به گزارش فرهنگ امروز به نقل از شبستان؛ به نقل از حوزه هنری، صابر امامی با بیان اینكه در ادبیات كلاسیك هیچ‌وقت حجاب، موضوع و مضمون نیست، اظهار كرد: ممكن است در لایه‌های پنهان سخنان و جملات آثار كهن و گذشته فارسی، از بیان كمال، اخلاق و منش‌های انسانی، حجاب نیز دیده شود؛ كه البته آن هم به واسطه برداشت خود مخاطب است اما در ادبیات معاصر حجاب موضوع اصلی برخی آثار شده است.
وی ادامه داد: اگر چیزی به طور مستقیم به مخاطب گفته شود و به طور مستقیم تلاش كنیم مخاطب را نصیحت و وعظ كنیم، او هم به لحاظ روانی در دفاع از خود جبهه می‌گیرد و بدون اغراق و شوخی باید بگویم كه جامعه امروز و شنونده‌ها و خواننده‌ها خود را كمتر از گوینده نمی‌بینند.

امامی خاطرنشان كرد: آسیب‌های این‌چنینی در حالت منفی از ذهن‌های احمق و در نگاه مثبت از ذهن‌های كم‌توان فكری سرمنشا گرفته است. به این معنا كه برخی نتوانسته‌اند از اتفاقات پیرامونشان تحلیل درستی داشته باشند و آن را به نزدیك‌ترین عاملی كه به ذهنشان می‌رسید نسبت داده‌اند و به طور مثال بر روی حجاب تاكید ورزیده‌اند.

این محقق و پژوهشگر ادبی گفت: دعوت به نماز خواندن یكی از واجبات است و هیچ كس در آن شك نمی‌كند، در قرآن مجید نیز از هر چند صفحه، آیه‌ای درباره ضرورت و لزوم توجه به نماز به چشم می‌خورد اما در كل قرآن شاید بیش از دو آیه نداشته باشیم كه به لحاظ ظاهری دعوت به حجاب كرده باشد و زمانی هم كه خداوند دعوت به حجاب كرده از لفظ مومن استفاده كرده است كه شامل جنس مذكر و مونث می‌شود و مشخص می‌كند كه حجاب برای مردها هم هست. در این بین می‌بینیم كه در دانشگاه‌های ما از بین تمام دانشجویان شاید ۱۰ درصد هم در نمازخانه برای اقامه نماز حضور پیدا نمی‌كنند و كسی هم با استفاده از زور و گشت ارشاد آن‌ها را مجبور به خواندن نماز نمی‌كند اما برای موضوعی به عنوان حجاب، بیش از ۳۰ سال است كه مشكل داشته‌ایم. ذهن ناتوان وقتی می‌بیند جامعه از فضای اخلاقی كه قرآن تصویر می‌كند دور می‌شود، این دور شدن را در نزدیك‌ترین شاخصه كه موهای زن باشد ‌می‌بیند؛ در حالی كه خود بی‌حجابی معلول است و علت نیست.

این استاد دانشگاه انسان مومن را انسانی حیامند دانست و عنوان كرد: انسان مومن حیا دارد كه رابطه و مرزهای ادب بین خود و خدایش شكسته شود. بی حجاب معلول رابطه است و این رابطه را اولین چیزی كه می‌شكند نان حرام است و هیچ گشت ارشادی هم وجود ندارد كه به چنین موضوعاتی توجه كند. هیچ كس نیامده است بگوید كه چرا مردم ما از كار فرار می‌كنند و می‌خواهند یك روزه ثروتمند شوند.

وی با اشاره به فعالیت و نخل كاری حضرت علی (ع) در دوران خانه‌نشینی، گفت: هیچ دین‌داری به بی‌كاری و حتی كم‌ كاری جوانان جامعه نمی‌پردازد. فكر مردم راحت به سوی زنی كه حجاب نامناسب دارد معطوف می‌شود اما بر روی مشكلات اقتصادی جامعه، خلاف‌هایی كه صورت می‌گیرد كسی توجهی نشان نمی‌دهد.

امامی اظهار داشت: سخنران ما هم باید حجاب دهان و كلام داشته باشد و هر فردی باید به موضوع حجاب توجه كند. حجاب، جریان سیال در جامعه است و امر معنوی است كه نمودش در لباس مردان و زنان به وجود می‌آید. ادبیات ما نیز منتقدین جدی نداشته است و این‌ها نتوانسته‌اند بفهمند كه ادبیات اصیل و عمیق پیشرو است، نه دنباله رو.