پایگاه اطلاع رسانی فرهنگ امروز

سعید بیابانکی از جایگاه قیصر امین پور در شعر نوجوان می گوید؛

شعر نوجوان یک حفره دارد که قیصر آن را پر کرد

به نظر من کاری که آقای امین‌پور و دوستانشان در سروش نوجوان انجام دادند، کشف حفره ای بود که عرض کردم. ایشان در سروش نوجوان دقیقاً یک فضایی را طراحی کرد که نوجوان هم مخاطب بود و هم خود نویسنده. سروش نوجوان یک مجله ساده‌ای بود، تک رنگ بود و کاهی بود و بخش آغازین آن به قلم اقای امین پور بود. آقای امین‌پور یک جورهایی نوشتن را یاد نوجوانان داد. یعنی به یک مفاهیمی پرداخت که شاید دغدغه‌های نوجوانان بود ولی کسی سراغ آن نرفته بود.

روایتی تحلیلی از دغدغه ها و برنامه های سروش نوجوان در گفت و گو با نقی سلیمانی؛

یک مجله کادرمحور

سروش نوجوان یک مجله کادرمحور بود یعنی کار گروهی هنرمندان در ان اصل بود. هنر و ادبیات یک وجه فردی دارد و یک وجه جمعی و اجتماعی در وجه فردی هر یک از کارد سروش نوجوان که شامل نویسندگان شاعران مترجمان و تصویرگران و گاهی سینماگران بود از داخل مجله و بیرون با ما همکاری می کردند که هریک صدای خاص خودشان را داشتند اما کار با مشاوره جمعی پیش برده می شد.

یک خلا بزرگ!/ عامل نابرابری ها در ایران امروز را، در سطح تئوریک باید جستجو کرد یا اقدام؟

تئوری عدالت، انسجام ساختاری می دهد و سطوح مختلف حکمرانی می توانند بر پایه آن، کارکردهای مکمل داشته باشد و عملکرد آنها به نتیجه ختم شود؛ اما در فقدان تئوری، اقدامات اقتضایی صورت می گیرد، آن چنان که تا امروز بر ما گذشته است.

گفت‌وگو با بهروز افخمی؛

به دفتر مجله کیان رفت‌وآمد نمی‌کردم

من نه تنها به کیان رفت‌وآمد نمی‌کردم و از بچه‌های آنجا هیچ خبری نداشتم، بلکه بعضی شماره‌های کیان را هم نمی‌خواندم، از جایی علاقه‌مند نبودم که کیان بخوانم. به‌هرحال، مجلات زیادی در عرصه تفکر درمی‌آمد، ما هم که اگر قرار بود بیشتر وقتمان صرف خواندن بشود، بیشتر صرف کتاب خواندن می‌شد. به‌محض اینکه احساس می‌کردیم که کسی را نمی‌فهمیم و خودش هم نمی‌فهمد که چه می‌گوید رهایش می‌کردیم. اصلاً سوره و بچه‌های سوره این احساس را نداشتند که در مقابل کیان قرار دارند.

گفت‌وگو با علی‌اصغر فانی دربارۀ آنچه که در دوران وزارتش بر سند تحول گذشت؛

ریل‌گذاری برای قطاری که شتاب‌زده به راه افتاد

اولین مشکل، مشکل کمبود فضای آموزشی بود که پیش‌بینی نشده بود. لذا مجبور شدیم نمازخانه‌ها و آزمایشگاه‌ها و حتی انبارها را تبدیل به کلاس کنیم تا آن‌ها بتوانند بچه‌های ششم را، که مهمان ناخواندة مدارس ابتدایی بودند، جای دهند.

ناصر تکمیل همایون از حال‌وهوای کلاس درس غلامحسین صدیقی می‌گوید؛

مرد آن است که پس از مرگ نامش زنده بماند

یک بار من اشتباه کردم گفتم سقراط در دادگاه فرمایشی آتن محکوم شد. آن‌موقع در روزنامه‌ها، ترکیب «دادگاه فرمایشی» برای مصدق زیاد به کار می‌رفت. من چون مصدقی بودم، می‌خواستم از این واژه استفاده کنم. ایشان شدیداً پرخاش کردند و گفتند در آتن دادگاه فرمایشی نبود. دادگاه دموکراتیک بود و با نظام دموکراسی حاکم در آتن آن روز، سقراط را محکوم کردند.

ناگفته‌های حسین نمازی وزیر اسبق اقتصاد از فراز و نشیب‌های دهه شصت(۱)؛

واکنش شهید رجایی به رفتارهای بنی‌صدر

شهید رجایی با روش و منش بنی‌صدر آشنا بود و می‌دانست حرف‌هایی را که می‌زند بر مبنای ذهنیات خود بزرگ‌بینی اوست. شهید رجایی این مسائل را خیلی جدی نمی‌گرفت و معتقد بود، این روش و منش که برای خیلی‌ها روشن نیست به زودی روشن خواهد شد. بالأخره افراد زیادی به بنی‌صدر رأی داده بودند. افراد حزب‌اللهی زیادی هم به او رأی دادند. طولی نکشید که تمام این افراد به اشتباهات‌شان پی بردند.

نگاهی به نسبت دانشگاه و امر سیاسی؛

دانشگاه بدون ایدئولوژی

در مطالعه تاریخ ایران ، نهاد دانشگاه زیر سایه ، نفوذ و سیطره نهاد حکومت و دخالت دولتمردان، خود را هویت داده و دارای اثر بخشی است. موضوع جالب توجه این که دانشجو به عنوان عضوی از جامعه دانشگاهی در فرآیندها و تحولات سیاسی خود را در معرض قضاوت افکار عمومی قرار داده است. با تحولات دهه بیست و سی خورشیدی در ایران ، با شکل گیری احزاب سیاسی ، دانشجویان با امر سیاسی پیوندی هویتی و ایدئولوژیک یافتند. با ظهور مفاهیمی چون جنبش دانشجویی دخالت نهاد سیاست و احزاب در نهاد دانشگاه ، ایده فلسفی دانشگاه دچار تغییرات هویتی و دگرگونی مفهومی در پیوند با ایدئولوژی اندیشی گردید.

چرا محاکم قضایی جای مناسبی برای مواجهه با انتقادات آکادمیک نیست؟

پروندۀ گشودن رمان در محکمۀ وجدان‌های آگاه

دوازدهم مرداد بیست نفر از استادان رشته‌های مختلف علوم انسانی مطلبی را در روزنامۀ شرق منتشر می‌کنند و از دستگاه قضایی تقاضا می‌کنند، کار بررسی این مسئله را به نهادهای دانشگاهی واگذار کند. آنان بیان می‌کنند که چنین رفتارهایی، باعث می‌شود آزادی بیان محدود شود و باب نقد بسته شود. فردای انتشار آن مطلب، پاینده می‌گوید که «به احترام» امضاکنندگان نامه شکایتش را پس می‌گیرد و قضاوت را به «وجدان‌های آگاه جامعۀ ادبی» واگذار می‌کند.

چگونه نظریه " ایران بزرگ فرهنگی " می تواند  راهبردی برای دیپلماسی ایران باشد؟

نوروز ابزاری برای منافع ملی

حفظ وحدت سرزمینی و تقویت "ایران بزرگ فرهنگی " بیش از هر زمان دیگری  در مقابل تهدیدهای بزرگ قدیمی و تاریخی  ائتلاف " وحدت غلامان ترک و دستکاه خلافت" نیازمند تقویت و استحکام است و آن تقویت وحدت ملی ایران در پرتو رشد و ارتقای اهداف عالیه "دفاع از کیان ملی ایران "است.

چگونه علوم انسانی در جامعه مدنی به گردش افتاد؟

فرار از دانشگاه

در بحث ما تاریخ میدان روشنفکری از حیث تولید مستقل گفتارهای موازی اهمیت دارد. اگر دانشگاه در دوره پساانقلابی با قسمی از انسداد یا دست‌کم رکود تولید گفتار دست به گریبان بوده، میدان روشنفکری، در عوض، پیوسته دست‌اندرکار عرضه انبوهی از گفتارهای جورواجور بوده است. محض نمونه، مداخلات «حلقه کیان» یا «حلقه ارغنون» در دهه ۷۰ و ۸۰ را در نظر آورید.

نقدر بر عملکرد دولت در مقابله با ویروس کرونا؛

دولت کجا است؟!

یک دولت مقتدر توسعه گرا اگر حمایت طبقات و سایر بخش های عمومی را داشته باشد می تواند در عرض ده سال کشور را به وضع مطلوب برساند، اما راه برون رفت از همه مشکلات سیاست داخلی و خارجی ابتدا فهم تازه ای از دولتداری و حکمرانی است. در فهم کنونی از دولتمداری،نه توسعه ممکن است نه خود دولت به اندازه کافی اقتدار دارد. ایران برای توسعه و پیشرفت به دولتی مقتدر و نظمی تازه نیاز دارد.

به بهانه آتش زدن کتاب طب هاریسون؛

پس‌لرزه‌های یک کتاب سوزی

داستان طب سنتی یا طب اسلامی هر روز صورت پیچیده تری به خود می‌گیرد. چند هفته پیش بود که آیت‌الله جوادی آملی به صراحت گفت که مجموعه احادیث متفن و معتبری نداریم که بتوان از آن طب اسلامی مستخرج کرد. با این وجود بخش هایی از حوزه علمیه به این تصورات دامن می‌زنند و ظاهرا عدد آنهایی که به توصیه های این طبیبان سنتی و اسلامی عمل می‌کنند هم قابل توجه است.

داود رجبی؛

چگونه می‌توان انتحال نکرد!؟

می‌توان مدعی شد که بخش عمده‌ای از سرقت‌های ادبی موجود در جامعه‌ی ما ناشی از درک نادرست دانشجو و محقق از مفهوم پژوهش است، بگذریم از اینکه می‌توان به این مورد، موارد دیگری را نیز اضافه کرد. عدم وجود سازمان‌های نظارتی و جرایم سنگین برای متخلفین و سارقین علمی و ادبی، فقر فرهنگی گسترده که اخلاق پژوهش را مورد توجه قرار نمی‌دهد و...