نقد راجر اسکرتون بر عصب‌گرایی در علوم انسانی؛

رهایی از مغزها

کوشش‌های سنّتی برای درک آگاهی به «مغالطه‌ی آدمک» آلوده شده است. بر پایه‌ی این مغالطه آگاهی کار روح، ذهن، خود و موجودیّتی درونی‌ست که می‎اندیشد و می‌بیند و احساس می‌کند و منِ واقعیِ درون است. بازتوصیف سهل‎انگارانه‌ی آگاهی انسان به مثابه آگاهی یک آدمک درونی، هیچ بخشی از پرسش درباره‌ی آگاهی انسانی را روشن‌تر نمی‌کند.