‌‌‌گفتاری از مارکس در نـقد اسلوب فلسفی هگل؛

هگل و مفهوم کلیت انضمامی

فیلسوف نظری از مفهوم «میوه» دست می‌کشد، ولی ایـن دسـت کـشیدن‌ به‌ شیوه‌ای تصوری و اسرارآمیز است، یعنی انگار که از آن دست نکشیده است؛ بنابراین، او‌ تـنها بـه گونه‌ای ظاهری انتزاعات خود را تعالی بخشیده است، او تقریباً این‌گونه استدلال‌ می‌کند‌: اگـر سـیب، گـلابی، هلو و موز چیزی جز جوهر، یعنی مفهوم انتزاعی میوه‌ نیستند‌ پس‌ چرا گاهی بـه‌صـورت سیب، گاهی گلابی و گاهی هلو در نظر ما جلوه می‌کنند؟ این انواع ظاهری‌ مختلف‌ که‌ چـنین چـشمگیر بـا مفهوم نظری ما مبنی بر وحدت جوهر در تضاد‌ می‌باشد‌ از کجا سر زده است؟