به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ کتاب حس فراموش شده یکی از هوشمندترین، کارآمدترین و اصلی‌ترین مجموعه مقالات است که در آن روی بسیاری از جنبه‌های حس لمس متمرکز می‌شود و برخی از خواص آن مانند درد، لذت، فشار، سرعت و تعادل را ملاحظه می‌کند. مورت سپس بررسی می‌کند که چگونه لمس در طول زمان در نقاشی و مجسمه سازی، فلسفه و ادبیات منعکس می‌شود.
از میان همه حس‌ها، لامسه غیرقابل‌توصیف‌ترین است و مغفول‌ترین‌ها در فرهنگ غربی، که کلاً توسط فلاسفه و هنرمندان در طول هزاره گذشته نادیده گرفته شده است. با این‌حال این حسی است که ما را به عمیق‌ترین شکل با جهان اطرافمان متصل می‌کند، از نوازش مادرمان تا هنگامی‌که پس از مرگ به آرامی پلک‌هایمان را پایین می‌آورند.
«حس فراموش‌شده» به لامسه معنی می‌دهد و آن را به روش‌هایی متنوع از طریق مجموعه‌ای از شش مقاله بررسی می‌کند. این مراقبه‌ها که در احساس تحت‌اللفظی، در ادراک مبهم و در حیطه‌ی ارجاع و بصیرتشان قابل‌ستایش هستند، به سؤالاتی اساسی در ادراک لامسه می‌پردازند: منظور ما چیست وقتی‌که می‌گوییم یک اثر هنری ما را لمس می‌کند؟ زبان چگونه بر ادراک ما از لامسه تأثیر می‌گذارد؟ آیا پوست ژرف‌ترین بخش بدن انسان است؟ آیا ما می‌توانیم در مورد یک بوسه فلسفه‌بافی کنیم؟ پاذلو مورت برای یاری‌گرفتن جهت پاسخ به این سؤالات از فهرستی تأثیرگذار از نمادهای فرهنگی طول تاریخ یاری می‌جوید: هومر، لوکرتیوس، چریتین تروی، ملویل، سر توماس براون، ناسگارد، مایکل هنری و بسیاری دیگر او را یاری می‌کنند که اهمیت دست‌کم گرفته‌شده حس لامسه و تجربه‌ی لمسی را روشن کند.
کتاب «حس فراموش شده، تفکر در لمس» در ۱۹۲ صفحه، توسط انتشارات دانشگاه شیکاگو در سال ۲۰۱۸ منتشر شده است.
نظر شما