به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ سفرنامه ها یكی از منابع مورد استفاده در منابع تاریخی هستند و اگر در زمانی نزدیك به واقعه تاریخی مورد نظر نوشته شده باشند، از اهمیت خاصی برخوردارند.
مسلم است كه تا قرنها پس از وفات امام رضا(ع) سفرنامه ای از غربی ها درباره سرزمین های اسلامی به رشته تحریر درنیامد تا در آنها بتوان مطلبی در خصوص آن حضرت جست اما
با این حال در سفرنامه های متأخرتر مطلبی یافت می شود.

از قرن نهم هجری به بعد به سبب گسترش روابط سیاسی و تجاری اروپا با بلاد اسلامی و از جمله ایران، شمار قابل توجهی از غربی ها به این نواحی سفر می كردند. به خصوص در دوره صفویان تاجران، سیاحان و سیاستمداران متعددی به ایران آمدند كه شرح گزارش های آنان در قالب سفرنامه هایی به جا مانده كه در خلال آنها به مطالبی درباره امام رضا(ع) می توان دست یافت.
گزارش ایبنا در معرفی چند سفرنامه را می خوانید:
 

کتاب‌دار آلمانی که از نذورات شاه عباس برای حرم امام هشتم نوشته است
«آدام اولئاریوس» پژوهشگر و کتاب‌دار آلمانی بودکه شرحی از سفر شاه عباس به مشهد را آورده است و در کتاب خود به موضوع امام رضا(ع) و مشهد پرداخته است.
 

«الكس بارنز» در کتابش امام رضا را امام پنجم شیعیان نامیده است!
«الكس بارنز» از جمله مستشرقانی است که زمان فتحعلی شاه قاجار به مشهد سفر کرده است و در کتابش درباره امام رضا(ع) اشتباهی فاحش کرده است.

روایت «پیترو دلا واله» از امام رضا(ع)/ جهانگردی ایتالیایی که همراه شاه عباس به مشهد رفت
پیترو دلاواله جهانگرد ایتالیایی یکی از سفرنامه نویسان معروفی است که در کتاب خود به موضوع امام رضا پرداخته است.

برداشت «انگلبرت كمپفر» درباره عقیده شیعیان نسبت به امام رضا
در بین سفرنامه های اروپائیان یكی از مفصل ترین توضیحات درباره امام رضا(ع) را می توان در سفرنامه «كمپفر» یافت.