به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ محمد علی شعبانی مستندساز که در سی و دومین جشنواره فیلم فجر موفق به دریافت سیمرغ بهترین پژوهش برای فیلم مستند «سمفونی استیضاح» شد، درباره اکران عمومی این فیلم مستند سینمایی گفت: پس از نمایش این فیلم در سی و دومین جشنواره فیلم فجر و دریافت سیمرغ بهترین پژوهش فیلم مستند، مجموعه اتفاق های عجیبی برای فیلم رخ داد و من با دو نوع بازخورد کاملا متفاوت از سوی مخاطبان مواجه شدم.

وی ادامه داد: عده ای از مخاطبان فیلم را می پسندیدند و عده ای دیگر از اساس با «سمفونی استیضاح» مخالف بودند و می گفتند هنوز برای گفتن آنچه در فیلم مطرح شده زود است. در عین حال عده ای معتقد بودند که فیلم به نفع نظام سیاسی و اجتماعی ایران است. در واقع خلاصه سخن منتقدان فیلم این بود که فرهنگ نقد و در عین حال انتقادپذیری در حوزه سیاسی به این سمت نرفته که فیلمی چون «سمفونی استیضاح» ساخته شود.

شعبانی تاکید کرد: پاسخ من به نقدها این بود که فیلمسازان و هنرمندان صف شکن هستند و باید فیلم هایی از این دست ساخته شود تا ظرفیت پذیرش نقد بالا رود. اما انتقاد به فیلم در حد نقد و نظر منصفانه از سوی مخالفان باقی نماند و رفته رفته مخالفان دیگری از مراکز و محافل مختلفی پیدا شدند به شکلی که پی بردم «سمفونی استیضاح» مخالف های جدی نیز دارد و متاسفانه مخالفان نقدهای جدی و محکم به فیلم وارد نمی کردند و معمولا کلی گویی و حرف های بی ربطی نسبت به فیلم مطرح می‌ساختند.

کارگردان مستند «ملی بدون کارت» با اشاره به برخی از نقدهای مطرح شده به «سمفونی استیضاح» یادآور شد: در نقدهایی که بیان می شد، عموما دوست داشتند از زاویه نگاه آنها فیلم ساخته می شد. این در حالی است که منِ فیلمساز نمی توانم نظرات همه را تامین کنم چراکه به عنوان کارگردان فیلم رویکرد مشخصی دارم و به مجموع سوالاتی که پیش آمده پاسخ می دهم. در فیلم «سمفونی استیضاح» نیز شهید دیالمه را تحلیل و تفسیر کردم.

این مستندساز جوان در پاسخ به این نکته که آیا برای دریافت پروانه نمایش این فیلم اقدامی کرده است یا خیر، گفت: قبل از پاسخ به این سوال می خواهم درباره درخواست حضور این فیلم در جشنواره های دیگر سینمایی توضیح دهم. با پژمان لشگری پور به عنوان تهیه کننده فعالیت های بسیاری داشتم و پیش از این وقتی می خواستم در جشنواره ای شرکت کنم این امر را با وی مطرح می کردم و او هم موافقت می کرد اما درباره «سمفونی استیضاح» و ارسال این فیلم به جشن ملی سینمای ایران وی مخالفت کرد و تصمیم گیری درباره حضور این فیلم در محافل مختلف سینمایی را منوط به تغییر مدیریت در انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس کرد.

شعبانی متذکر شد: بعد از این پاسخ منطقی به این فکر کردم که فیلم را برای جشنواره «سینما حقیقت» بفرستم اما باز هم با مخالفت تهیه کننده مواجه شدم. این امر برای من جای تعجب داشت چون من و لشگری پور به عنوان تهیه کننده هیچگاه با هم به چنین چالش هایی برخورد نمی کردیم. بعد از درخواست ارسال «سمفونی استیضاح» به جشنواره «سینما حقیقت» و شنیدن پاسخ منفی از طرف لشگری پور، می خواستم برای اکران عمومی در گروه سینمایی «هنر و تجربه» اقدام کنم اما باز تهیه کننده گفت که دست نگه دارم.

وی تصریح کرد: اما ماجرا به همین جا ختم نشد و در ادامه مساله مخالفت خانواده شهید دیالمه با فیلم نیز مطرح شد که البته مخالفت به معنای واقعی در کار نبود. من چند جلسه با خانواده شهید دیالمه گذاشتم و سوءتفاهم ها برطرف شد اما رفته رفته متوجه شدم قرار است که با «سمفونی استیضاح» به شکل های دیگری مخالفت شود. این درحالی است که من در این فیلم همه را به رعایت اخلاق سیاسی دعوت کردم و معتقدم «سمفونی استیضاح» یک نقد درون گفتمانی است. ولی متاسفانه با برخورد قهری از این دست متوجه می شوم که هنوز آمادگی نقد منطقی و برقراری گفتگو با یکدیگر را نداریم.

شعبانی در پاسخ به اینکه آیا با محمدحسین نیرومند مدیرعامل جدید انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس به عنوان سرمایه گذار فیلم درباره سرنوشت اکران این مستند صحبت شده است، گفت: بله با آقای نیرومند صحبت کرده ام و اینگونه پاسخ شنیده ام که به هیچ عنوان با فیلم «سمفونی استیضاح» مشکل ندارد بلکه معتقد است این فیلم نباید در انجمن انقلاب و دفاع مقدس ساخته می شد. در واقع دغدغه فیلم مطرح نبود بلکه سازمان و تشکیلات اهمیت داشت. با این اوصاف می توان اینگونه برداشت کرد که فیلم توقیف شده است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا به صراحت عنوان شده که مستند «سمفونی استیضاح» توقیف شده است، گفت: خیر. آقای نیرومند نگفتند که فیلم توقیف شده است. اما وقتی قرار نیست فیلم در جشنواره «سینما حقیقت» شرکت کند و یا گفته شده برای اکران عمومی در گروه سینمایی «هنر و تجربه» دست نگه دارم، چه معنایی جز توقیف دارد. من برای ساخته شدن فیلم «سمفونی استیضاح» زحمت کشیده ام و حق دارم این فیلم را با مردم ببینم. ضمن اینکه این فیلم یکی از معتبرترین جوایز جشنواره فیلم فجر را دریافت کرده است پس چرا باید در محاق توقیف قرار گیرد؟

شعبانی در پایان گفت: کمترین حق مولف یک اثر دیده شدن آن توسط مردم و دریافت بازخورد از سوی مخاطب است، اما فیلم «سمفونی استیضاح» به دلیل اعمال سلیقه شخصی مدیران سینمایی از امکان نمایش محروم شده است. از مدیران سینمایی درخواست می کنم سلایق شخصی را دخیل نکنند و اجازه دهند تاریخ انقلاب بدون ترس از سانسور شدن روایت شود. خواست من این است که اجازه دهند فیلم با مردم دیده شود تا مورد قضاوت عموم مخاطب قرار گیرد. فیلمی که نمایش داده نشده قابلیت نقد شدن ندارد و بی انصافی است که اثر یک فیلمساز را به مخاطب عرضه نکنیم.