به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر مرتضی جوادی آملی ریاست بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء در مصاحبه ای ضمن تشریح اهداف برگزاری ضیافت افطاری رئیس جمهور با روحانیون به بیان رسالت روحانیت در فضای عمومی عصر کنونی و ضرورت توجه به ترویج فرهنگ والای مضان در جامعه پرداخت.  

*جنابعالی از مدعوین و سخنرانان اصلی ضیافت افطاری ریاست محترم جمهور بودید، لطفا ضمن تشریح فضای کلی جلسه درباره ضرورت و اهداف این گردهمایی بفرمایید!

جلسه ای که در حضور رياست محترم جمهور برگزار شد، به عنوان ضيافتِ روحانيت، از منظر اينکه رسالت روحانيت در عصر و فضاي کنوني جهان چگونه است و چگونه بايد باشد، جلسه بسيار خوب و ضروري مي نمود. این جلسه آن هم در حضور شخصيتي مثل رياست محترم جمهور که شخصيت روحانی است و ريشه در حوزه هاي علميه و خصوصاً در حوزه علميه قم دارد و تمامی دوره هاي اخير را کاملاً با همه وجود درک و احساس کرده اند و اینک متولی اصلی امور اجرایی کشور هستند بسيار ضرورت داشت.  

اينکه روحانيت از آنچه که اکنون به دوش او هست و نسبت به آن مسئوليت دارد بايد بيش از پيش آگاه باشد و بدان اهتمام بورزد، از ضرورتهاي دوران حاضر و عصر کنوني است که روحانيت بايد به آن توجه کند. رئيس جمهور چنين ضيافت افطاري را تدارک ديده بودند و از برخی از روحانيون خواسته بودند که در اين مجمع علمی و معنوی و روحاني نظراتِ خودشان را در حوزه های مختلف بيان کنند. بنده هم چون يکی از مدعوين بودم و پيشنهاد شده بود که در این جلسه صحبتی داشته باشم از آنجا که فرصت بسيار کوتاهی بود، متني را تهيه کردم که اين متن حاوی شش نکته بود با يک مقدمه و يک انتظار از شخصيت ريئس جمهور و همچنين دولت تدبير و اميد که در پایان سخنانم بيان داشتم.  

فضای عمومی بحث بنده اين بود که با توجه به اينکه ما در ماه ضيافت الهي هستيم و خداي عالم هم در اين ماه درهاي رحمتش را به سوي بندگانش باز کرده و عناويني ويژه به کار برده است که اين عناوين انصافاً استثنايي است، مانند اینکه فرمود «دُعِيتُمْ‌ فِيهِ إِلَی ضِيَافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِيهِ مِنْ أَهْلِ کَرَامَةِ اللَّه»، اينها يک سلسله مفاهيم فوق العاده ارزشمندی هستند که در فرهنگ دينی ما شکل گرفته اند و لازم است که حوزه ضيافت الهي را ما بايد خوب بشناسيم تا به مرتبه اي راه یابیم که از کرامت الهي برخوردار باشیم.  

ما يک کرامت انسانی داريم و يک کرامت الهي؛ کرامت انساني بيشتر خاستگاه زمينی و طبيعی دارد در بين اجناس و انواع موجودِ در عالَم طبيعت البته انسان کريمترين موجود است که «وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَني‌ آدَم‌» شامل حال اوست اما کرامت نوع ديگري دارد که کرامت الهی است و او راهيابی به اوصاف و اسماي پروردگار عالَم است در اين بيانی که از رسول مکرّم اسلام در جملهٴ پايانی ماه رمضان آمده و در مقام معرفي اين ماه هست فرمود «شَهرٌ دُعِيتُمْ‌ فِيهِ إِلَی ضِيَافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِيهِ مِنْ أَهْلِ کَرَامَةِ اللَّه». در شش بند به برخی از ويژگيهاي بارز کرامت الهي اشاره شد و انسانهايي که به ضيافت الهي ميروند، ميروند تا اين نوع از کرامتها را در اين ضيافت الهي بهره ببرند.  

*در صورت امکان به برخی از فرازهای ششگانه سخنان خود در محضر ریاست جمهور اشاره بفرمایید.  

اولين بندی که برای اين مسئله بود بحث اخلاق و نزاهت بود؛ ويژگي بارز ساحت الهي را همين تنزه و سبحان بودن و قدوس بودن مي دانند؛ او سبّوح است و قدوس، از هر نقصي از هر عيبي منزه و مبراست. ساحت پروردگاري ساحت پاکي و طهارت و پيراستگي از هر نوع پلشتي و آلودگي است. انساني که به ضيافت الهي مي رود از اين کرامت الهي بهره مند است که جاني پاک پيدا مي کند، قلبي طاهر پيدا مي کند و اگر ماه رمضان را شهر طهور و شهر تمييز مي دانند براي اين جهت است که اين ويژگي را مي تواند براي انسان بياورد و لذا در آنجا بيان شد که اگر کسي اين شرايط را براي خودش فراهم نکند در اين ضيافت الهي از اخلاق از طهارت روح از طهارت نفس بهره مند نشود طبعاً او در ضيافت الهي شرکت نجسته است.  

بند دوم يا ويژگي دوميني که براي اين مطلب آورده شده بود بحث علم و قدرت بود. آنجا ياد شد که اين دو علم اين دو وصف يعني وصف علم و قدرت از ويژگي هاي بارز پروردگار عالم هستند آن وقت انساني که در ضيافت الهی حضور پيدا مي کند هم صاحب علم و آگاهي و معرفت مي شود از جهل و جهالت نجات پيدا مي کند نه خودش را مي فريباند و نه ديگران را فريب مي دهد نه به سَمت استخفاف و خفيف کردن جامعه می رود نه کلاه فکر را مي گيرد و نه کلاه مکر و حيله به سر مردم مي گذارد آن کسي که در حوزه ضيافت الهي حضور پيدا کرده است و از کرامت علم الهي و قدرت الهي برخوردار شده است چنين انسانی قطعاً با يک چنين ويژگي خواهد بود.  

ويژگی سوم اين بود که عرض شد در ساحت الهی، ما هر چه که داريم ساحت جمع است و وحدت است و توحيد. آنجا بحث از اختلاف و کثرت و تفرقه و تشتط نيست کساني که سالک به مسلک الهی اند و ضيف مضيف الهی هستند در بارگاه ضيافت الهی حضور پيدا مي کنند اينها بايد از هر گونه اختلاف و تفرقه و جدايي بپرهيزند و کينه ها و کدورت ها و تيرگي ها را بايد کنار بگذارند که آنجا جای نورانيت است و جاي وحدت است و توحيد و در پايان هم از جناب آقاي رئيس جمهور و دولت محترم اين انتظار را مي برديم و گفته شد که حوزويان و دانشگاهيان، عالِمان و فاضلان حوزه و دانشگاه اين انتظار را دارند که اين دولت و شخص ايشان، اهتمام ويژه داشته باشند، سعي و تلاش وافر داشته باشند تا اين فرهنگِ والای رمضاني را بر جامعه حاکم کنند و دوباره ايران را بر عرش فرهنگ جهانيان بنشانند. در آن پايان نوشته شد که همان گونه که جامعه اسلامي ايراني در حوزه صبر و مقاومت و در حوزه جهاد و شهادت صدرنشين است و در قلهٴ اين گونه از کمالات ايستاده، جا دارد که در حوزهٴ فرهنگ، اخلاق و ادب هم اينگونه باشد و از کرامت الهي برخوردار باشد.