«مضامین و موضوعات جشنواره های فیلم در کشورهای عربی سمت و سویی سیاسی و البته جهت دار پیدا کرده و این موضوع هم درباره آثار سینمایی و هم درباره کارهای مستند برجسته است.

تماشای آثار شاخص در این زمینه نشان می دهد که کارگردان های عرب با بهره مندی از مشاوره های خوب و یا تحصیل در مدارس سینمایی غربی در حال جهش کیفی و کمی در این زمینه هستند. هرچند که تاثیر کلیپ سازی عرب ها را نمی توان در تقویت سینمای آنها نادیده گرفت؛ تجربه ای که البته در این چند سال به مضامین سیاسی و استفاده از آنها آمیخته شده است.

به نظر می رسد رویدادها، رخدادها و بحران های منطقه آسیای غربی برای هنر هفتم در دنیای عرب، سبب استعلا و تقویت مضامین و محتوای آثار آنها شده است و به نوعی سینما و مستندسازی شاخص آنها را با تفکر، اندیشه و شیوه بیانی متفاوت با گذشته همراه ساخته است. البته آنچه در این میان بسیار با اهمیت است جهت گیری سیاسی و ایدئولوژیک حاکم بر تولیدات آنها است که به هرحال جهان اسلام و کشورهای اسلامی را به تفکر افراطی و معتدل تقسیم می کند. اندیشه و تصویری که سبب می شود تا قرائتی خشن از اسلام شیعه و سنی را در مقابل اسلام معتدل و انسانی قرار دهد. از این منظر کلیشه شیعه و سنی ضمن داشتن اهمیت و کارکردهای گذشته اش، دچار تحولی دیگرگون برای طبقه بندی جدیدی در جهان اسلام می شود.

طبقه بندی که مسلمانان خوب را در یک سو و شیعه وسنی را در سوی دیگر قرار می دهد. بر این مبنا شیعه و سنی برچسبی برای  بیان قرائتی ایدئولوژیک و بنیادگرا از اسلام است. از این منظر ما نیازمند تامل و تاسیس راهبردهایی هوشمندانه برای تولید آثار هنری و رسانه ای هستیم. این پرسش کلیدی را باید درنظر داشته باشیم که تبلیغ و ترویج چنین اندیشه ای چه آینده ای را برای جهان اسلام و نسل بعدی به ارمغان خواهد آورد؟ و جریان مقاومت را با چه چالش هایی مواجه خواهد ساخت؟ به عنوان نمونه آثار شاخص سیزدهمین جشنواره فیلم دبی را مرور کرده ام. این جشنواره پس از هشت روز رقابت و نمایش بیش از ۱۵۰ فیلم عربی و غیر عربی، کوتاه و بلند، داستانی و مستند به پایان رسید.

جوایز این دوره به فیلم هایی با مضمون سیاسی اعطا شد، همانطور که قبلا فیلم های فلسطینی و یمنی به جوایز برتر جشنواره دست یافته بودند.

جایزه بهترین فیلم داستانی به فیلم «العاصفه السوداء» به معنای طوفان سیاه اثر کارگردان کرد عراقی حسین حسن اعطا شد. این فیلم داستان یک دختر و پسر ایزدی را روایت می کند که مشغول آماده شدن برای جشن عروسی شان هستند. در این حال و هوا داعش روستایشان را مورد هجوم خود قرار می دهد و بعد از اذیت و آزار و تجاوز به زنان و دختران ایزدی، آنها را به فروش می گذارد. داماد جوان که این خبر را می شنود، بسیار متأثر شده و از  هوش می رود، پس از به هوش آمدن جستجوی خود را در پی معشوقه‌اش آغاز می کند. در فراز و فرودهای جستجوی او، تماشاگر، سرنوشت تلخ و رنج های ایزدیان عراق را به نظاره می نشیند.

جایزه بهترین کارگردانی به محمد حمّاد کارگردان مصری، برای فیلم «اخضر یابس» به معنای سبز خشک رسید. او در فیلمش دختری متدین و ملتزم به موازین دینی و شرعی را به تصویر می کشد که در پی یک حادثه، به کلی دگرگون شده و اعتقادات گذشته خود را کنار می گذارد.

جایزه ویژه هیأت داوران، به فیلم «میّل یا غزیّل» به معنای آهوی کوچولو بیا به کارگردانی الیان الراهب کارگردان لبنانی داده شد که در فیلم خود تماشاگر را به منطقه کوهستانی المشبوق در ارتفاعات عکار در شمال لبنان می برد، جایی که هیکل کشاورز ۶۰ ساله مسیحی که صاحب مزرعه و یک رستوران است در سایه بحران منطقه اش به سبب درگیری های طایفه ای و مذهبی زندگی می کند.

جایزه بهترین فیلم غیرداستانی به ماهر ابی سمرا دیگر کارگردان لبنانی برای فیلم «المخدومین» به معنای کارفرمایان اعطا شد. ابی سمرا وضعیت زندگی و مشکلات کارگران خارجی در لبنان را از طریق صاحب یک شرکت تامین کارگر منازل به نمایش می گذارد.

جایزه بهترین فیلم کوتاه به «خلینا هکا خیر» (به معنای بگذار ما همینجور خوب بمونیم) به کارگردان تونسی با نام مهدی البرصاوی و جایزه ویژه هیات داوران در بخش فیلم های کوتاه به فیلم «صبمارین» به کارگردان زن لبنانی با نام مونیا عقل اعطا شد.»