کل اخبار:4
-
۱۳۹۷/۱۰/۱۵
گفتوگو با علیرضا رئیسیان در مورد سینمای شاعرانه؛
سینمای شاعرانه محدود به فرمهای کلاسیک نیست
منتقد ما اصلاً درکی از سینمای شاعرانه ندارد. چطور ممکن است چنین سیستمی تلاشهای فردی را ببیند و آن را نقد کند؟ در سینمای جهان، کسی نمیآید مثلاً در نقد آثار تارکوفسکی، برگمان یا آنتونیونی، الفاظ رکیک به کار برد. ژیژک راجعبه کیشلوفسکی حرف میزند، نه یک منتقد جوان و تازهکار.
-
۱۳۹۷-۰۹-۲۴ ۱۰:۰۲
نگاهی به سینمای شاعرانه (۲)؛
تماشاگر سینمای شاعرانه باید تماشاگری اندیشمند باشد
در کشور ما واکنشهای برخی از منتقدین، پژوهشگران و فیلمسازان به پدیدهای به نام «سینمای شاعرانه» تهاجمی و منفی است. چند ماه پیش در مصاحبۀ یکی از فیلمسازان مشهور و پرتجربه خواندم که گفته بود «این اصطلاحِ سینمای شاعرانه مزخرف است.» برخی نیز اصرار دارند که اصلاً چنین چیزی وجود ندارد؛ با این نگرشها نمیشود پدیدهای آشکار در تاریخ سینمای ایران و جهان را انکار کرد.
-
۱۳۹۷-۰۹-۱۸ ۱۳:۱۲
سینمای شاعرانه چیست و نسبت آن با سینمای ایران کجاست؟ (۱)؛
سینمای شعر، سینمای اندیشه
سادهترین پندار این است که فیلم شاعرانه را فیلمی بدانیم که برخوردار از دیالوگها یا مونولوگهای شاعرانه باشد؛ مثلاً در مورد «خانه سیاه است»، برداشت میشود که چون فروغ فرخزاد یک شاعر است و بخشی از نریشن این فیلم را شاعرانه نوشته، پس این فیلم به اعتبار نریشن شاعرانهاش و به اعتبار شاعر فیلمسازش فیلمی شاعرانه است؛ پس کسی میتواند فیلم شاعرانه بسازد که خودش شاعر کلمه باشد؛ همۀ اینها برداشتهای نادرستی است.
-
۱۳۹۶/۰۲/۰۹
گفتوگو با فرزاد موتمن پیرامون فیلمهای شاعرانه؛
دیالوگنویسی در ذات ادبیات ما نیست
ادبیات ایران بهشدت توصیفی است، داستانگو نیست و درعینحال تخیلی هم نیست. به نظر میرسد وقتی وارد حیطۀ دیالوگنویسی میشویم، ادبیات ما بهشدت افت میکند و به نظر من، این ضعف نیست، بلکه ویژگی ادبیات ماست که درست برخلاف ادبیات اروپاست. آنها هفتصد سال پیش شکسپیر داشتند که اساساً دیالوگنویس بوده است. آن سنت همچنان باقی مانده است و امروزه هم جذابترین دیالوگها را کماکان آنها مینویسند.