به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ مدیر برنامههای زندهیاد جلال ذوالفنون گفت: آثار زیادی از این هنرمند فقید باقی مانده که توسط پسرش، سهیل ذوالفنون، به من واگذار شده است و حتی بخشی از این آثار، تصویری هستند.
آرش اوستا در اینباره توضیح داد: چند قطعهی گروهنوازی برای ساز سهتار، سه ساعت و 45 دقیقه تارنوازی، 9 ساعت بداههنوازی سهتار و هفت تصنیف از جملهی این آثار هستند. وی افزود: تصنیفها با اینکه شعر مشخص دارند، اما خوانندهای آنها را نخوانده است و ما بهدنبال خوانندهای برای آثار هستیم که از نظر هنری و پیشینهی کاری، وجاهت داشته باشد.
این هنرمند در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چرا پس از سه سال، فکری برای انتشار این آثار نشده است، پاسخ داد: ما باید با شرکتی وارد مذاکره شویم، تا بخشی از کارها را دست بگیرد و فکری برای انتشار کارها و اجرای آنها توسط گروه «ذوالفنون» کند.
اوستا دربارهی تشکیل بنیادی برای زندهیاد جلال ذوالفنون، گفت: امسال تقاضایی برای تشکیل بنیاد توسط سهیل ذوالفنون ارائه شد که در بسیاری از کارهای هنری پدرش همراه او بوده است؛ اما معاونت هنری وزارت ارشاد این درخواست را رد کرد و گفت که پسر استاد، تجربهی کافی برای تأسیس این بنیاد را ندارد. این در حالی است که سهیل ذوالفنون در بسیاری از آثار پدرش، شانه به شانه در کنار او بوده است.
او اضافه کرد: حتی قرار بود گروه موسیقی «ذوالفنون» دیماه امسال اجرایی در تالار وحدت داشته باشد که بهدلیل صدور دیرهنگام مجوز، این کنسرت هم لغو شد.
زندهیاد جلال ذوالفنون در سال ۱۳۱۶ در آباده متولد شد. در کودکی به همراه خانوادهاش به تهران آمد و فراگیری موسیقی را در 10 سالگی در خانوادهای اهل موسیقی شروع کرد. او برای ادامهی تحصیل به هنرستان ملی موسیقی رفت و در آنجا با سازهایی مانند تار و ویلن آشنا شد. در هنرستان از رهنمودهای موسی معروفی در زمینهی تکنیکهای سهتار برخوردار شد.
همزمان با تأسیس رشتهی موسیقی در دانشکدهی هنرهای زیبا، به آنجا راه یافت. آشنایی با شخصیتهای موسیقی ملی ایران از جمله نورعلیخان برومند و داریوش صفوت، شناخت تازهای از موسیقی اصیل ایران و امکانات وسیع سهتار برای وی به ارمغان آورد و از سال ۱۳۴۶ فعالیت خود را روی سهتار متمرکز کرد.
ذوالفنون سالهای متمادی در زمینهی تحقیق گام برداشت و کوشید جوانان را با این قلمرو آشنا کند. مهمترین کار او پس از تحقیق، تدریس بود. جلال ذوالفنون آثار نوشتاری و صوتی فراوانی در زمینهی موسیقی ایرانی از خود باقی گذاشته که از بین آنها میتوان آلبومهای «گل صدبرگ» و «آتش در نیستان» با صدای شهرام ناظری را نام برد. از دیگر آثار او نیز میتوان به «مستانه»، «سرمستان» و «شب عاشقان» با صدای علیرضا افتخاری اشاره کرد.
سرانجام این هنرمند در ۲۸ اسفندماه سال ۱۳۹۰ براثر خونریزی داخلی پس از جراحی قلب باز، در بیمارستان «البرز» کرج درگذشت و در قبرستان امامزاده طاهر کرج دفن شد.
نظر شما