به گزارش فرهنگ امروز به نقل از شبستان؛ پروفسور افتخار حسین عارف، رییس موسسه فرهنگی اکو عصر دیروز در نشست بررسی و آسیب شناسی سه دهه ترجمه ادبیات انقلاب اسلامی در شبه قاره گفت: از برگزاری چنین جلساتی خوشحالم و امیدوارم کارها به خوبی پیش رود، همانطور که اقتصاد شناسه های پیشرفت دارد فرهنگ هم همینطور است، شناسه های پیشرفت فرهنگ این است که چند اثر از یک کشور به زبان های دیگر و برعکس ترجمه شود.

پروفسور افتخار حسین عارف ادامه داد: در منطقه ای که ما زندگی می کنیم تاریخچه ترجمه آثار قدیمی است، ترجمه از سانسکریت به زبان های دیگر به فارسی و زبان های یونانی و غربی را شاهد بودیم.

به گفته وی، ترجمه هایی که از فارسی به اردو انجام شده تعداد زیادی است اما سزاوار است که این تعداد بیشتر شود.

وی یکی از دلایل کاهش ترجمه آثار اردو به فارسی را تسلط اردوزبانان به فارسی عنوان کرد و افزود: در دوران ما از همان بچگی افراد ۴ تا ۵ زبان می خوانند، اردو، عربی، هندو، انگلیسی و فارسی چون زبان فارسی در بین جامعه ما وجود دارد مردم با آن آشنا هستند و نیاز به ترجمه حس نمی شود.

رییس موسسه فرهنگی اکو خاطرنشان کرد: در ۲۵ سال گذشته ترجمه هایی که از فارسی به اردو انجام شده سرعتش بسیار کند شده است و یکی از علل مهم این امر غلبه زبان انگلیسی به ادبیات جهان است.

پروفسور افتخار حسین عارف اظهار داشت: تاسف بار است که در جشنواره های بین المللی کتاب که در جیحون هند برگزار می شود حضور زبان های محلی بسیار بسیار کمرنگ است و در جشنواره های فرانکفورت و ایران حضور کتاب های انگلیسی بسیار بیشتر از کتب زبان های محلی این جشنواره ها است.

وی معتقد است زبان های اروپایی و موج ادبیات اروپایی شمشیر و سپر خود را جلوی ادبیات جهان گرفته است.

رییس موسسه فرهنگی اکو ادامه داد: متاسفانه در ۵۰ سال اخیر کتبی که از فارسی به اردو ترجمه شده اند بیشتر از انگشتان دست نیستند، کتاب هایی هم که در این سال ها چاپ شده با حمایت نهادهای سیاسی و فرهنگی از جمله خانه کتاب بوده است و سرنوشت آنها هم رفتن به انبار و یا کتابخانه های نهادها و خاک خوردن است.

وی ترجمه اردو در ایران را بسیار تاسف آور دانست و افزود: کسانی که در ایران این ترجمه ها را انجام می دهند طلاب هستند که می گویند آشنا به زبان اردو هستند، شاید آنها زبان اردو را بلد باشند اما ادب اردو را بلد نیستند و ترجمه های آنها ترجمه های جنی است، اصطلاحاتی را که نمی فهمند همان را می نویسند و این ترجمه ها بسیار بد است.

رییس موسسه اکو خاطرنشان کرد: در ۵۰ سال اخیر به غیر از حافظ و خیام در خارج از کشور هیچ شاعری از ایران شناخته شده نیست، شما می گویید شاملو و فروغ شناخته شده اند اما شاعران و نویسندگان ایران در جوامع ادبی اروپا شناخته شده نیستند.  فروغ را بیشتر از نظر فمنیستی می شناسند حتی در هند و پاکستان که همسایه ایران هستند شاعران و نویسندگان را نمی شناسند.

پروفسور افتخار حسین عارف با تاکید بر ارتقای کیفیت ترجمه ها عنوان کرد: ترجمه اگر کم هم باشد مشکل ساز نیست من معتقدم آثار کمی ترجمه شود اما توسط کسانی که لایق و خبره باشند.

وی تصریح کرد: در زبان های دیگر افراد ادیب و بزرگان ادبی کارهای ترجمه را انجام می دهند همین کار باید در زبان اردو صورت گیرد و شخصیت های ادبی و بزرگان ایران کارهای اردو را ترجمه کنند و برعکس ادیبان زبان اردو نیز آثار فارسی زبان را ترجمه کنند. در ضمن هر کس نیز در زمینه تخصصی خود کار ترجمه را انجام دهد به عنوان مثال یک شاعر کارهای دینی را ترجمه نکند تخصصی شدن ترجمه باعث ارایه کار خوب می شود.