در این نشست حسین معصومی همدانی از اساتید دانشگاه در سخنانی با اشاره به جایگاه عبدالله کوثری در جامعه ادبی ایران عنوان کرد: اگر قرار باشد همه دوستداران آقای کوثری در مراسم نکوداشت او حاضر شوند و دقایقی به صحبت بپردازند باید چندین شبانه روز این مراسم به طول بیانجامد.

وی در ادامه مهمترین ویژگی کوثری را قابل اعتماد بودن ترجمه هایش عنوان کرد و گفت: بسیاری از افراد و فعالیت ها در زندگی روزمره ما به واسطه اعتماد وارد می شوند که اگر وجود نداشته باشد زندگی ما نیز دچار گرفتاری های مختلفی خواهد شد.

در حوزه ترجمه نیز او چنین ویژگی ای دارد تمامی آثار او به زعم من ممتاز است و می شود به همه آنها دل داد. این استاد دانشگاه در ادامه ادبیات و آراستگی زبانی ترجمه های کوثری را ستود و گفت: هر مترجمی برای این که بتواند اثری را به شایستگی ترجمه کند باید بتواند آن اثر را از حیث محتوا برای خود توجیه کند و این کاری است که آقای کوثری به خوبی از عهده آن برآمده است. در کنار آن پرهیز از پراکنده کاری به فعالیت او کیفیتی داده که منجر به خلق ترجمه های سالم شده است.

در ادامه این مراسم، فیلم کوتاهی از زندگی عبدالله کوثری پخش شد که در آن، وی به شرح مواجه کارلوس فوئنتس نویسنده نامدار آمریکای جنوبی با ترجمه آثارش اشاره داشت.

در ادامه مراسم حسین عبده تبریزی از دوستان قدیمی کوثری نیز در سخنانی با اشاره به اینکه کوثری در اتصال دادن میان زبان های مختلف به زبان فارسی دارای مهارت بسیاری است و سعی می کند بدون لغزش پیام متن را به مخاطب برساند، گفت: آقای کوثری در ترجمه هایشان با مدیریت محتوا سعی می کنند که جزئیات ترجمه دقت زیادی داشته باشند. به باور من ترجمه متنی است که باید نبض متن اصلی در آن زده شود و به همین خاطر است که بسیاری از ترجمه های ما که فاقد چنین کیفیتی باشند بی روح هستند.

وی همچنین به مسئله مهم ترجمه دیالوگ ها در کتاب اشاره کرد و گفت: در این زمینه باید ترجمه به شکلی صورت پذیرد که سبک و هدف اصلی نویسنده فراموش نشود. این مستلزم آن است که صنایع شعری و ادبی توسط مترجم به خوبی شناسایی شود و این مسئله در کارهای آقای کوثری بسیار به چشم می خورد.

همچنین در این مراسم مجید غلامی جلیسه مدیرعامل موسسه خانه کتاب نیز در سخنان کوتاهی به تجلیل از عبدالله کوثری پرداخت.

دیگر سخنران این مراسم علی اصغر محمدخانی معاون فرهنگی موسسه شهر کتاب بود.

وی در سخنان خود با اشاره به اینکه کوثری در زمره شاخص ترین مترجمان نسل دوم ایران به شمار می رود، گفت: تنها خواندن آثار ترجمه شده آقای کوثری نیاز به یک عمر وقت دارد اما جدای از اینها به باور من مهمترین ویژگی ایشان تسلطشان به زبان مقصد و آشنایی شان با ادبیات فارسی است. زبان فارسی مانند موم در دستان آقای کوثری است و همین باعث شده بتواند ترجمه های موفقی را از خود به جای بگذارد. اگر زبان او در ترجمه شاخص شده و زیبایی نثرش قابل توجه است به دلیل انسی است که او در خواندن متون فارسی و نوشتن مداوم دارد.

وی در ادامه شاخصه دیگر کوثری را معرفی نویسندگان تازه و ناشناخته به جامعه ایران معرفی کرد و افزود: شاعری و شعردوست بودن آقای کوثری برای وی زبانی منحصر به فرد ساخته است. در کنار آن، ایشان از نظر اخلاقی نیز شخصیتی ستودنی دارند. من کمتر شنیده ایم که ایشان درباره کسی غیبت کنند و یا عصبانی شوند. همیشه ایشان را خوشرو دیده ام و همین است که او را به شخصیتی کمیاب در کشور مبدل کرده است. من حتی دیده ام که ایشان ترجمه یک دانشجو را در مواردی بهتر از ترجمه خود معرفی کرده و گفته اگر امروز می خواستم ترجمه کنم بدون شک باید این این گونه انجامش می دادم.

مصطفی ملکیان دیگر سخنران این مراسم بود.

وی در سخنان خود با اشاره به اینکه ترجمه در حال حاضر بزرگترین خدمت را به فرهنگ جامعه ایرانی ارائه می کند، گفت: خوبی ترجمه آن است که ما اعلام می کنیم علاوه بر شیوه رایج، شیوه های دیگری هم برای رفع مشکلات وجود دارد.

ملکیان با اشاره به اینکه قابل پذیرش بودن کیفیت ترجمه در جامعه ما می تواند بزرگترین خدمت فرهنگی را به آن ارائه کند، گفت: در خصوص مترجمی مانند آقای کوثری هم مسئله انتخاب کتاب و هم کار ترجمه بسیار کم نظیر است. در کنار آن فصاحت و بلاغت وی در ترجمه نیز باعث شده که در میان مترجمان ایرانی که از زبان انگلیسی به فارسی ترجمه می کنند کارهای ایشان در زمره بلیغ ترین ها و فصیح ترین ها در کنار صحت و حفظ امانت متن قرار بگیرد.

آخرین سخنران این مراسم نیز عبدالله کوثری بود.

وی در سخنان خود عنوان کرد: اگر من اینجام ایستاده ام و مراسمی برپا است به معنای این نیست که من خودم و کارهایم را سزاوار تقدیر می دانم. هر چه هست لطف دوستان است. اگر امروز اینجا هستیم به خاطر آن است که تشویق های هر کدام از دوستان در مورد آثارم به امری فراتر از فرد اشاره دارد. هر کدام از ما جویباری از یک رود و شاخه ای از یک درخت تناور هستیم. این فرهنگ که از آن صحبت می کنیم ناگهان بوجود نیامده است بلکه چندین نسل برای خلق آن کوشیده اند و امروز میراثش در اختیار ما است. ابتدایش به رودکی و بیهقی می رسد و ادامه اش به جنبشی که صد و اندی سال قبل به نام تجددخواهی و مشروطه در کشور ما رخ داده و ما هم امروز از بعد فرهنگی دنبال رو آن هستیم.

کوثری در بخش دیگری از سخنان خود گفت: من خوشبختم که خیلی زود با دستاوردهای فرهنگی کشورم و جهان آشنا شدم و با تکیه بر همان میراث کار کردم. در این مدت زندگی بیش از هر چیز، از کارم لذت برده. به جای گذراندن وقت در جاهای دیگر با بزرگان فرهنگی ایران و جهان نشست و برخاست داشته ام و از آنچه نوشته اند لذت برده ام. اگر به لطف ناشرانم در ۵۰ سال گذشته کتاب های من مخاطب داشته و خریده شده برای من یک افتخار است و به من یادآوری می کند که عمرم در این مدت تلف نشده است.

همچنین در این مراسم جمعی از ناشران عبدالله کوثری از جمله موسسات نشر «ماهی»، «آگه و آگاه»، «لوح فکر»، «نی»، «مروارید»، «هرمس» و «نیلوفر» و همچنین موسسه خانه کتاب با اهدای هدایایی از کوثری تجلیل به عمل آوردند.