدی ایزدی، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مازندران در توضیحاتی، سخنان شراگیم یوشیج را تکذیب کرد: «با سلام احتراما در خصوص شایعات اخیر در مورد سرقت کتاب قرآن خطی نیما به استحضار می‌رساند این کتاب با شماره اموال ٥٧٨٤که در سال ١٣٧٦ در دفتر اموال مازندران و کشور ثبت و تحویل امین اموال کل استان داده شد و در مخزن ساری نگهداری می‌شود. متاسفانه تمام تلاش اینجانب و همکارانم که از سال ۷۴ تاکنون مسوولیت مرمت و احیای بنا را به طور شبانه روزی کار کرده‌ایم، ندیده گرفته و با آبروی اینجانب بازی شد. »
در بخش دیگری از این توضیحات آمده است: «به اطلاع می‌رساند که ایشان (شراگیم یوشیج) تمام اموال پدرش را با حضور امین اموال سازمان و نماینده ذی‌حساب به اداره کل میراث فرهنگی فروخته‌اند و پولش را دریافت کرده‌اند.»
شراگیم یوشیج همچنین توضیح داده بود که خانه یوش از طرف میراث فرهنگی غصب شده و نام موزه بر آن نهاده‌اند اما نموداری از موزه درآن مکان دیده نمی‌شود نامه مفصلی هم نوشتم که به جایی نرسیدم چون شایع کرده‌اند توضیح می‌دهم «من از بابت منزل یوش هیچ بهایی یا پولی دریافت نکرده‌ام و قرار بود که منزلی در تهران برای سکونت من به من بدهند که آن هم به جایی نرسید چون آقای مهندس کازرونی مدیر وقت میراث مخالفت کرد.»
علی اسفندیاری مشهور به نیما یوشیج، بنیانگذار شعر نوی فارسی شناخته می‌شود و به همین دلیل از او با عنوان پدر شعر نو یاد می‌شود. خانه او در روستای یوش در شهرستان نور استان مازندران سابقه‌ای تاریخی داشته و قدمت آن به عصر قاجار باز می‌گردد. ضمن اینکه خانه او در تهران در محله دزاشیب قرار دارد که چندی پیش از فهرست آثار ملی خارج شد و حال دوباره به این فهرست بازگردانده شده است.