چیستا یثربی نویسنده و کارگردان تئاتر با اعلام اینکه تئاتر دچار نوعی آفت به نام سرمایه سالاری شده است، از حضور بازیگران سینما و چهره ها در صحنه های نمایش تئاتر سخن گفت. 
 
چیستا یثربی نویسنده و کارگردان تئاتر در ارتباط با حضور بازیگران سرشناس سینما در تئاتر به برنا، بیان کرد: در رابطه با این موضوع از خودم شروع می کنم، سال گذشته قرار نبود برای نمایش "شب" روی صحنه بروم، آیا من بازیگر هستم؟ من درس بازیگری نزد خانم ژاله علو، فهیمه راستکار و شهره لرستانی خواندم ولی نویسنده و کارگردان هستم.جریان بازی روی صحنه من در سال گذشته از این قرار بود که خانم بازیگر به یکباره رفت و گفت من چک سفید می خواهم که رئیس تئاتر شهر گفت خودت بازی کن، گفتم من برم، من آسم دارم، چطوری با این آسم یک ساعت و نیم مردم را نگه دارم، صدای من شاید به انتهای سالن قشقایی نرسد، رئیس تئاتر شهر گفت چیستا یثربی برای تو تماشاگر بیشتر خواهد آمد، بعد از آن سایت تیوال را باز کردیم تا روز آخر نمایش بلیت ها فروخته شده بود، مردم برای من بیشتر آمده بودند تا بازیگری را که می‌شناختند.می دانید چرا، چون من کنجکاو برانگیز بودم و از من بازی ندیده بودند. 
 
تئاتر توسط عده ای نزول خوار تبدیل به بانک محلی شده است
وی با اشاره به اینکه تئاتر به یک بلا و آفتی مبتلا شده است به نام سرمایه سالاری، توضیح داد: افرادی که در عمرشان حتی یک تئاتر تماشا نکردند و مربوط به تئاتر نیستند و به فروش میلیاردی یک یا چند تئاتر نگاه می‌کنند و بعد با خودشان می‌گویند چرا باید پول خودمان را در بانک بگذاریم تئاتر یک بانک محلی شده است و چرا از این فرصت ما استفاده نکنیم، با کمال احترام و عذرخواهی از اسپانسرهای فهیم باید مجددا تاکید کنم که تئاتر توسط عده ای نزول خوار تبدیل به بانک محلی شده است. 
 
کبابی و فرش فروش وارد تئاتر شدند! 
وی در ادامه با اعلام اینکه دچار بیماری شده ایم که کبابی،فرش فروش و ... وارد تئاتر شدند، گفت: متاسفانه یک سری آدم با پول وارد تئاتر شدند، هم سالن ها را گرفتند و هم سالن خصوصی تاسیس کردند که هزینه اجاره هرشب آن دو میلیون تومان است، من چطور هم پول بازیگر و دکور بدهم و هم هرشب دومیلیون تومان هزینه سالن بدهم، من چطوری این پول را بدهم از کجا درآمد زایی کنم که این هزینه ها را بدهم؟ من در تئاتر حرفه ای کشور به یک میزانی درآمد داشتم و به یک میزان دیگر دستمزد، به همه میگفتم این قدر می توانم به شما پرداخت کنم. 
 
چرا بهرام بیضایی از ایران رفت 

این نویسنده و روان شناس در ادامه خاطرنشان کرد: در گذشته در تئاتر قرارداد تیپ وجود داشت به شکلی که دولت و مرکز هنرهای نمایشی در سال یک مرتبه پول به گروه های حرفه ای تئاتر پرداخت می کرد که البته آقای پارسایی این مسئله را ویران کرد. بعد از وی هم آدم های نالایق و بی اطلاع تر آمدند، مثلا از تلویزیون آمده که یا شهرستانی بودند و در فضای تئاتر نبودند یا اصلا مدیریت بلد نبودند و صرفا یک رشته مهندسی خواندند و آنها را رئیس کردند.

بعد این آدم ها چیکار می کنند: اولین اقدام آنها قطع بودجه دولتی است، من سوالم این است که این پول کجا می رود؟ نباید وضعیت همسر دکتر صادقی اینگونه شود، چرا باید پری صابری به تنهایی هزینه های خودش را پرداخت کند یا استاد بیضایی چرا از ایران رفت؟ چون پیشنهاد یک تئاتر داد که گفتند بودجه نداریم بعد از آن طرف نمایش سهروردی شکرخدا گودرزی که کم فروش بود و در مهجوریت واقع شد ١٠٠ میلیون حمایت می کنند. چیستا یثربی با ١٠٠ میلیون نمایش درسطح جهانی روی صحنه خواهد برد.

 
گفتم در اتاق انبار به من جا بدهید گفتند نداریم 
یثربی همچنین با انتقاد از رئیس کنونی تئاتر شهر گفت: من آخرین پیامکی که به پیمان شریعتی رئیس تئاتر شهر دادم گفتم که سالن می خواهم گفتند نداریم، گفتم دو سئانس گفتند نداریم، گفتم در کافی شاپ، اتاق انبار یا اتاق آرشیو تئاترشهر گفتند نداریم، چرا چون من سال گذشته یک نمایش در تئاترشهر روی صحنه بردم. گفتم این قانون نیست که دوسال یک بار از تئاترشهر استفاده کنیم، که در پاسخ اعلام کردند به سالن های خصوصی مراجعه کنم که دستیارم به سالن های خصوصی مراجعه کرد دید قیمت ها بشدت بالا و سنگین است. حالااین تنها یک طرف ماجرا است. 
 
مهناز افشار دیالوگ بد می‌گوید 
یثربی در ارتباط با نمایش "الیور توئیست" و نقش آفرینی مهناز افشار در آن گفت: حسین پارسایی کارگردان نمایش "الیور توئیست" قبلا ٣ نمایشنامه من را با تئاتری ها روی صحنه برده که البته در تمام آنها به دلیل نابلدی شکست سنگین خورده است و مثل حالا سراغ مهناز افشار نرفته بود. مهناز افشار بازیگر من بوده ولی با کمال احترامی که برای ایشان قائل هستم می گویم مهناز افشار دیالوگ بد می گوید، اصلا دیالوگ احساس نمی کند که باید در آن حس باشد کلیشه ای دیالوگ می گوید، خانم افشار بازیگر تئاتر نیست، خانم افشار مطالعه تئاتری نداشته است. افشار در نمایش "گاردن پارتی در برف” بازیگر من بود و قرار بود در "آخرین پری کوچک دریایی" هم نقش کوچکی گلاب آدینه به وی بدهد که متن آن برای من بود. 
 
وی در ادامه اضافه کرد: نمایش "گاردن پارتی در برف" بعد از مدتی توسط پرستو گلستانی به روی صحنه رفت که کلی جایزه دریافت کرد. زمانی که کار دست بچه های تئاتر باشد نتیجه مثبت از آب درخواهد آمد، چرا پرستو گلستانی با "گاردن پارتی در برف" موفق شد ولی با مهناز افشار کار رد شد، به دلیل بازی ضعیف این بازیگر! هنوز نامه بازبین ها را دارم که نوشتند بازیگران را عوض کنید و از بازیگران تئاتری استفاده کنید ما به شما سالن خواهیم داد. این اتفاقات در دوره شریف خدایی و مسافر آستانه رخ داد. 
 
لباس شیکشان را میپوشند و برای شوآف به تئاتر میروند 
وی در ادامه تصریح کرد: بعداز گذشت آن دوران کارگردان نمایش "الیور توئیست"حسین پارسایی به مرکز هنرهای نمایشی وارد شد و فاجعه تئاتر رخ داد و تئاتر خصوصی راه افتاد، تئاتر خصوصی فقط به پول فکر می کند و مردم هم چون تفریح ندارند لباس های شیک خودشان را کجا بپوشند، فقط برای شو و شوآف به دیدن این تئاترها می روند. اصلا اینکه تئاتر خوب یا بد تماشا کنند اهمیتی برایشان ندارد و فقط بلیط ١٠٠ تا ١٢٠هزارتومانی را بدهند، جوانان ما ١٠٠ هزار تومان کرایه خانه شان است، این یک ظلم است، خیلی از این تئاترهای ١٠٠ هزارتومانی من را دعوت می کنند که اصلا نمی روم، من فقیر نیستم ولی آیا همه علاقه مندان تئاتر این توانایی را دارند. 
 
من از هیچکس نمی ترسم حتی از ایشان که کلکسیون جواهرات دارد 
یثربی در ارتباط با علت استقبال از نمایش "شب" در سال گذشته،گفت: چرا تمام بلیت های نمایش "شب" چیستا یثربی تا روز آخر اجرا به سرعت در تیوال به فروش می رسد چون نوشته های من را دوست دارند، البته نمایش "شب" در سالن قشقایی تئاتر شهر اجرا شد، من ٥ هفته برای اجرای یک نمایش به دیدن تمام سالن های خصوصی تئاتر رفتم که همه آنها از دم می گفتند از بازیگران چهره مطمئنا استفاده می کنید که من گفتم از بازیگر چهره استفاده نمی کنم. من هیچوقت مهناز افشار را در حدی نمی بینم که جرات بکند پای خودش را بر روی صحنه تئاتر بگذارد، ببخشید که این مسئله را رک می گویم من از هیچکس نمی ترسم حتی از ایشان که کلکسیون جواهرات دارد و همسرشان آن آدم است. 
 
وی با اعلام اینکه فهم تئاتریی و بیان مهناز افشار مشکل دارد، گفت: مهناز افشار برای نقش های سینمایی مدل شخصیت خودش و مانند "آتش بس ١" خیلی خوب است، ولی چرا خانم تهمینه میلانی برای "آتش بس ٢" میترا حجار را آورد باید به این موضوع فکر کرد، آدم ها مغرور می شوند، سینما سالاری به جان تئاتر کشور افتاده است و به قول ژان کلود کریر نویسنده فرانسوی که همسر ایرانی دارد" اگر سرمایه سالاری و ستاره سالاری سینما به تئاتر ورود پیدا کند فاتحه تئاتر خوانده است" یک مثال ساده برایتان میزنم. نیکول کیدمن برای فیلم های سینمایی میلیاردها تومان دستمزد می گیرد اما در تئاتر به اندازه بچه های تئاتر حق الزحمه می گیرد چون عاشق تئاتر است. ولی متاسفانه در تئاتر ایران فاجعه ای در حال وقوع است. 
 
این نویسنده و کارگردان در ادامه گفت: آلبرکامو جمله جالبی داشت که می گفت "تنها هنری که از تجارت کثیف نزول خواران و سرمایه داران دور مانده ، تئاتر است و اگر شما تئاتریی ها اجازه بدهید که پای کاسبان،کارخانه داران،سرمایه داران ،نزول خواران به تئاتر باز شود برای همیشه فرهنگ خودتان را از بین بردید چون تئاتر تنها بخش فرهنگی کشور است که باقی مانده"٬ ما یک تئاتر داشتیم که جای روشنفکرها و نفس کشیدن و تفکر بود، اگر همان هم با ورود شاکردوست ها و افشار ها و فروتن ها به خاطر سرمایه سالاری در حال از بین رفتن است. 
 
یثربی با اعلام اینکه در سینما امکان فعالیت وجود ندارد، اظهار کرد: الان وقتی به من می گویند چرا فیلمنامه نمی نویسد در پاسخ می گویم چه کسی سفارش می دهد، خودشان تولید می کنند و می نویسند، پیمان قاسم خانی خودش هم گفته بود که در یک سال با ٣٠ پیشنهاد کاری مواجه می شدند که الان خودشان هم کارهای ضعیف می نویسند. خانم باران کوثری و بهاره رهنما که پولدار هستند و حلالشان باشد به صورت مداوم سالن می گیرند، سالهاست امثال یثربی و قطب الدین صادقی و منیژه محامدی که سال های سال برای تئاتر این کشور جنگیدیم در محاق گرفتار شدند، من دست فالوئرهای خودم را می بوسم که سال گذشته سالن نمایش "شب" را پر کرده بودند اما من که همواره بر روی آنها نمی توانم حساب کنم. من تماشاگر تئاتری خودم را می خواهم، فالوئرهای اینستاگرامم به دلیل احترام به من به تماشای "شب " آمد نه برای دیدن تئاتر، من تماشاگر تئاتر خودم را می خواهم. 
 
نویسنده کتاب "پستچی" در خاتمه بیان کرد: دولت کجاست، همان دولتی که چند سال قبل آقای روحانی قول داد که ممنوع الکارها را از کار بیرون بیاورد، افراد اصیل تئاتری امثال اکبر رادی که سالها در تئاتر خون جگر خوردند، خانه نشین شد و فوت کردند را ببینیم، جایگاه امثال چیستا یثربی کجاست، چرا موقعیت واقعی این آدم ها در اختیارشان گذاشته نمی شود؟ اصلا قرارداد تیپ کجاست؟چرا مجوز این همه سالن خصوصی را می دهید که به شکل قارچ گونه در حال رشد هستند، البته اصلا بد نیست ولی از ما نپرسند که قهرمان اول من بازیگر سینما است یا نه، قهرمان اول من دخترم است که ٢٠ سال سن دارد، چرا این سوال را می پرسند،این اهانت به من است که موهای سرم برای تدریس تئاتر به بچه ها سفید شده است، ببینید کی گفتم بزودی تئاتر ما با این وضعیت از بین خواهد رفت و ورشکسته خواهد شد، یاد روزهایی بخیر که تئاترهای ما در جهان می درخشید الان دیگر هیچ جا دعوت نمی شویم متاسفانه فاجعه ای برای تئاتر در راه است و وای از آن روزی که بازیگر سینمایی بخواهد دیالوگ تئاتری بگوید.