به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ کتاب «له و علیه ویرایش» نوشته سایه اقتصادی‌نیا به‌تازگی توسط نشر ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است.

برخی از نوشته‌ها و مطالب این کتاب طی سال‌های گذشته در نشریات و مطبوعات و پایگاه اینترنتی نویسنده اثر، منتشر شده‌اند. او در مقدمه‌ای که پاییز ۹۷ برای این کتاب نوشته، اشاره کرده که نشانی چاپ اول این مطالب را تا جایی که یافته در کتاب آورده است. اما در اغلب مطالب کتاب بازنگری کرده و چیزی که در کتاب آمده، تحریری تازه و نو است.

اقتصادی‌نیا می‌گوید: ورود من به عرصه ویرایش از یک آگهی در روزنامه اطلاعات شروع شد: «مرکز نشر دانشگاهی برای ورود به دوره‌های تخصصی ویرایش و ترجمه از میان داوطلبان علاقه‌مند دانشجو می‌پذیرد.» اواخر دهه هفتاد شمسی بود. قبولی در این دوره آغاز مسیر حرفه‌ای مرا رقم زد. پس از گذراندن دوره‌های تخصصیِ مرکز نشر دانشگاهی و فراگرفتن اصول و مبانی ویرایش و ترجمه، وقت جذب شدن در بازار کار بود.

این مؤلف همان‌طور که مشخص است در کتاب پیش رو، تجربیات سال‌های حضورش در عرصه ویرایش و ترجمه را آورده است.

این کتاب ۳ فصل اصلی دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از: «له و علیه ویرایش»، «نکته‌ها» و «پرتره‌ها».

ویرایش و روشنفکری، ویرایش و مفهوم نثار، ویرایش و نظام باورها، ویرایش و مهری‌خانم، ویرایش عقده اختگی و عقده حقارت، ویرایش و موضوع املا، ویرایش و حبل متین، جنبش جهانی نیم‌فاصله، رونق ویرایش اما کدام ویرایش؟، محرمیت ویراستار: اولین درس اخلاق حرفه‌ای، چند کلمه درباره شکسته‌نویسی با آموزگاران مدارس و مدرسان دانشگاه، ویرایش و دمپایی، همه‌چیز پژوهی، عناوین فصل اول کتاب هستند.

در فصل دوم هم مخاطب با این عناوین روبروست: «دانشمند، هنرمند، مورخ»، «هنرگردان»، «شوربختانه»،«سایه‌نویس»، «سوال پرسیدن»، «قضاوت کردن کسی»، «مهمان ناخوانده»، «فرمان نحو در نام‌گذاری یک فیلم: جدایی نادر از سیمین»، «آیا خیالاتی شده‌ام؟!»، «خود را یا کسی را خودکشی کردن: باز هم از زبان و سیاست»، «"اول، دوم، سوم"؛ یک نکته درباره تشدید»، «رومی»، «خط مورب»، «الامان از سه‌نقطه!»، «مشکلات زبانی در سریال شهرزاد»، «نمود بیزاری در زبان فارسی» و «ملک‌الشعرای بهار یا ملک‌الشعراءبهار؟»

عناوینی هم که در فصل سوم کتاب آمده‌اند، به این ترتیب‌اند: (استاد ابوالحسن نجفی)، درگذشت ابوالحسن نجفی، اسباب یگانگی ابوالحسن نجفی، محبوب و عزیز و آشنا، (استاد احمد سمیعی (گیلانی))، نه هر که آینه سازد سکندری داند، (استاد علی صلح‌جو)، نگاه باز و غیرکلیشه‌ای به ویرایش، اصول شکسته‌نویسی، بوتیمار این دریا.

در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم:

از آن روز به بعد هم، هر بار که مهری‌خانم می‌خواست گپی با من بزند، کمی فکر می‌کرد تا به‌زحمت یادش بیاید آن کلمه که مربوط به شغل من است چه بود و با مهربانی می‌گفت: «سایه‌جان، هنوز هم ویراسگری می‌کنی؟»

بیست سال پیش، عموم مردم، که همین مهری‌خانم عزیز ما نمونه‌ای از آن‌ها بود، کلمه ویرایش را هم نشنیده بودند و بسیاری از آنان هیچ تصوری از این حرفه نداشتند. من هم رویم نشد به مهری‌خانم بگویم این فن هم تخصص می‌خواهد و باید برای کسب مهارت در آن سخت آموزش دید. اما امروزه الحمدلله دوره کثرت است، نه‌فقط بازار و مراکز خرید پر شده از لباس و کفش و کلاه و دکان مهری‌خانم تخته شده، که بازار کتاب هم پر شده از ویراستار و انواع خدمات ویرایشی با دکان‌های دو نبش و سه نبش. اکنون انواع دوره‌های آموزش ویراستاری در مؤسسات جورواجور برگزار می‌شود، کلاس‌ها و کارگاه‌هایی با اهداف و روش‌های گوناگون برپاست، کتاب‌های متنوعی در این زمینه منتشر می‌شود و مجلات و سایت‌های بسیاری هستند که به این موضوع توجهی ویژه دارند. خلاصه، این حرفه ظرف شش‌هفت سال اخیر رونقی گرفته و متحول شده است و مهری‌خانم هم می‌تواند، با گشت‌وگذاری در بازار کتاب خیابان انقلاب یا کریمخان، انواع پوسترها و آگهی‌های تبلیغاتی مربوط به آموزش ویرایش یا انجام دادن امور ویرایشی را ببیند. هرچند باید از این گرمیِ بازار خوشحال بود و آن را، به هر حال، رشد تلقی کرد، به نظر می‌رسد رفته‌رفته همین تکثر به آسیبی برای این حرفه تبدیل شده و آن را با تهدیدی جدی مواجه ساخته است: تنزل سطح کیفی آموزش ویرایش.

این کتاب با ۱۷۹ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۱۸ هزار تومان منتشر شده است.