به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ کتاب «شاعر هشت هزارساله» (سیری در افکار و اشعار احمد عزیزی) به قلم مرضیه دانیالی مراحل انتهایی آماده سازی خود را طی می‌کند و به زودی توسط گروه ادب هنر مرکز پژوهش‌های جوان وابسته به پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی منتشر خواهد شد. از این رو در گفت‌وگویی با محمدحسن شاهنگی مدیر گروه ادب و هنر مرکز پژوهش‌های جوان از کم و کیف این کتاب باخبر شدیم که در ادامه می‌آید.

وی در پاسخ به این سوال که چرا در این کتاب به سراغ احمد عزیزی رفتید و او را از میان شاعران معاصر سوژه قرار دادید؟ گفت: احمد عزیزی در میان شاعران متعهد و آیینی معاصر، به دلیل ترویج روحیه معنویت گرایی در ابیات شور انگیزش و دارا بودن رویکردهای اصیل فکری و معرفتی که منجر به تاثیرپذیری سبک وی از سوی نسل شاعران هم دوره و بعد از او می‌شد، یک نمونه شاخص محسوب می‌شود. او در حصار شعر، خودش را هیچگاه محدود نمی‌کرد، پرواز می‌نمود و به هفت آسمان عرفان، اخلاق، فلسفه، هنر، فرهنگ، تاریخ و سیاست سَرک می‌کشید و قافیه‌ها را ماهرانه ردیف می‌کرد تا پشت سر هم بی‌نظمی ذهنی ما را موزون کند.

شاهنگی در مورد ساختار کتاب گفت: این کتاب در 2 بخش سامان یافته است؛ در بخش نخست نگاهی به زندگی احمد عزیزی و معرفی آثار وی به طور اجمالی صورت می‌گیرد و در ادامه ضمن بررسی تحلیلی اقدامات شاخص احمد عزیزی، در خصوص تأثیرپذیری و تأثیردهی وی بر فضای شعری کشور صحبت می‌شود. در بخش دوم نیز بررسی تحلیلی اشعار دینی عزیزی (خصوصا عاشورایی) در دستور کار قرار گرفته وحوادث مهم اجتماعی در اشعار این شاعر مورد توجه قرار می‌گیرد.

وی ادامه داد: احمد عزیزی، یکی از پرکارترین شعرای انقلاب و شعر آیینی است که آثار و اشعار او، چنانکه باید، مورد توجه و محل غور و فحص پژوهندگان نبوده است. وی با بیش از 50 اثر، از پرکارترین شعرای نسل حاضر است که تا کنون، فقط زوایای اندک و محدودی از شعر او، موضوع پژوهش‌ها و نقدها بوده، به نحوی که به نظر نگارنده این سطور، بخش قابل توجهی از ابعاد مختلف و متنوع آثار وی، مغفول مانده است. شاید این غفلت، بی‌ارتباط با فترت شعری چند سال اخیر وی نباشد. هرچند احمد عزیزی، در بیشتر زمینه و مضامین و قالب‌های شعری آثاری دارد، اما تمرکز این مجموعه، معطوف به آثار عزیزی در حوزه آیینی و انقلابی است، حوزه‌ای که به جرأت می‌توان عزیزی را یکی از ارکان آن در سال‌های پس از انقلاب به شمار آورد.

وی افزود: به اعتقاد بسیاری از محققان و پژوهندگان حوزه شعر و ادب، عزیزی به لحاظ سبک و شیوه شاعری در سطوح آوایی، واژگانی و نحوی از سبک هندی و خصوصا بیدل دهلوی و صائب تبریزی تأثیر پذیرفته است. او از جمله شاعرانی است که بیشتر او را با مثنوی‌های درخشانش می‌شناسیم. مثنوی‌هایی با طراوت، جاندار و از جنس زمان او با مجموعه شعر «کفش‌های مکاشفه» در دهه شصت به شهرت رسید و به شایستگی توانست خود را به عنوان شاعری توانمند، جسور، خلاق، نوآور و مضمون یاب به جامعه ادبی معرفی کند.

شاهنگی در مورد رویکرد اصلی کتاب گفت: در این کتاب گفته می‌شود عزیزی یکی از جریان سازترین شعرای معاصر در حوزه ادبیات مقاومت و پایداری است که همراه با شعرای هم عصر و هم عقیده‌ی خود اقدام به وارد نمودن مفاهیم دینی و مذهبی و انعکاس جلوه‌ها و نگرش‌های انقلابی و دینی به شکلی فراگیر و تخصصی در شعر معاصر نمودند. همچنین وارد نمودن ترکیبات جدید به زبان و ادبیات فارسی یکی دیگر از اقدامات شاخص عزیزی است. او با بهره‌مندی از قالبی سنتی برای بیان مسائل اجتماعی روز و شرح وقایع تاریخی و آمیختن قالب مثنوی با شعر غنایی که منجر به احیای قالب غزل مثنوی شد اقدام شاخصی در عصر معاصر نمود و با این اقدامات توانست نام خود را در زمره شعرای تأثیرگذار و نامدار ثبت نماید.