به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ جورجیا روتا، ایران‌شناس گرجستانی و استاد انستیتو ایرانشناسی اتریش بر این باور است که اسناد گوناگونی درباره روابط ایران و گرجستان در آرشیو ملی اسناد موجود است.

وی با اشاره به پژوهش‌هایش درباره حضور غلامان گرجی در دربار صفویه گفت: برخی از غلامان گرجی به دربار صفوی راه یافتند و به مرور پست‌هایی نصیب آن‌ها شد، پست‌هایی‌ که آن‌ها را تا جایی پیش برد که با برخی از بزرگان صفویه وصلت کردند به طوری که بعدها شاهد هستیم بعضی از شاهزادگان زن یا مرد از طرف پدر یا مادر گرجی به شمار می‌آیند. اگرچه برخی از همسران شاهزادگان صفوی را از گرجستان به ایران آوردند تا با دربار صفوی وصلت کنند.

استاد انستیتو ایرانشناسی اتریش افزود: خوشبختانه درباره روابط میان صفویه و گرجیان اسناد مختلفی وجود دارد، بعضی از کتاب‌ها همان موقع با تکیه بر اسناد رسمی و خصوصی منتشر شد. بعدها کتاب‌هایی درباره تاریخ محلی نیز به چاپ رسید، اگرچه تعداد اسناد به جا مانده چندان زیاد نیست.

این ایران‌شناس گرجستانی با اشاره به کتاب «تاریخ بیژن» عنوان کرد: کتابی درباره تاریخ گرجیان تالیف شده که چون نام مولف بیژن بوده به «تاریخ بیژن» معروف شده است، این کتاب در گرجستان تالیف شده و به چاپ رسیده است.


شاه صفی

وی ادامه داد: از این اثر، نسخه خطی منحصر به فردی در موزه بریتانیا وجود دارد که من متن آن‌ را به عنوان رساله دکتری تصحیح و ترجمه کردم و مقدمه‌ای نیز بر آن نوشتم که 10 سال پیش از سوی آکادمی علوم اتریش چاپ شد. بخشی از این کتاب درباره تاریخچه سلطنت شاه صفی است.

شاه صفی ششمین پادشاه صفوی ایران است که از ۱۰۰۷ تا ۱۰۲۱ خورشیدی به مدت ۱۴ سال پادشاهی کرد. او جانشین پدربزرگش شاه عباس یکم شد. صفی که به هنگام تولد سام میرزا نامیده شد، پسر محمدباقر صفی میرزا، پسر بزرگ شاه عباس، است که به دستور وی به قتل رسیده بود. او از اولین شاهزادگان صفوی بود که در حرمسرای سلطنتی پرورش یافته بود و تا آن زمان هیچ مسئولیت سیاسی به عهده نداشت و برخلاف اجدادش، عهده‌دار حاکمیت هیچ ولایتی نیز نبود. 

جورجیا روتا گفت: در انستیتو اتریش منابع چندانی نداریم، چون این انستیتو به‌تازگی تاسیس شده است، اما کتابخانه خوبی در دسترس ماست که نسخه‌های خطی گوناگونی در آن وجود دارد. همچنین در آرشیو ملی اسناد مختلفی موجود است که بیشتر آنها اسناد اتریشی درباره ایران است و تعدادی سند فارسی در میان آنها نیز به چشم می‌خورد. در سایر آرشیوها و کتابخانه‌های اتریش نیز اسناد دیگری درباره ایران وجود دارد.