در ابتدای این برنامه رضا اسماعیلی شاعر آیینی گفت: ژولیده نیشابوری نامی معتبر در ادبیات دینی ماست. ما دو گروه شاعر آیینی داریم؛ گروه اول آن هایی هستند که به صورت فطری و ذاتی و به خاطر عنایت خداوند، وارد این عرصه شده اند و از جنس مردم کوچه و بازار هستند. ژولیده نیشابوری از همین دسته است. در گذشته هم شاعرانی چون باباطاهر عریان یا فائز دشتستانی در این گروه جا داشته اند و در سال های اخیر  هم می توان از شاعری چون اصغر حاج حیدری نام برد.

وی افزود: چیزی که ژولیده نیشابوری را فراتر از شاعران زمان خود قرار داد، بصیرت و معرفت او بود. متاسفانه عده ای فکر می کنند شاعر باسواد کسی است که تحصیلات دانشگاهی داشته باشد اما همین تحصیلات گاهی پیش چشمان ما، حجاب شده و باعث می شود دچار تکلف بشویم. این حجاب ما را از مسیر بندگی حق باز می دارد.

این منتقد در ادامه گفت: با توجه به این که ژولیده نیشابوری از جمله شاعران مورد عنایت حق بود، گویی نفس تائید و مهر جبرئیل روح الامین بر شعرهایش خورده است. او یکی از آغازکنندگان و پرچم داران شعر هیئتی بود. متاسفانه این روزها شاهدیم که شعرهایی در هیئت ها خوانده می شوند اما شعر هیئتی نیستند.

سخنران بعدی این مراسم، حسین اسرافیلی بود که گفت: ما در شعر آیینی به ویژه نوحه و مداحی هایی که امروز استفاده یا چاپ می شوند، با یک سری آسیب روبرو هستیم. برخی شاعران با تاریخ و مقتل اصلا آشنا نیستند.

این شاعر آیینی در ادامه گفت: متاسفانه عمده کسانی که امروزه در این زمینه کار کرده اند، زبان شعرشان ساده است که موجب می شود شعر سست شود. وقتی علت را از آن ها می پرسیم می گویند «می خواهیم با مخاطب عام ارتباط برقرار کنیم.» نه، شما با این کارتان، ذوق مردم را پایین می آورید! ۷۰۰ سال است که مردم عامی ما با شعر حافظ ارتباط برقرار می کنند، با آن فال می گیرند و فال را هم تفسیر می کنند.

اسرافیلی گفت: در میان شاعران آیینی، از جمله شاعرانی که به سرایش نوحه و مرثیه سرایی اشتغال داشت، ژولیده نیشابوری بود و در این زمینه جایگاه ویژه ای دارد. او در شعر، هم به فخامت زبان توجه دارد هم سلامت زبان و هم استنادات تاریخی و عقیدتی.

در ادامه مهدی مظاهری از دیگر شاعران حاضر در جمع نیز گفت: ژولیده نیشابوری و امثالش، کسانی بودند که به قول آقای اسماعیلی، به جای آنکه آن حجاب سواد را به دور خود بپیچند، صدق را در خودشان تقویت کردند. علت تاثیرگذاری کلامشان هم همین بود. اتفاقی که برای ژولیده افتاد، و همچنین برای یک سری شاعر دیگر که مانند او بودند، روبرو شدن با همان صدقی بود که در مکاشفه رخ می دهد.

سید حسین نقوی حسینی نماینده مردم شهرستان های پیشوا، ورامین و قرچک نیز با حضور در این برنامه گفت: یک بار در برنامه ای، سخنرانی می خواست شعری از ژولیده نیشابوری بخواند و گفت ژولیده نیشابوری از شاعران بزرگ قرن پنجم است. بعد از برنامه او را دیدم و گفتم شما ژولیده نیشابوری را می شناسی؟ گفت بله از شعرای بزرگ قرن پنجم ماست! به او گفتم آقا این حرف ها را نزنید! ژولیده نیشابوری همشهری ماست و هم اکنون ساکن ورامین است.

بعد از این خاطره گویی، حجت الاسلام پژمان فر رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی نیز در این مراسم حاضر شد و مجتبی رحماندوست نیز گفت: ژولیده نیشابوری با اتصالش به معدنی چون اهل بیت، خود را تزئین کرد.

جواد حیدری از دیگر حاضران در این برنامه بود که به خاطره گویی درباره زنده یاد ژولیده نیشابوری پرداخت.

این برنامه با تقدیر از خانواده زنده یاد ژولیده نیشابوری به پایان رسید.