به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر ؛ کتاب قانونی اساسی زمینشهر نوشته موسی اکرمی به همت مؤسسۀ پژوهشی نگاه معاصر، با جلد شمیز، در ۲۵۲ صفحه منتشر شد. این کتاب علیرغم یک پیشگفتار و مقدمه از دوازده فصل و یک پیوست قانون اساسی زمینشهر یا قانون اساسی زمینشهر به معنای عام(قانون اساسی دورۀ گذار به زمینشهر) که خود شامل هشت فصل است تشکیل شده است.
در فصل یکم که کلیات( تعریف، اهداف، و بنیادهای زمینشهر) کتاب است مواردی از این قبیل آمده است:
اصل ۱- زمینشهر، به مثابۀ «زیستشهر یگانۀ زمینی»، متشکل از چندین ایالت به همپیوسته، به صورت «ایالات متحد زمین» (در فراگیری کامل زمین، بی هیچ استثنائی در بخشی از آن)، با شیوۀ مدیریت شورایی در همۀ سطوح خرد و کلان، و برخورداری همۀ شهروندان آن از مالکیت مُشاع همۀ زمین و ابزارهای تولید و امکانات خدمات جمعی، در چارچوب این قانون اساسی، نتیجۀ فعالیت نظری و عملی بیشترین شمار انسانها است، که، با ساختار اقتصادی ۔ اجتماعی ۔ زمینشهرداریِ شایسته، عدالت در ابعاد گوناگون آن (عدالت در کلیت پایگان زمینشهرداری، عدالت اقتصادی، عدالت جغرافیایی، عدالت جنسی، عدالت قومی، عدالت نژادی، عدالت درمانی، عدالت آموزشی، عدالت آموزهیی دینی و فلسفی و اخلاقی، و…)، و همچنین حقوق اساسی زمینشهروندان، و آزادیهای اساسی آنان را تضمین می کند، و اشخاص حقیقی و حقوقی وظایف راستین خود را به درستی انجام میدهند تا جامعۀ بزرگ انسانی بر روی کرۀ پاک و سالم زمین همواره بتواند درخورِ زیستِ شایستۀ همۀ انسانها، و حتی دیگر گونههای زیستی، باشد. تبصره. برخورداری انسانها از زیستشناسیهای گوناگون (از الف. زیستشناسی عیبناک تا ب. زیستشناسی در سطح انسان میانگین و پ. زیستشناسی برخورداری از توانایی های گوناگون زیستی بالاتر از انسان میانگین) نشاندهندۀ بی عدالتی و تبعیض زیستشناختی نخواهد بود. در این مورد اولاً همۀ انسانها، با هر زیستشناسیئی، از حقوق اساسی و آزادیهای اساسی و وظایف اساسی یکسان برخوردارند، ثانیاً برای از میان بردن نقص زیستشناختی افراد از هیچگونه کوشش علمی و فنشناختی رایگان دریغ نخواهد شد، و ثالثاً اگر برخورداری از زیستشناسی بالاتر از سطح میانگین حقوق ویژه ای را ایجاد می کند به ازای آن وظایف ویژه ای را نیز پدید میآورد بی آنکه فرد برخوردار از چنان زیستشناسیئی اجازۀ نقص حقوق و آزادیهای قانونی دیگران را پیدا کند.
اصل ۲- در زمینشهر تنها قانون اساسی واحد، پایتخت زمینشهری واحد، پول واحد، و پرچم زمینشهری واحد وجود دارد. به منظور آسانی مکاتبات میان شوراها و نهادهای گوناگون از یکسو و میان تکتک شهروندان در سراسر زمینشهر از سوی دیگر، وجود زبان واحد در کنار زبانهای بومی ترویج می گردد. بجز این موارد هیچگونه رسمیت انحصاری زمینشهریئی برای هیچ گروه یا دستهبندی یا جمعیت فکری/ عقیدتی خاص یا هیچ آموزۀ اخلاقی یا دینی یا فلسفی یا نگرش عرفانی یا نظریۀ علمی یا گونه و سبک هنری یا نوع ورزشی وجود ندارد.
تبصرۀ ۱- زندگی جمعی تراز زمینشهری ضمن برخورداری از مؤلفههای نمونههای زندگی اشتراکی گوناگون پیشاتاریخی (از آغاز پدیدآیی انسان تا آغاز پدیدآیی زمینشهر) تفاوتهای مهمی در چندی و چونی با آنها دارد تا در سامانۀ زمینشهری، با برخورداری از پیچیدگیهای فزایندۀ بالقوه، و بهرهگیری از درسآموزی ها در تاریخ و دستاوردهای مادی و معنوی، هم پاسخگوی نیازهای جسمی و مادی و روانی و معنوی تکتک افراد و هم هماهنگ کنندۀ همۀ آنان در ساختار انداموار جامعه باشد به گونهئی که هر یک از انسانها برای همگان باشد و همگان برای هر یک از انسانها.
تبصرۀ ۲- در زمینشهر چیزی به نام «ملت» و چیزی با صفت «ملّی» وجود ندارد؛ این دو مانند «دولت» و «دولتی» متعلق به پیشاتاریخ انسان، یعنی دوران پیشازمینشهری، بوده اند و در زمینشهر معنائی ندارند.
نظر شما