وی ادامه داد: داستان این رمان روایتی است از زندگی یک خانواده که فرزندانش درگیر ماجراهای انقلاب می‌شوند در حالی که بافت خانواده بسیار سنتی است. البته در رمان قصه این روستا و اینکه چطور با رویدادی مانند انقلاب روبرو می‌شود را نیز می‌شود دید. این رمان را می‌شود داستان عشق و سیاست هم نامید که در سایه مساله‌ای اجتماعی مانند تفاوت نسل‌ها روایت می‌شود.

سلیمانی در ادامه با بیان اینکه روستا همیشه بخش پررنگی از آثار داستانی وی را شکل داده است، افزود: همیشه گفته‌ام که من این فضا را می‌شناسم و طبیعی است که درباره آن بنویسیم. من از چیزی می‌نویسم که می‌شناسمش و فضای روستا در این موقعیت همیشه بر ذهن من سیطره داشته است.

این نویسنده در ادامه با اشاره به برخی انتقادات از نوع روایت وی از تاریخ معاصر در آثار خود گفت: من حساب نقد را از نگاه امنیتی جدا می‌دانم. منتهی بر این باورم که ادبیات سیاسی به معنی این نیست که نویسنده شعارنویس باشد. ادبیات عرصه تکثر و دیالوگ است. در آن به ویژه در ادبیات سیاسی باید به مخالفان و دشمنان هم این حق را داد که حرف خود را کمال و تمام بزنند. ادبیات در چنین موقعیتی است که می‌تواند یک واقعیت درونی ایجاد کند و همه قادر  خواهند بود تا در آن حضور به هم برسانند.

سلیمانی افزود: من تاریخ را جایگاهی برای ظهور آدمی به تمامی معنا می‌دانم. من انسان را فردی ساخته شده تابع شرایط خود می‌دانم. فردی مانند شهید همت در بستر حوادث و رویدادهای جنگ بود که مبدل به شهید همت می‌شود و نه در موقعیت‌های عادی و روزمره زندگی. شرایط خاص تاریخی و اجتماعی است که ما را می‌سازند و کار ادبیات نیز چیزی جز روایت این موقعیت‌های خاص نیست.

رمان «مارون» نوشته بلقیس سلیمانی از سوی نشر چشمه منتشر شده است.